ျမန္မာစစ္အစုိးရက အာဏာပုိင္ေတြက
ေထာင္နဲ႔
ခ်ီတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြကို ႏုိင္ငံတ၀ွမ္းမွာရွိတဲ့
ေထာင္ေတြကေန လႊတ္ေပးရာမွာ
အသက္ ၇၈
ႏွစ္အရြယ္ ထင္ရွားတဲ့ သတင္းစာဆရာႀကီး
ဦး၀င္းတင္ အပါအ၀င္
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား
တခ်ဳိ႕လည္း ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာစစ္အစုိးရ အာဏာပုိင္ေတြကေတာ့
တည္ဆဲဥပေဒအရ ျပစ္ဒဏ္က်ခံေနရတဲ့ အက်ဥ္း
သားေတြကို ႏုိင္ငံေတာ္သစ္ ထူေထာင္ရာမွာ
အက်ဳိးျပဳမယ့္ ႏုိင္ငံသားေတြ ျဖစ္လာေစဖုိ႔
ရည္ရြယ္ၿပီး အက်ဥ္းသား စုစုေပါင္း ၉,၀၀၂
ေယာက္ကုိ အခုလို လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးခဲ့တာလို႔ ဆုိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီလုိပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ လႊတ္ေပးတာမ်ဳိးကို
လက္မခံ ဆန္႔က်င္တဲ့ၾကားကပဲ သတင္းစာ
ဆရာႀကီး ဦး၀င္းတင္ကို ဒီကေန႔ ရန္ကုန္
အင္းစိန္ေထာင္ကေန ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ပါ
တယ္။ ေထာင္ကေန ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာၿပီး
မိတ္ေဆြတေယာက္အိမ္မွာ
ေရာက္ေနတဲ့ သတင္းစာဆရာႀကီး ဦး၀င္းတင္ကို ကိုေအာင္လြင္ဦးက
ဆက္သြယ္
ေမးျမန္းတဲ့အခါ ဦး၀င္းတင္က အခုလိုစေျပာပါတယ္။
"က်ေနာ္ ၀မ္းလည္းမနည္းဘူး၊
ပီတိလည္းမျဖစ္ဘူး၊ ၀မ္းလည္းမသာဘူး။ က်ေနာ္
လုပ္စရာရွိတာလုပ္ဖုိ႔ ထြက္လာတာ။
ထြက္တဲ့အခါမွာလည္း ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပၿပီး
ထြက္လာတာ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ အခု ၄၀၁
နဲ႔လႊတ္တဲ့ လူ ၉,၀၀၂ ေယာက္ထဲမွာ
က်ေနာ့္ကိုထည့္ၿပီးလႊတ္တာ က်ေနာ္ လက္မခံဘူး။
ဒါနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ က်ေနာ္ လုံး၀
လက္မခံဘူး။ လက္မွတ္ထုိးျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဒါ
အခုမွမဟုတ္ဘူး၊ ၉၀ ခုႏွစ္
ကတည္းက လက္မခံတဲ့ အလုပ္ပဲ။
"တေလွ်ာက္လုံး က်ေနာ္ ဒါေတြကုိ
လက္မခံတဲ့အတြက္ က်ေနာ့္ကို ခင္ဗ်ားတုိ႔
ေထာင္ထဲကေန ဆြဲထုတ္၊ က်ေနာ္ကေတာ့ မထြက္ဘူး။
အဲေတာ့ ခင္ဗ်ား ဒီလို မထြက္
ဘဲေတာ့ ေနလုိ႔မရဘူးတဲ့၊ ထြက္ရမယ္ထင္တယ္တဲ့။ မထြက္ရင္
က်ေနာ္လည္း
