တပ္မႉးတပ္သား ေျပာစကား (၀၃၇)
၁၉၈၃ ခုႏွစ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကို ေတာင္ကိုးရီးယားသမၼတ ခၽြန္ဒူး၀ွမ္ လာေရာက္ခဲ့စဥ္၊ အာဇာနည္ဗိမာန္မွာ၊ ေျမာက္ကိုးရီးယားသူလိွ်ဳေတြရဲ႕ ဗံုးခဲြ တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ ေတာင္ကိုးရီးယားအစိုးရအဖဲြ႔၀င္ေတြနဲ႔အတူ တပ္မေတာ္သား (၃)ဦးအပါ အ၀င္ ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္က (၈)ဦး ေသဆံုးခဲ့ၾကရပါ တယ္။ ဒီအတြက္ တရား၀င္၀န္ခ်ေတာင္းပန္ျခင္းမရိွတဲ့ ေျမာက္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံနဲ႔ လက္ရိွျမန္မာစစ္အစိုးရတို႔ သံတမန္ဆက္ဆံေရးျပန္ၿပီးထူ ေထာင္ခဲ့ၾကသလို၊ ႏွစ္ႏိုင္ငံ စစ္ေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္တဲ့ အေထာက္အထားေတြလည္း ေပၚထြက္ေနပါတယ္။ ဒီ တစ္ပတ္ “တပ္မွဴးတပ္သား ေျပာစကား” အစီအစဥ္မွာ ေျမာက္ကိုရီးယားသူလိွ်ဳကို လက္ရဖမ္းဆီးခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္စစ္သည္ေဟာင္း ဦးထြန္းလင္းက သူ႔ အေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ လက္ရိွ သူ႔ရဲ႕ ခံစားသံုးသပ္ခ်က္ေတြကို ေျပာျပထားပါတယ္။
ဦးထြန္းလင္း။ ။ က်ေနာ္တို႔ ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဗ်ာ၊ အဲဒီ အာဇာနည္ကုန္း အေပၚမွာရွိတဲ့ brink အတန္း ႀကီးေတြေလ၊ I- brink ေခၚမလား မသိဘူး။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ မ်က္ႏွာက်က္ ထုတ္တန္းႀကီးေတြေပါ့။
ဦးထြန္းလင္း။ ။ ထုတ္တန္းႀကီးေတြေပါ့ ေနာ္။ အဲဒီ သံ brink ႀကီးေတြ ပိၿပီးေတာ့ ေသတာ မ်ားတယ္ဗ်။ အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက က်ေနာ္တို႔ သိတာကေတာ့ ေတာင္ကိုးရီးယားက ၀န္ႀကီးခ်ည့္ပဲ (၄) ေယာက္ေလာက္ပါသြားတယ္။ ေနာက္ အဖြဲ႔၀င္က (၁၃) ေယာက္ ေသတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနက (၄) ေယာက္ ေသတယ္။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို႔ ညမိုးခ်ဳပ္တဲ့အထိ ရွိပါတယ္။ မနက္မိုးလင္း ေအာက္တိုဘာလ(၁၀)ရက္ေန႔ ျဖစ္သြားေတာ့၊ အဲဒီမွာ ဘာျဖစ္သလဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဆီကို ေဖာက္ခြဲေရးအတြက္လာတဲ့ ေျမာက္ကိုးရီးယားက ေခါင္းေဆာင္အဆင့္ ဗိုလ္မႉး အဆင့္ ရွိတဲ့ ‘ဇင္မို’ ေပါ့၊ သူ႔ကို ပုဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္းထဲမွာ ဖမ္းမိတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီး အေရးေပၚခြဲစိပ္ခန္းမွာ က်ေနာ္တို႔ အနီးကပ္ လံုၿခံဳေရး သြားယူရပါတယ္။ အဲဒီမွာ သူတို႔ လာတာက ဗိုလ္မႉးအဆင့္ရွိတဲ့ ‘ဇင္မို’ရယ္၊ ဗိုလ္ႀကီး အဆင့္ ရွိၾကတဲ့ ‘ကင္မင္ခ်ဴး’ နဲ႔ ‘ဇင္ကီခ်ဴး’ ေပါ့ ေနာ္၊ အဲဒါ သူတို႔ (၃)ေယာက္လာတာ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခင္းျဖစ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္တကြဲ တစ္ေယာက္တကြဲ အဲဒီလိုသံုးေယာက္ က ႏွစ္ဖြဲ႔ကြဲသြားတယ္။ ႏွစ္ဖြဲ႔ကြဲသြားၿပီး ေတာ့ ဗိုလ္မႉးအဆင့္ရွိတဲ့ ‘ဇင္မို’က ပုဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္း ထဲမွာ။ အဲဒါက ေလွသမားေတြက ေတြ႔ၿပီးေတာ့ ေရထဲမွာ ျမဳပ္ေနတယ္ေအာက္ေမ့ၿပီး သြားဆယ္တဲ့အခ်ိန္မွာ၊ သူက ဗံုးနဲ႔ခြဲလို႔ သူ႔လက္လည္း ဒဏ္ရာရတယ္၊ လူေတြ ၀ိုင္းဖမ္းလို႔လည္း သူ႔ကို မိတယ္ေပါ့ ေနာ္။ အဲဒါ စစ္တပ္က ဖမ္းတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ ေထာက္လွမ္းေရးက ဖမ္းတာလည္း မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီ ပုဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္းထဲမွာ ဗိုလ္မႉးအဆင့္ ‘ဇင္မို’ ကိုမိတာ၊ အဲဒီလိုမ်ိဳး မိတာပါ။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ေနာက္ တပ္မေတာ္ကပဲ ရဲေဘာ္ (၃) ေယာက္လား မသိဘူး၊ က်သြားေသးတယ္ေလ။ အဲဒါက က်န္တဲ့ (၂) ေယာက္ကို ဖမ္းတဲ့ အခါမွာလား။ အဲဒီျဖစ္စဥ္ကိုလည္း နည္းနည္း ေျပာျပေပးပါဦး။
ဦးထြန္းလင္း။ ။ အဲဒါက အဲဒီေနာက္ေန႔။ (၁၀) ရက္ေန႔မွာ မနက္ (၁၀) နာရီေလာက္က်ေတာ့ သူ႔ကို အမွတ္(၂) စစ္ေဆးရံုကို က်ေနာ္တို႔ ပို႔ေပးရတယ္။ အဲဒီ ‘ဇင္မို’ ကို။ ပို႔ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔က အဲဒီနားကေနပဲ အမွတ္(၁) စစ္ဗ်ဴဟာရံုးရွိတဲ့ ကန္ေတာ္မင္ပန္းၿခံထဲ ကို က်ေနာ္တို႔ ၀င္ သြားတာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ကားလည္း အဲဒီ ကန္ေတာ္မင္ပန္းၿခံထဲ အေရာက္ ဆီးၿပီးေျပာတယ္။ ေၾကးနန္း၀င္လာတယ္။ ရဲေဘာ္ေတြ တန္းစီထား ပါ ဆိုၿပီးေတာ့ အမိန္႔ေပးတယ္။ အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ အကုန္လံုး ကာေပၚက ဆင္းၿပီး တန္းစီထားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လူ (၁၀)ေယာက္ ေရြးလိုက္ တယ္။ က်ေနာ္အပါအ၀င္ ေပါ့ေနာ္၊ လူ (၁၀)ေယာက္ကို၊ ကားေပၚကိုတက္ဆိုၿပီးေတာ့ ကားေပၚတင္လိုက္တယ္။ ကားေပၚေရာက္ၿပီးၾကတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ဒလၾကမ္း ေမာင္းထြက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မိုးကလည္း ရြာေနေတာ့ဗ်ာ..TE-21 ကလည္း အမိုး မပါဘူး ဗ်ာ၊ က်ေနာ္တို႔ ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္ေရာက္နဲ႔ မဂၤလာဒံု အမွတ္(၅၀၂) ေလတပ္စခန္းထဲကို ေရာက္သြားတယ္ေပါ့ ဗ်ာ။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ အထူး တပ္စိပ္အေနနဲ႔ ေရြးလိုက္တာလား ခင္ဗ်၊ (၁၀) ေယာက္ဆိုေတာ့။
