ဒီတပတ် မြန်မာ့မျက်မှောက်ရေးရာ ဆွေးနွေးခန်းအစီအစဉ်မှာ အခု ဒုတိယအကျော့ ကျင်းပတဲ့ ဒုတိယ ပင်လုံငြိမ်းချမ်းရေးညီလာခံကို NCA လက်မှတ်မထိုးတဲ့ UNFC အဖွဲ့ဝင်တွေက မတက်ရောက်ဘူးလို့ ကျေညာပြီး၊ တပ်မတော်နဲ့ တိုက်မယ်ခိုက်မယ်ဖြစ်နေတဲ့ မြောက်ပိုင်းအဖွဲ့တွေက တက်ဖို့ရောက်လာကြပါတယ်။ တရုတ်ဖိအားကို အထင်အရှား တွေ့နေရတဲ့ ဒီညီလာခံအခင်းအကျင်းဟာ ငြိမ်းချမ်းရေးကို တကယ်ဖေါ်ဆောင်နိုင်မလား။ ဒါမှမဟုတ် တိုင်းရင်းသား အင်အားစုတွေအချင်းချင်းကိုရော၊ တိုင်းရင်းသားအင်အားစုတွေနဲ့ အစိုးရ/တပ်မတော်တို့ အကြားမှာပါ ပိုပြီးသဘောထား ကွဲလာစေနိုင်သလားဆိုတာ ဒေါက်တာတူးဂျာ ဦးဦးလှစောတို့နဲ့ ဦးကျော်ဇံသာ ဆွေးနွေးသုံးသပ်ထားပါတယ်။
ဦးကျော်ဇံသာ ။ ။ ဒေါက်တာတူးဂျာခင်များ .. ဒီညီလာခံ တက်ရောက်သင့်တဲ့ တိုင်းရင်းသားအင်အားစုတွေ၊ EAO, တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အဖွဲ့တွေကို ကြည့်မယ်ဆိုရင် UNFC က လူတွေက မတက်ကြတော့ဘဲနဲ့ မြောက်ပိုင်းအဖွဲ့တွေက တက်မယ်ဆိုပြီးတော့ ဖြစ်ကုန်ပါတယ်။ အဲဒါ ဘယ်လိုသဘောရပါလဲ။ အကြမ်းဖျဉ်းလေး သုံးသပ်ပါအုံး။
ဒေါက်တာတူးဂျာ ။ ။ အဲဒါ ကျနော်တို့ ဒီတခေါက်က လွှတ်တော်က သြဂုတ်လ (၃၁) ရက်နေ့မှ စတာနဲ့ … နည်းနည်းကွဲတယ်။ မနှစ်တုန်းကတော့ အားလုံးပါဝင်ရေးမူနဲ့ ကျင်းပခဲ့တာ။ ဒီနှစ်တော့ … မြောက်ပိုင်းအဖွဲ့က ညီလာခံထဲကို ရောက်နေပါပြီ။ အဲဒီမှာ ကျနော် ကြားရသလောက်ဆိုရင် (၃) ဖွဲ့ဆိုတာ ညီလာခံ ပြင်ပမှာ … အားလုံးပါဝင်ရေးကတော့ မနှစ်တုန်းက ကျင်းပတဲ့ ညီလာခံလုပ်တုန်းက မပြည့်စုံဘူးလို့ပဲ ဆိုလိုရတယ်။ တချို့ မတက်တာတွေလည်း ရှိကောင်းရှိပါလိမ့်။
ဦးကျော်ဇံသာ ။ ။ UNFC က နိုင်ဟံသာနဲ့ ခွန်ဦးရယ်တို့ လက်မှတ်ထိုးပြီး မတက်ဘူးဆိုပြီး လက်မှတ်ထိုးပြီး ကြေညာထားတာကို တွေ့ရပါတယ်။ အဓိက ကျနော် မေးချင်တာက အားလုံးမပါဝင်ကြဘူးဆိုတော့ ဆွေးနွေးပွဲက တကယ်ထိရောက်မှု ရှိပါ့မလား။ အကုန်လုံး တက်ရောက်လာဖို့က ပိုပြီးအရေးမကြီးဘူးလား။