ျပဳတ္မယ္တဲ့၊ ဒု-ခ်ဳပ္က။ က်ေနာ့္ကုိ ၫႊန္ခ်ဳပ္ေရာ၊ ဒု-ခ်ဳပ္ေရာ၊
ေထာင္မႉးေတြေရာ
အႀကိမ္ႀကိမ္လာၿပီး ေဆြးေႏြးတယ္။ အဲေတာ့ က်ေနာ္က ခင္ဗ်ားတုိ႔
လုပ္ခ်င္တာလုပ္၊
က်ေနာ္ကေတာ့ ေထာင္အ၀တ္အစားနဲ႔ပဲ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပတဲ့အေနနဲ႔ ထြက္မယ္။
ဆိုေတာ့ ဒီေထာင္အ၀တ္အစားက အစိုးရပစၥည္းျဖစ္ေနတယ္တဲ့။ အစိုးရပစၥည္းျဖစ္ေန
တယ္ဆုိရင္
ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဆြဲခၽြတ္ယူလုိက္ၾက၊ က်ေနာ္ ကုိယ္တုံးလုံးကၽြတ္ပဲ ထြက္သြား
မယ္ဆုိေတာ့
အဲလုိေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ဆုိၿပီး ေနာက္ဆုံးပိတ္လည္းက်ေရာ ထြက္လာ
တယ္။
"အခု က်ေနာ္ ဘာပစၥည္းေတြ ပါတယ္၊ မပါဘူး
က်ေနာ္မသိဘူး။ သူမ်ားဆီက ငွားဖတ္
တဲ့ စာအုပ္ကအစ၊ အျပင္ကေနေပးတဲ့ စာအုပ္ကအစ ဘာမွကို
လွည့္မၾကည့္ဘူး။
က်ေနာ့္ပစၥည္း ဒါဟုတ္တယ္၊ က်ေနာ္မေျပာဘူး။ အခန္းအျပင္ထြက္ၿပီး
က်ေနာ္ထုိင္ေန
တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔လုပ္ၿပီး က်ေနာ့္ကုိ ပို႔တာပဲ။ အခု၀တ္ထားတာ
အက်ႌအျပာ၊
လုံခ်ည္အျပာ၊ ေထာင္အ၀တ္အစားနဲ႔ေနတာ။
"အဲေတာ့ က်ေနာ့္မွာ
၀မ္းသာျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ ၀မ္းနည္းျခင္းေသာ္
လည္းေကာင္း မရွိဘူး။ က်ေနာ္က
ဒီလူေတြအေပၚမွာ စိတ္ဆုိးျခင္း၊ အာဃာတထားျခင္း
လည္း မရွိဘူး။ တခုပဲရွိတာ၊ က်ေနာ္
ဒီဟာနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ေတာ့ က်ေနာ့္မွာ ဆႏၵျပတဲ့
သေဘာ၊ ကန္႔ကြက္တဲ့သေဘာ အဲဒါေတာ့ ခံစားခ်က္အေနနဲ႔
ရွိတယ္လုိ႔ က်ေနာ္
ေျပာခ်င္ပါတယ္။"
ေနာက္တခုက ဆရာ အရင္တေခါက္တုန္းကလည္း လြတ္ေတာ့မလို၊
လြတ္ေတာ့မလုိ
ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ေထာင္ဘူး၀ေရာက္မွ ျပန္သြင္းသြားတယ္ဆုိတာ
ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိး
ႀကဳံခဲ့ရလို႔ပဲလား ဆရာ။
"အဲဒီဟာကေတာ့ အခုလုိမဟုတ္ဘူးခင္ဗ်။
အဲဒါၾကေတာ့ က်ေနာ္က ဘာမွမေျပာဘူး။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ္ မကန္႔ကြက္ဘဲ သူတုိ႔လာေခၚတဲ့အတုိင္း
လုိက္သြားတယ္။
လုိက္သြားတဲ့အေၾကာင္းက က်ေနာ္က အႏွစ္ ၂၀ က်တာ။ အႏွစ္ ၂၀ က်ရင္
ေထာင္ရဲ႕
ထုံးစံ ေလွ်ာ့ရက္ရွိတယ္၊ ခ်ဳပ္ရက္ရွိတယ္၊ က်ခံတဲ့ရက္ေတြရွိတယ္။
အဲဒါေတြလုပ္ရင္
