ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ လူမႈအက်ပ္အတည္းေတြကုိ တတပ္တအား ကူညီေျဖ
ရွင္းတဲ့အေနနဲ႔ အလွဴဒါနလုပ္တဲ့ေနရာမွာ လူငယ္ေတြလည္း ပါ၀င္လႈပ္ရွားေနၾကပါ
တယ္။ ဒီအထဲက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က အင္တာနက္အြန္လုိင္းမွာ စုံစည္းၾကတဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ အလွဴဒါနလုပ္ငန္းကလည္း အေတာ္ကေလး ခရီးေရာက္ေနၿပီလုိ႔ သိရပါတယ္။
အေၾကာင္းစုံကုိ ကုိေအာင္လြင္ဦးက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က လူငယ္တခ်ဳိ႕က သူတုိ႔ရဲ႕အားလပ္ခ်ိန္ကေလးေတြမွာ တျခား အေပ်ာ္အပါး
ေတြနဲ႔ ေလလြင့္အခ်ိန္မျဖဳန္းဘဲ အက်ဳိးရွိရွိ အသုံးခ်ဖုိ႔စိတ္ကူးနဲ႔ အခုလုိ လူမႈေရး
လုပ္ငန္းေတြမွာ ကူညီေဆာင္ရြက္ေနခဲ့ၾကတာပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ လႈိင္ သာယာၿမိဳ႕နယ္က မီးေဘးသင့္သူေတြကုိ ကူညီရာက အခုလုိ တစုိက္မတ္မတ္ အလွဴ
အတန္းေတြ လုပ္ကုိင္လာၾကတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အြန္လုိင္းအလွဴရွင္မ်ားလုိ႔
အမည္ေပးထားတဲ့ ဒီအဖဲြ႔ စုစည္းေဆာင္ရြက္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ အဖဲြ႔၀င္
အသက္ ၂၂ ႏွစ္အရြယ္ လူငယ္တဦးက အခုလုိဆုိပါတယ္။
“က်ေနာ္တုိ႔ ၂၀၀၅ မွာ က်ေနာ္တုိ႔သူငယ္ခ်င္းေတြေပါင္းၿပီး အလွဴတခုလုပ္မယ္ ဆုိၿပီး
ေတာ့ အဲလုိလုပ္ရင္းကေန စလုပ္ျဖစ္သြားတာပါ။ အဲလုုိလုပ္ရင္းနဲ႔ အၿမဲ စုေပါင္းၿပီး
လုပ္ၾကရင္ ပိုေကာင္းမယ္ဆုိၿပီး လုပ္ၾကတာပါ။ အခုေလာေလာဆယ္ကေတာ့ မိဘမဲ့ ကေလးေက်ာင္းေတြ၊ ဘုိးဘြားရိပ္သာတခ်ဳိ႕လွဴတယ္။ ေနာက္ ေဆး႐ုံမွာ ေအာက္ဆီ
ဂ်င္လိုတာလွဴတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး တလကို ႏွစ္ေထာင္စီစုၿပီး ထည့္
ၾကတယ္။ အဲဒီထဲမွာ တျခားထည့္ႏုိင္တဲ့ လူေတြကေတာ့ ပိုၿပီးလွဴၾကတယ္။ ဥပမာ ေအာက္ဆီဂ်င္လွဴဖုိ႔ရွိတယ္ဆုိရင္ သူတုိ႔ေတြက ထပ္ထည့္ၾကေသးတယ္”
ပုံမွန္စုေဆာင္းရရွိေငြရယ္လုိ႔ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ မရွိေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ကစလုိ႔
အခုလုိ အလွဴအတန္းေတြကုိ တတ္အားသေရြ႕ လုပ္ေဆာင္လာတာ အခုဆုိ ခန္႔မွန္းေခ် ျမန္မာေငြတန္ဖုိး ၁၀ သန္းေလာက္အထိ လွဴဒါန္းခဲ့ၿပီးၿပီလုိ႔လည္း ဆုိပါတယ္။ အခုဆုိ
ရင္ ဒီလုပ္ငန္းကုိ စိတ္၀င္စားလုိ႔ ပါ၀င္လာသူ ရာဂဏန္းေက်ာ္အထိ ရွိေနၿပီလုိ႔လည္း
သိရပါတယ္။ ဒီလုိ လူငယ္ေတြ လူမႈေရးအေထာက္အပံ့ အကူအညီေပးေရး လုပ္ငန္း
ေတြမွာ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ျဖစ္လာၾကတဲ့ အေၾကာင္းကုိလည္း ေမးၾကည့္ပါတယ္။
“ဘယ္လုိေၾကာင့္ စလုပ္ျဖစ္လဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔သူငယ္ခ်င္းေတြစုေပါင္းၿပီး အလွဴ