ဒေါက်တာတူးဂျာ ။ ။ ရည်ရွယ်ချက်က အားလုံးလက်ခံတဲ့ နိုင်ငံရေးသဘောတူညီချက် တခုရအောင်ပေါ့။ - Outcome တခု ရအောင်အတွက်။ အားလုံးလက်ခံတဲ့ အဖြေရဖို့အတွက်ဆိုရင် ဖယ်ဒရယ်ပြည်ထောင်စု တည်ဆောက်သွားရေးကိစ္စ ဖြစ်တယ်။ ဖယ်ဒရယ်ကြတော့ အားလုံးပါနေပြီ။ တက်တဲ့လူနဲ့ မတက်တဲ့လူနဲ့။ တကယ်လို့ အဖွဲ့အစည်းတခု မတက်နိုင်ဘူးဆိုရင်လဲ၊ လိုချင်တာက ဘုံရည်မှန်းချက်၊ ဘုံပန်းတိုင်ကို သွားနေကြတာ ဖယ်ဒရယ်ကို သွားနေကြတာ။ ဒီညီလာခံမှာ ဆွေးနွေးသုံးသပ်တဲ့ဟာ သူတို့ရဲ့အကြိုက်နဲ့ ကိုက်ညီတာ ဖြစ်ကောင်းဖြစ်သွားနိုင်တာပေါ့။ အားလုံးလက်ခံ ကြိုက်နှစ်သက်တဲ့ အဖြေရလဒ်တခု ရရှိမှာပါ။ ဒါကြောင့်မို့ ကျနော်တို့က တချို့တလေ မတက်နိုင်လို့ ဒီညီလာခံ အထမမြောက်၊ မအောင်မြင်နိုင်ဘူးလို့ တချို့ ထင်ကောင်းထင်မယ်။ ကျနော်ကတော့ အဲဒီလို မယူဆဘူး။ ဒါကြောင့်မို့ အဓိကတော့ ဒီညီလာခံကို အားလုံးလက်ခံနိုင်တဲ့ သမိုင်းထင်ရစ်မယ့်၊ သမိုင်းမှတ်တိုင်ထူနိုင်တဲ့ နိုင်ငံရေးရလဒ်ကောင်းတခု ရဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။
ဦးကျော်ဇံသာ ။ ။ ကျနော်လည်း ဆရာလိုပဲ ဆုတောင်းပါတယ်။ အကောင်းမြင်တဲ့ ဆရာ။ ကျနော်လည်း အောင်မြင်စေချင်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အကောင်းမြင်တဲ့အတိုင်း တကယ်ပဲ ဖြစ်လာနိုင်ပါ့မလား။ ဦးလှစော ဘယ်လို သဘောရပါလဲ။
ဦးဦးလှစော ။ ။ အခုနေပြည်တော်ကို AA တပ်သား ညိုထွန်းအောင်တို့ ရောက်လာတဲ့အတွက်ကြောင့်မို့ ကျနော် ရခိုင်တယောက်အနေနဲ့ကော၊ ရခိုင်ပြည်သူတွေကို ကိုယ်စားပြုတဲ့ လွှတ်တော်အမတ်တယောက်အနေနဲ့ ဝမ်းသာပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ All Inclusive ဆိုတာ ကျနော် အပြင်မှာလည်းပြောတယ်။ လွှတ်တော်ထဲမှာလည်း တရားဝင် ကျနော် ပြောပါတယ်။ အဲဒီတော့ AA အဖွဲ့ ရောက်လာတယ်။ ဘယ်လို အဆင့်အတန်းနဲ့ ဘယ်လိုဟာမျိုး ဆွေးနွေးမလဲဆိုတာ ကျနော် မသိဘူး။ ဒါပေမဲ့ တချိန်တည်းမှာ မနှစ်ကတက်ခဲ့တဲ့ ဗိုလ်မှူးကြီးမင်းထွန်း၊ ကိုထွန်းဇော်တို့က ပါမလာတော့ဘူးဆိုတာ သိရတဲ့အခါကြတော့ ကျနော် စိတ်မကောင်းပြန်ဘူး။ ဒါဟာ အလွှဲအချော်တခုပေါ့။ နောက်တချက်က --- မစ္စတာဆွန်ကော့ရှင် --- တိုက်တွန်းမှုဆိုတာ ဖိအားဖြစ်ချင်လဲဖြစ်မှာပေါ့ - Diplomacy အရ။ ဆွန်ကော့ရှင်ရဲ့ တိုက်တွန်းမှုနဲ့ အချိန်တိုတိုလေးအတွင်းမှာ မြောက်ပိုင်းမဟာမိတ်ဟာ ဒိုင်းဆိုရောက်လာတယ်။ ဒါ ဝမ်းသာတယ်။ အလှဲ့အပြောင်းတခု။ အဲဒီလို ရောက်လာတဲ့အချိန်မှာ (၉) ချက်တောင်းထားတဲ့ ဆွေးနွေးဖို့ဆိုတဲ့ UNFC က ဒိုင်းဆိုရင် မတက်တော့ဘူးဆိုတဲ့ဟာကြတော့ ကျနော်တို့ ဗမာပြည်နိုင်ငံရေးဟာ တကယ့် မျက်လှည့်လိုပဲ ဖြစ်နေတယ်။ ဒါဟာ မကောင်းဘူး၊ ကောင်းတဲ့အလားအလာ မဟုတ်ဘူး။ တိုင်းရင်းသားထဲမှ ဒီရက်စက်မှုဟာ ပိုပြီးတော့ အကွဲအပြဲ ဖြစ်မှာကို စိုးရိမ်တယ်။ ဒီညီလာခံရဲ့ တိုးတက်မှုအတွက်လည်း ရလဒ်တွေ မကောင်းမှာကိုလည်း ကျနော် စိုးရိမ်ပါတယ်။ နောက်တခု ကျနော် ထပ်ပြီးပြောချင်တာက OBOR ရဲ့ အကျိုးဆက်အနေနဲ့များ ပတ်သက်နေလား။ OBOR ကို ကျနော်တို့ နိုင်ငံရေးရဲ့ အဓိပတ္တိခေါင်းဆောင်ကြီး သွားတက်တယ်။ သွားတက်ပြီးတော့ မစ္စတာဆန်ကော့ရှင်ကနေ အကြံတခု ပေးလိုက်တဲ့အခါကြတော့ တိုက်မယ့်ခတ်မတ် တကဲကဲ ဖြစ်နေတဲ့ အဖွဲ့တွေက ရောက်လာတယ်။ ဖယ်ဒရယ်နဲ့ ပတ်သက်တဲ့ UNFC အဖွဲ့က ဘေးကိုရောက်လာတယ်။ Boycott လုပ်တယ်ဆိုတာ ကျနော်တော့ နားမလည်ဘူး။ ရိုးရိုးလေးပါ။ ဒါပေမဲ့ ကျနော်တို့ကတော့ ငြိမ်းချမ်းစေချင်တယ်။ အကုန်လုံး ပါဝင်စေချင်တယ်။ တကယ့် တန်းတူ၊ ချစ်ကြည်တယ်၊ ပြည်ထောင်စုကြီးတခုကို အကုန်လုံး ဝိုင်းဝန်းပြီး တည်ဆောက်ချင်တယ်။ ဒါပဲ ကျနော်တို့က။ ဖြစ်စဉ်တွေက အင်မတန် ရှုပ်ထွေပါတယ်။
ဦးကျော်ဇံသာ ။ ။ အဲဒီတော့ ဦးလှစော က OBOR ပြောလို့။ ကျနော်လည်း ဒါကို မေးချင်တဲ့၊ ဆွေးနွေးချင်တဲ့ အကြောင်းအရာထဲမှာ အဲဒါလဲပါပါတယ်။ တရုတ်ရဲ့ ဖိအားပဲ -- ကျနော်ကတော့ ပရိသတ် နားလည်အောင်ပြောဖို့ တာဝန်ရှိပါတယ်။ ဆိုတော့ အခု မြောက်ပိုင်းမဟာမိတ်က အစတုန်းက တိုက်မယ်ခိုက်မယ် သိပ်တင်းတင်းမာမာ ဖြစ်နေတဲ့အဖွဲ့က ရုတ်တရက်ဆိုသလို တရုတ်ဖိအားကြောင့် သူတို့ ရောက်လာကြတယ်။ ဆိုတော့ တရုတ်ရဲ့ သြဇာလွှမ်းမိုးမှု၊ ဘယ်လောက်တောင် ရှိနိုင်မလဲ။ တရုတ်က မင်းတို့ လက်မှတ်ထိုးကြလို့ဆိုရင် သူတို့ ထိုးကြမလား။ တရုတ်ရဲ့ ဖိအား လက်လိမ်ချိုးပြီးတော့ လုပ်ခိုင်းတဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးက ဘယ်လောက် တည်မြဲနိုင်မယ့် အခြေအနေ ရှိပါလဲ။ ဒေါက်တာတူးဂျာ ဆွေးနွေးပါ။