၄ ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ရတယ္။ အဲေတာ့ ေထာင္အႏွစ္ ၂၀ သမားက ၁၆
ႏွစ္ေလာက္ဆုိ
လြတ္တယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ကလည္း က်ေနာ့္ကုိ ၁၆ ႏွစ္ျပည့္လို႔
လႊတ္တယ္ထင္လို႔
ဒီတုိင္းလိုက္သြားတယ္။
"ဒါေပမယ့္ ဟုိေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့ ၫြန္ခ်ဳပ္က
ပထမ မိန္႔ခြန္းေျပာတယ္။ က်ေနာ္
တေယာက္တည္းကို နာမည္ထုတ္ေျပာတယ္။ ဦး၀င္းတင္ရဲ႕စာေတြ
ဖတ္ဖူးတယ္၊
ဘာညာ ထည့္ေျပာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ၀န္ႀကီးလာလိမ့္မယ္၊ လူ ၁၀ ေယာက္
ေနခဲ့ပါဆုိၿပီး
ေယာက္်ား ၈ ေယာက္၊ အမ်ဳိးသမီး ၂ ေယာက္ ထားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့
ထမင္းေကၽြး
တယ္။ ၿပီးလည္းၿပီးေရာ က်ေနာ့္ကို ခဏလုိက္ခဲ့ပါဦးလုိ႔ ေခၚသြားၿပီး
အေဆာင္ျပန္ပို႔
လုိက္တယ္။
"အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ က်ေနာ္က
ကန္႔ကြက္ဖို႔တုိ႔ ဘာတုိ႔ မရွိဘူးေလ။ က်ေနာ့္ကို
လြတ္တဲ့ရက္နဲ႔ ပုံသဏၭာန္အတုိင္း ၁၆
ႏွစ္ျပည့္တဲ့အတြက္ လြတ္တဲ့ေရာက္ေတာ့
ေရာက္ေနၿပီ။ အဲဒါက ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၇
ရက္ေန႔ဗ်။ က်ေနာ္၀င္တာက ၃ ရက္
ေန႔ဆုိေတာ့ စုစုေပါင္း ၁၆ ႏွစ္နဲ႔ သုံးေလးရက္ေလာက္
ပုိတယ္ဆုိေတာ့ အဲဒါေၾကာင့္
က်ေနာ္ လိုက္သြားတာ။ ဟုိက်ေတာ့ သူတုိ႔ကလည္း မလႊတ္ဘဲနဲ႔
ျပန္ထည့္လိုက္တယ္။
"အခု ဒီအပတ္က်ေတာ့ က်ေနာ့္ကုိလႊတ္မယ္ဆုိရင္
လႊတ္ကိုလႊတ္ရေတာ့မွာ။ မလႊတ္
လို႔ကို မရဘူး။ က်ေနာ္ကေမးတယ္၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဘယ္သူက
ဖမ္းတာလဲ၊ အစုိးရအဖြဲ႕လား၊
၀န္ႀကီးလား၊ ဒီလူေတြမွာ တာ၀န္ရွိတယ္၊ ဘယ္သူက
တာ၀န္ယူမွာလဲ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ေတြ
က်ေနာ့္ကုိ မတရားခ်ဳပ္ထားတာ။ က်ေနာ္ တရားစြဲမယ္ဆုိ စြဲလို႔ရတယ္။
ဒါပဲဗ်။ အဲဒါကို
က်ေနာ္ကန္႔ကြက္တာ။"
သူတုိ႔က ဒီေန႔သတင္းစာမွာ အက်ဥ္းသား ၉,၀၀၂ ဦးကိုလႊတ္မယ္တဲ့၊ ျပစ္ဒဏ္က်ခံ
ေနရာက
လြတ္ၿငိမ္းသက္သာခြင့္ေပးတာဆုိၿပီး ေျပာပါတယ္။ ဆရာတုိ႔က်ေတာ့ ဒါ
လြတ္ၿငိမ္းသက္သာခြင့္လို႔ ေျပာႏုိင္ပါ့မလား။
"အဲဒါေၾကာင့္ လြတ္ၿငိမ္းသက္သာခြင့္ဆုိတာကို
က်ေနာ္က လက္မခံဘူး။ က်ေနာ္
တေလွ်ာက္လုံးကုိင္စြဲလာတာ တစ္၊ ေဒၚစုအပါအ၀င္