ဦးထြန္းလင္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္တို႔ ကြန္မန္ဒိုေပါ့ေနာ္၊ အေသခံ ကြန္မန္ဒို (၁၀) ေယာက္ေရြးတာေပါ့။ အဲဒီ (၅၀၂) ေလတပ္စခန္းထဲ ေရာက္သြားတဲ့အခါ က်ေတာ့မွ၊ က်ေနာ္တို႔ကို ေလယာဥ္ကြင္းထဲမွာ တန္းစီထားတယ္။ ဒုဗိုလ္ ေမာင္ေမာင္ေအာင္ ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ့ေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ကို တန္းစီထားတဲ့အေရွ႕မွာ အဲဒီအခ်ိန္က Huskie (၂) စီးရပ္ ထားတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ Huskie ရဟတ္ယာဥ္ ေပါ့ေနာ္။
ဦးထြန္းလင္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ရဟတ္ယာဥ္ (၂)စီးရပ္ထားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္သူေရာက္လာသလဲဆိုေတာ့၊ ရန္ကုန္တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ ဒုတိုင္းမႉး ဗိုလ္မႉးႀကီးမ်ိဳးညႊန္႔ရယ္၊ အမွတ္(၁) စစ္ဗ်ဴဟာမႉး ဗိုလ္မႉးႀကီးညီစိန္ရယ္၊ က်ေနာ္တို႔ တပ္ရင္းမႉး ဒုတိယဗုိလ္မႉးႀကီးအုန္းျမင့္ရယ္၊ က်ေနာ္တို႔တပ္က ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိ ဗိုလ္ႀကီးေက်ာ္စိုးရယ္၊ ေနာက္ တခါ အဲဒီ (၅၀၂)ေလတပ္က တာ၀န္ရွိတဲ့ စစ္သည္ေတြ ရွိတယ္။ မွတ္ပံုတင္ စာအုပ္ေခၚမယ္ ထင္ပါတယ္၊ စာအုပ္ႀကီး အႀကီးႀကီးေပါ့ဗ်ာ၊ အဲဒီအထဲ မွာ က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္ပိုင္နံပါတ္ေတြ၊ နံမည္ေတြ၊ ေနရပ္လိပ္စာ ေတြ အေဖအေမ နံမည္ေတြ၊ ေသြးအမ်ိဳးအစားေတြ၊ တကယ္လို႔ က်ဆံုးခဲ့ရင္ အေမြစား အေမြခံ အတြက္ ဘယ္သူ႔ကို ပထမ ဦးစားေပး၊ ဒုတိယ ဦးစားေပး ဘာညာ ..အဲဒါေတြ ျဖည့္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ျဖည့္ၿပီးေတာ့မွ ဗိုလ္မႉးႀကီးမ်ိဳးညြန္႔က briefing ေပးတာ။ “အခု မင္းတို႔ ရန္သူ သြားရွာရမယ္။ ရွာတဲ့အခါမွာ ဆူးေတြ႔လည္း နင္း၊ က်ားေတြ႔လည္း တိုး၊ ေျမႀကီး တစ္လကၼ မက်န္ေအာင္ နင္းရွာ။ ေတြ႔လို႔ရွိရင္ အရွင္ရေအာင္ဖမ္း၊ တို႔ တိုင္း ျပည္ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာျပန္ဆည္ဖို႔ တို႔ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕အသက္နဲ႔ စေတးသင့္ရင္ စေတးရမယ္။ ဒါေပမယ့္ ရန္သူ ဒဏ္ရာရတာ မလိုခ်င္ဘူး”တဲ့။ “ရန္သူ ကို အရွင္ဖမ္းရမယ္” တဲ့။ အဲဒီလို အမိန္႔ အျပတ္ေပးတယ္။ အမိန္႔ေပးၿပီးတာနဲ႔ သူတို႔ကတစ္စီး က်ေနာ္တို႔က တစ္စီးေပါ့ဗ်ာ၊ ရဟတ္ယာဥ္ေပၚကို တက္တယ္။ တက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို ေရႊတိဂံုဘုရားကို သံုးပတ္ ပတ္ၿပီး ပ်ံေပးတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ေရႊတိဂံုဘုရားကို သံုးပတ္ ပတ္တာက ဘာလုပ္တာလဲ ခင္ဗ်။
ဦးထြန္းလင္း။ ။ က်ေနာ္တို႔ကို အမွန္ကေတာ့ သရဏဂံုတင္တဲ့ သေဘာေပါ့ဗ်ာ။