ဒေါက်တာတူးဂျာ ။ ။ ကျနော့်အမြင်ကို ပြောရမယ်ဆိုရင် တရုတ်ရဲ့ ပေါ်လစီက .. မပြောမဆိုခင်ကတည်းက သူတို့က ငြိမ်းချမ်းရေးကို အားပေးတာပါ။ မြန်မာနိုင်ငံ ငြိမ်းချမ်းရေးကို သူတို့အားပေးတာကို တွေ့ရတယ်။ ဒါကြောင့်မို့ သူက နယ်စပ်တလျှောက်က အဖွဲ့အစည်းတွေကို အသုံးချပြီးတော့ မြန်မာနိုင်ငံ မတည်မငြိမ်ဖြစ်အောင်လုပ်ဖို့ သူတို့မှာ အစီအစဉ် လုံးဝမရှိပါဘူး။ မြန်မာနိုင်ငံ ငြိမ်းချမ်းရေးကို သူက အစကတည်းက သူ့မှာ ပေါ်လစီရှိတယ်ဆိုတာ ကျနော်ကတော့ ခန့်မှန်းလို့ရတယ်။ သိလည်းသိနေတာပေါ့ ပြောမယ်ဆိုရင်။ OBOR ပြန်ပေါ်လာတဲ့အခါကြတော့လဲ ဒါလဲ ပါမှာပေါ့။ ဆိုတဲ့အခါကြတော့ အခုက မြောက်ပိုင်းကိုလည်း အတင်းအဓမ္မ ဖိအားပေးဆိုတာမျိုးထက် ကျနော့်အမြင်က အပြုသဘောဆောင်တဲ့ ငြိမ်းချမ်းရေးကို ရရှိစေချင်တဲ့အတွက် သူတို့နဲ့ ညှိညှိနှိုင်းနှိုင်း လုပ်ပြီးမှ လိုက်လျောပြီး ညီလာခံတက်တယ်လို့ အဲဒီလို ကျနော် ယူဆတယ်။
ဦးကျော်ဇံသာ ။ ။ နောက်တခုက မြောက်ပိုင်းတိုင်းရင်းသား အင်အားစုတွေကသာမက အရင်တုန်းက ဒီလူတွေကို လုံးဝလက်မခံဘူးလို့ အပြတ်အသတ် ပြောထားတဲ့ တပ်မတော်ဘက်ကလဲ အခု တရုတ်ဖိအားနဲ့ တရုတ်ခေါ်လာလို့ တက်လာတဲ့ ဒီအဖွဲ့နဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဘာမှ ပြောတာမသိဘူးဆိုတော့ တပ်မတော်အပေါ်မှာလဲ အတော်လေး တရုတ် သြဇာသုံးလိုက်တယ်ဆိုတဲ့သဘော သက်ရောက်နေပါတယ်။ ဦးလှစော အဲဒါကို ဘယ်လိုမြင်ပါလဲ။
ဦးဦးလှစော ။ ။ အခု အစိုးရကော၊ တပ်မတော်ကော တရုတ်တွေက တက်ခိုင်းပါတယ်ဆိုရင် တက်ခွင့်ပေးလိုက်ရတာပဲ။ အဲဒီလို တက်ခွင့်ပေးလိုက်ပြီးတော့ ဒီဘက် UNFC ကြတော့ အချက် (၉) ချက်ကို အင်မတန် Moderate ဖြစ်တဲ့ အချက် (၉) ချက်ကိုတော့ ဈေးဆစ်ပြီးတော့ ဘာမှမလုပ် လုပ်တာမျိုးကြတော့ မကောင်းဘူး။ ခွဲခြားဆက်ဆံတဲ့ ပုံစံမျိုး ဖြစ်သွားတယ်။ အဲဒီတော့ ကျနော် ထင်တာကတော့ လက်ရှိ အစိုးရအနေနဲ့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း၊ ပြတ်ပြတ်သားသား ဒါကို ဖြေရှင်းဖို့ ကောင်းပါတယ်။ အဲဒီလိုဟာမျိုးကိုကြတော့ အစိုးရမှာ တိကျတဲ့ မူဝါဒ မရှိဘူးဆိုတာကို ထင်ထင်ရှားရှား မြင်ရတယ်။ အဲဒီတော့ တရုတ် မစ္စတာဆန်ကော့ရှင်း က ပြောတာနဲ့ကိုပဲ အဲဒီလို ဖြစ်တယ်ဆိုရင် ဒါက Interest လား။ အဲဒီ Interest က ဘာတွေရှိသလဲ။