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး
လႊတ္ေပးပါ။ ႏွစ္၊ က်ေနာ္တုိ႔ခံစားခြင့္အရ
လက္မွတ္ထုိးတာတုိ႔ ဘာတုိ႔ လုံး၀မလုပ္ႏုိင္
ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားပဲ၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔
ထည့္ခ်င္သေလာက္ထည့္ထား။ အဲဒီအတြက္
ဒီေန႔ သတင္းစာထဲမွာပါတဲ့ စကားလုံးက
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္မဟုတ္ဘူးဗ်။
ေထာင္က်ခံျခင္းမွ ရပ္စဲလိုက္တယ္ဆုိတဲ့ဟာ။
"သူတို႔ကေတာင္ ေျပာတယ္၊ အန္ကယ္ အဲဒါေတြ
သိပ္ေျပာမေနပါနဲ႔တဲ့။ အန္ကယ္
ေထာင္က မထြက္ဘူးသာေျပာေနတယ္။ ဒါ ရပ္စဲသြားရင္ ေထာင္က
ထြက္သြားတာနဲ႔
အတူတူပဲေပါ့တဲ့။ အဲေတာ့ က်ေနာ္က မဟုတ္ဘူးဗ်လုိ႔၊
ေထာင္ကထြက္သြားတဲ့အတြက္
ရပ္စဲတယ္ဆုိတာကုိ က်ေနာ္လက္မခံဘူး။ က်ေနာ္က ခင္ဗ်ားတုိ႔
ရပ္စဲေပးမွကို
ေထာင္ကထြက္မယ္၊ အဲဒါပဲ။ မတူဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့
သူတို႔အဆုိအရေတာ့
ေထာင္ကလႊတ္ေပးတယ္ဆုိ ထြက္၊ ဘူးေရွ႕ကေနထြက္သြား။ အဲဒါဆုိရင္
ေထာင္က်ခံ
ျခင္း ရပ္စဲသြားတာေပါ့။ က်ေနာ္က လက္မခံဘူး။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ရပ္စဲရမယ္။
ရပ္စဲမွသာ
လွ်င္ က်ေနာ္ ေထာင္ကထြက္ႏုိင္မယ္။
"အဲဒါကုိ ကန္႔ကြက္တဲ့၊ ဆႏၵျပတဲ့အေနနဲ႔၊
က်ေနာ္ ေထာင္ဘူး၀ထဲမွာ စေတြ႕တဲ့
သတင္းေထာက္ကုိလည္း ေျပာခဲ့တယ္။ က်ေနာ္
မ်ားမ်ားေျပာစရာမရွိဘူး၊ က်ေနာ္
မေက်နပ္ဘူး။ အဲေတာ့ ကန္႔ကြက္ ဆႏၵျပတဲ့အေနနဲ႔
ဒီအ၀တ္အစားနဲ႔ ထြက္လာတယ္
လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါပဲဗ်။"
အခုေတာ့ ဆရာ ျပန္လြတ္လာၿပီဆုိေတာ့ ေရွ႕ေလွ်ာက္ ဘာေတြလုပ္ဖုိ႔
စဥ္းစားထားလဲ
ဆရာ။
"ေရွ႕ေလွ်ာက္ကေတာ့ လုပ္မွာပဲဗ်။ လုပ္ရမွာပဲ။
ဒီမုိကေရစီအတြက္ လုပ္ရမွာပဲ။
ဘယ္ေလာက္လုပ္ႏုိင္မယ္၊ ဘယ္ေလာက္လုပ္တတ္သလဲ၊
ဘယ္ေလာက္လုပ္ဖို႔ အစြမ္း
အစရွိသလဲ၊ ဒါ က်ေနာ္ မသိဘူး၊ ေျပာလို႔မရဘူး။
က်ေနာ္တေယာက္တည္း ေျပာလို႔
ရတဲ့ကိစၥလည္း မဟုတ္ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ
တေယာက္တည္းလုပ္လို႔ရတဲ့ကိစၥ မဟုတ္
ဘူး။ အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔၊ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အစုနဲ႔
အေပါင္းနဲ႔ ဒီလိုလုပ္ရတဲ့ဟာ။
"အဲေတာ့ က်ေနာ္ ဘယ္ေလာက္လုပ္ႏုိင္မယ္ဆုိတာ