ေလးေတြလုပ္တယ္။ လုပ္ေတာ့ တျခားသူေတြကျမင္တယ္။ ျမင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔လုိပဲ လုိက္လုပ္ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕လည္း က်ေနာ္တုိ႔လုိ Group ေလးေတြရွိပါတယ္။ လုိက္လုပ္
ၾကေတာ့ ဘာပဲေျပာေျပာ တခ်ဳိ႕ လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ငါတုိ႔ေတြက
လူငယ္ေတြပဲ၊ အလွဴအတန္းဆုိတာ လုပ္စရာမလုိဘူး၊ အလွဴအတန္းလုပ္တယ္ဆုိတာ အသက္ႀကီးတဲ့အခါမ်ဳိးေတြ၊ ကိုယ္ပုိင္ပိုက္ဆံရွာႏုိင္မွ လွဴတာေကာင္းတယ္လို႔ ထင္ၾက
တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က်ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ရတဲ့မုန္႔ဘုိးထဲက၊ ဒီမွာဆုိ အင္တာနက္တနာရီ
သုံးမယ္၊ ဂိမ္းတနာရီကစားမယ္ဆုိရင္ ငါးရာရွိတယ္။ အဲဒီငါးရာက မိဘမဲ့ကေလး
ေက်ာင္းမွာ ကေလးတေယာက္ရဲ႕ မနက္စာ၊ ေန႔လယ္စာ၊ ညစာ၊ တရက္ သူအသက္
ဆက္ရွင္ဖို႔အတြက္၊ စားဖုိ႔အတြက္ စားစရိတ္ရတယ္။ အဲလုိမ်ဳိးကြာတယ္။
“က်ေနာ္တုိ႔ ဒီမွာ တနာရီေလး ခဏေလးသုံးလုိက္႐ုံနဲ႔ ကုန္သြားမယ့္ပိုက္ဆံက ဒီမွာ ဘယ္ေလာက္အက်ဳိးရွိတယ္ဆုိတာ။ ဥပမာ တေန႔ကို ႏွစ္နာရီကစားမယ္ဆုိရင္ တနာရီ ေလွ်ာ့ကစားျဖစ္သြားတာေပါ့ေနာ္၊ သူ႕စိတ္ထဲမွာ အဲလုိမ်ဳိးေလး ျဖစ္သြြားတယ္။ ဘာပဲ
ျဖစ္ျဖစ္ အဲလိုစိတ္ေလးျဖစ္သြားေတာ့ သူမ်ားကို ကူညီခ်င္တဲ့စိတ္လည္း ျဖစ္သြားတယ္
ဆုိေတာ့ စိတ္ဓာတ္ျမင့္မားတာေပါ့။ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံမွာက ခ်မ္းသာဖုိ႔ဆုိတာထက္ လူေတြ
အားလုံးရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ေရးရာျမင့္မားဖို႔ကလည္း အေရးႀကီးတဲ့က႑တခုမွာရွိတယ္လို႔ က်ေနာ္ယူဆတယ္”
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕က လူမႈေရးကူညီေထာက္ပံ့မႈ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ လူငယ္တဦး ေျပာျပသြား
တာပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး အစရွိတဲ့ ျပႆနာ အပါအ၀င္ လူမႈေရး အက်ပ္အတည္းေတြ ႀကီးထြားေနၿပီး ကူညီေထာက္ပံ့မႈေတြ အႀကီးအက်ယ္ လုိအပ္ေန
တယ္လုိ႔လည္း ကုလသမဂၢ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအ၀ုိင္းက ေျပာဆုိထားတာ
ပါ။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ျမန္မာစစ္အစုိးရ အာဏာပုိင္ေတြက လူမႈေရးလုပ္ငန္းလုပ္ကုိင္
သူေတြ၊ အသင္းအဖဲြ႔ေတြအေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေတြ ရွိေနတာေၾကာင့္ သူတုိ႔ရဲ႕လုပ္ငန္းေတြ
ကုိ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ မလုပ္ကုိင္ႏုိင္ၾကဘူးလုိ႔လည္း ေထာက္ျပေျပာဆုိမႈေတြ
ရွိၾကပါတယ္။