ဦးကျော်ဇံသာ ။ ။ နောက်တခုက ဆရာတူးဂျာခင်များ .. ကျနော်က စဉ်းစားကြည့်တာ အစိုးရတို့၊ တပ်မတော်တို့က တရုတ်ရဲ့ ဖိအားကြောင့် အထူးသဖြင့် တပ်မတော်ဘက်က အရင်လက်မခံချင်ဘူးဆိုတဲ့ လူတွေကိုလည်း လက်ခံပါပြီဆိုတဲ့ သဘောမျိုး ဖြစ်သွားတော့၊ ဘယ်သူဖိအားမှ မပါဘဲနဲ့ တိုင်းရင်းသားတွေ သူတို့ရဲ့ ဆန္ဒနဲ့ သူတို့ပိုကောင်းမယ်ထင်တာကို လုပ်နေကြတယ်။ UNFC ဘက်ကိုကြတော့ ဘာကြောင့် မလိုက်လျောနိုင်ဘူးလဲ။ တောင်းဆိုချက်ကို တပ်မတော်ဘက်က။ အဲဒါကို ဆရာ ဘယ်လို ပြောလိုပါလဲ။
ဒေါက်တာတူးဂျာ ။ ။ အဲဒါကတော့ သူတို့ ညှိနှိုင်းမှုရဲ့ အားပျော့သေးတဲ့သဘော၊ အပြန်အလှန်ညှိနှိုင်းမှုမှာ အားနည်းချက်တွေ ရှိကောင်းရှိနိုင်ပါတယ်။ အားလုံးပါဝင်ရေးကို မဖြစ်မနေ လုပ်ကြရမှာပါ။ အားလုံးပါဝင်မှ ဖြစ်မှာကို။ ဒါကြောင့် မြောက်ပိုင်းကတော့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အခုနပြောတဲ့ ပုံစံမျိုးနဲ့ ရောက်တာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ UNFC လည်း ပါလာနိုင်အောင် နှစ်ဘက်အခြေအနေ ညှိနှိုင်းပြီး လုပ်သင့်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဒီနေရာမှာ ကျနော် ထောက်ပြချင်တာက ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် အစာမကြေ၊ ဝေဖန်မှုတွေ ရှိကြပေမယ့် အရေးကြီးဆုံးက ဘာလဲဆိုရင် (၂၁) ရာစု ပင်လုံ ဒုတိယအစည်းအဝေးမှာ လူအားလုံး လက်ခံနိုင်တဲ့၊ ကျနော်တို့နိုင်ငံကို ငြိမ်းချမ်းရေး ရရှိနိုင်တဲ့ နိုင်ငံရေးသဘောတူညီချက်တခု ရကိုရရမယ်။ အဲဒီ နိုင်ငံရေးသဘောတူညီချက်တခု ရပြီဆိုရင် ကျန်တဲ့အပိုင်းတွေ အပြန်အလှန် နားလည်မှုလွဲတာတို့၊ သံသယတွေ အားလုံးဖြေရှင်းသွားမယ်။ အားလုံးစိတ်ပျော်လက်ပျော် ဖြစ်သွားမယ်။ ဒါကြောင့် အဓိကတော့ ပြည်ထောင်စုစစ်စစ်မူကို ချပြီးမှ အားလုံးလက်ခံနိုင်အောင် လမ်းကြောင်းကိုပေးဖို့၊ အဖြေထွက်ဖို့သာ အဓိကဖြစ်တယ်လို့ ပြောချင်ပါတယ်။