က်ေနာ္မသိဘူး။ က်ေနာ့္
က်န္းမာေရးအေျခအေန ဘာညာလည္း က်ေနာ္မသိဘူး။ သုိ႔ေသာ္ က်ေနာ္
ဒါေတြ
အကုန္လုံးကို ေမ့ထားလုိက္ၿပီး ေျပာခ်င္တာတခုကေတာ့ က်ေနာ္လုပ္စရာရွိတာေတြ
ဆက္လုပ္သြားဦးမယ္။ အဲလုိ လုပ္စရာရွိတာေတြ ဆက္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ က်ေနာ့္ကို
၀ုိင္းၿပီးကူၾကပါ၊ က်ေနာ္နဲ႔ လက္တြဲၾကပါ၊ က်ေနာ့္ကို ဆုံးမၾကပါ၊ က်ေနာ့္ကို
ေ၀ဖန္ၾကပါ၊
က်ေနာ့္ကို လမ္းၫြန္ၾကပါ၊ ဒါပဲ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တယ္။
"အဲလို တြဲလုပ္မယ့္လူေတြဟာ အန္န္အယ္လ္ဒီလို
အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္မလား၊ ဒါ က်ေနာ္
မသိဘူး။ အလားတူပဲ ရဲေဘာ္ေတြ၊ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ အေပါင္းအစုျဖစ္မလား၊
ဒါလည္း
က်ေနာ္ မသိဘူး။ သုိ႔ေသာ္ က်ေနာ္ကေတာ့ လုပ္မယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီးပါၿပီ။
လုပ္မွာပဲ၊
ဘယ္ေလာက္လုပ္မလဲ၊ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ။ ဒါေတြကေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ေပၚလာမွာ
ေပါ့။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္
တေယာက္တည္းေနရတာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ရွိေနၿပီ။
စာဖတ္ရတာလည္း လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္၊
သုံးႏွစ္ကမွ စာဖတ္ရတာ။ ဟုိတုန္းက ဘာစာမွကို
မဖတ္ရဘူးဗ်။ က်ေနာ္ ဒီလိုပဲ၊
ေျမနီခဲေလးဘာေလးေတြ႕ရင္ နံရံမွာေရး၊ စာက်က္၊
သတင္းစာအစုတ္ေလးေတြရရင္ အဲဒါေတြဖတ္၊
အဲဒီလို ဆယ့္ေလးငါးေျခာက္ႏွစ္ ေနခဲ့
ရတာ။ အခု က်ေနာ္ သတင္းစာေတြ ဘာေတြ ဖတ္ရတာ
ႏွစ္ႏွစ္ သုံးႏွစ္ေလာက္ပဲ
ရွိေသးတယ္။ အဲဒါေတာင္ အစုိးရသတင္းစာပဲ ဖတ္ရတာ။
ေနာက္ပုိင္းမွာမွ ဂ်ာနယ္ေတြ
ဘာေတြ သြင္းၿပီး ဖတ္ရတာ။"
တယ္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ကတည္းက အာဏာပုိင္ေတြရဲ႕ ဖမ္းဆီးၿပီး ႏွစ္ရွည္ေထာင္ခ်တာကုိ
ခံထားရတဲ့ ဦး၀င္းတင္ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ကုလသမဂၢ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံတကာ
အသိုင္းအ၀ုိင္းက ေတာင္းဆုိထားတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