ဦးကျော်ဇံသာ ။ ။ အဲဒီအဖြေကို တကယ်ပဲ ရနိုင်မယ်လို့ တကယ်ပဲ ယုံကြည်ပါလားဆရာ။ ကျနော် နောက်ဆုံးအနေနဲ့ မေးချင်တာပါ။
ဒေါက်တာတူးဂျာ ။ ။ ကျနော်တို့အားလုံး ရိုးရိုးသားသားနဲ့ တကယ် အမျိုးသားရေး၊ အမှန်တကယ် လိုချင်လို့၊ ပြည်သူလူထုအကျိုးကို ဝိုင်းဝန်ထိန်းချုပ်ပေးမယ့် မျှမျှတတနဲ့ … ကျနော်တို့ ဆွေးနွေးကြမယ်ဆိုရင် ရနိုင်ပါတယ်။
ဦးကျော်ဇံသာ ။ ။ ဦးလှစောကော ဘယ်လို မြင်ပါလဲ။ ဒီညီလာခံက ထွက်ပေါ်လာမယ့်အကျိုး
ဦးဦးလှစော ။ ။ ကျနော်တို့ကလေ ငြိမ်းချမ်းရေးကို တကယ်လိုချင်တယ်။ ဗမာပြည်မှာ ငြိမ်းချမ်းရေး မလိုချင်တဲ့လူ ဘယ်သူမှ မရှိဘူး။ ဒါပေမဲ့ ဖြစ်စဉ်မှာ Process တွေက တော်တော်ကို အိုးနင်းခွက်နင်း ဖြစ်တာတွေရှိတယ်။ အဲဒီတော့ ဒေါက်တာတူးဂျာ ပြောသလို အဲဒီလို ပြောမယ်ဆိုရင် … ဒေါက်တာတူးဂျာ ညီလာခံ တက်တယ်ဆိုရင် ဒေါက်တာတူးဂျာက ကချင်မှာ ကချင်လူမျိုးတွေကို ကိုယ်စားပြုတဲ့ အမျိုးသားအဆင့် နိုင်ငံရေးဆွေးနွေးပွဲတွေ ရှိလား။ ရှမ်းမှာ အမျိုးသားအဆင့် နိုင်ငံရေးဆွေးနွေးပွဲတွေ ရှိလား၊ ရခိုင်မှာ အမျိုးသားအဆင့် နိုင်ငံရေးဆွေးနွေးမှုတွေ ရှိလား။ မရှိဘဲနဲ့ ကျနော် လာတက်တယ်။ ကျကျော်က အမတ်ပါ။ ပြည်သူလွှတ်တော်အမတ်။ ကျနော်တို့ပါတီက ရခိုင်ပြည်နယ်မှာ အများဆုံးနိုင်ထားတဲ့ ရခိုင်ပြည်သူတွေ ကိုယ်စားပြုတဲ့ ပါတီပါ။ ဒေါက်တာတူးဂျာကိုယ်တိုင်က ကချင်ပြည်သူတွေကို ကိုယ်စားပြုပြီးတော့ ဒီနေရာမှာ လက်မှတ်ထိုးလုပ်လို့ ရမလား။ တကယ့် Legitimacy ဖြစ်မလား။ အဲဒါတွေနဲ့ အများကြီး စဉ်းစားစရာ ရှိပါတယ်။
ဦးကျော်ဇံသာ ။ ။ ဟုတ်တယ် နောက်ဆုံးအနေနဲ့ ဆရာဒေါက်တာတူးဂျာ ဘာများပြန်ပြောချင်ပါလဲ။ ဦးဟန်ဇော်ရဲ့ မေးခွန်းကို။
ဒေါက်တာတူးဂျာ ။ ။ ဟုတ်တယ် ဒီဥစ္စာကြတော့ မကျင်းပနိုင်ခဲ့တာ အားနည်းချက်တခု ဖြစ်ပါတယ်။ သို့သော်လဲ အဓိကတော့ အားလုံးလက်ခံနိုင်မယ့်၊ ငြိမ်းချမ်းရေး တကယ်ရစေနိုင်တဲ့ သမိုင်းမှတ်တိုင်း တွင်ကျယ်နိုင်မယ့် အဖြေကောင်းတခုရတယ်။ အဲဒါကို ထပ်ပြီးပြောချင်ပါတယ်။