ဦးထြန္းလင္း။ ။ ေရာက္ေတာ့မွ သိရတာေပါ့ေနာ္၊ ဘယ္ေရာက္လဲ ဆိုတာေတာ့။ ေရာက္သြားေတာ့မွ ရန္ကုန္တိုင္း ေကာ့မႉးၿမိဳ႕နယ္၊ သခြပ္ပင္ ေက်းရြာဆိုတာ၊ အဲဒီေက်းရြာရဲ႕ အနီးဆံုးမွာရွိတဲ့ တာႀကီးေပါ့ေနာ္၊ အဲဒီတုန္းက ေအာက္တိုဘာလဆိုေတာ့ စပါးပင္ေတြက သန္တာ ေပါ့ေနာ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ ရဟတ္ယာဥ္ကလည္း နိမ့္ၿပီး ဆင္းလို႔မရဘူး။ တာေပၚကို ဆင္းမယ္လုပ္လိုက္ရင္၊ စပါးပင္ေတြက ရွိေနေတာ့ ဆင္းလို႔မရဘူး။ သူတို႔ ဆင္းခြင့္ မေပးဘူး။ အဲဒီ အျမင့္မွာရပ္ၿပီး အကုန္လံုး ခုန္ခ်၊ ခုန္ခ်ၿပီးေတာ့ ရြာကိုရွင္းေပါ့၊ ရြာကိုရွင္းတဲ့အခါ ရန္သူက မရွိ ေတာ့ဘူး။ ရြာျပင္ လယ္ကြင္းဘက္ကို ထြက္သြားၿပီလို႔ သတင္းရတယ္။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္တို႔ သိရတာက ဒီ ေဖါက္ခြဲဖ်က္ဆီးေရးသမား ဗိုလ္ႀကီးအဆင့္ရွိတဲ့ ကင္မင္ခ်ဴးတို႔ ႏွစ္ေယာက္က အဲဒီရြာကို ေရာက္လာတယ္၊ ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔ကို ရြာသားေတြက မသကၤာလို႔ ရဲကင္းကို သြားအေၾကာင္းၾကားတယ္။ အဲဒီ ရြာရဲ႕အစပ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ေအာက္မွာ ရဲကင္းရွိတယ္။ ရဲကင္းကို သြားအေၾကာင္းၾကားတဲ့ အခါ က်ေတာ့ ရဲကင္းကလုိက္ၿပီး ဒီ ႏွစ္ေယာက္ကို ဖမ္းတယ္ေပါ့။ ဖမ္းၿပီး ရဲကင္းထဲကို ေခၚသြားတယ္။ သူတို႔မွာ လြယ္အိပ္ တစ္ေယာက္တစ္လံုးပါ ေတာ့ ရွာေဖြေရး လုပ္မယ္ဆိုၿပီး ရဲကေျပာတယ္၊ ဟိုက သူတို႔ ထုတ္ျပမယ္၊ သူတို႔ အိတ္ကို မကုိင္နဲ႔ေပါ့၊ ေနာက္မွ သိရတာေလ၊ အဲဒီ ဥစၥာ က။ ဒီေကာင္ေတြက ကြန္မန္ဒိုေတြဆိုေတာ့ မ်က္လံုးခ်င္းအခ်ိတ္ဆက္က စကားေျပာၿပီးသား သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္က။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ က ပိုက္ဆံေတြထုတ္ျပေတာ့၊ ရဲေတြက အဲဒီ ပိုက္ဆံေတြကို အာရံုစိုက္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္ထုတ္လိုက္တာက လက္ပစ္ဗံုး။ ပစ္လုိက္တဲ့အခ်ိန္ မွာ ဒီေကာင္ေတြရဲ႕ လက္ပစ္ဗံုးမွာ ထူးျခားတာက က်ေနာ္ တို႔ဆီကလို (၄)စကၠန္႔ fuse ေတြ မဟုတ္ဘူးဗ်။ (၁) စကၠန္႔ fuse ေတြ။ အဲဒီအခါ က်ေတာ့ ပစ္တဲ့ေကာင္က သူလည္း ထိတယ္၊ အဲဒီ ရဲလည္း ေသတယ္ေပါ့၊ သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္လည္း အဲဒီမွာ ေသသြားတယ္။ ကင္မင္ ခ်ဴး ကေတာ့ အဲဒီကေန လြတ္ၿပီး ဒီေကာင္က လက္ပစ္ဗံုးနဲ႔ေသနတ္ကိုင္ၿပီး ေသနတ္ပစ္ၿပီး သူ႔နားမကပ္ဖို႔ ဒီေကာင္က လယ္ကြင္းဘက္ ထြက္ သြားတယ္တဲ့။ အဲဒီကေနၿပီး က်ေနာ္တို႔တပ္ရင္းကို ရဲကင္းကေနသတင္းပို႔လို႔ က်ေနာ္တို႔ဆီကို ေၾကးနန္းေရာက္ၿပီး က်ေနာ္တို႔က ဒီကို ေရာက္ရ တာ။ အဲဒါက ေအာက္တိုဘာလ (၁၁)ရက္ျဖစ္သြားတယ္ေပါ့။ က်ေနာ္တို႔ ရန္ကုန္ျမစ္တေလွ်ာက္ကို စစ္သေဘၤာ၊ ေရတပ္က သေဘၤာကလည္း ဟိုဘက္တစ္စီး ၊ ဒီဘက္ တစ္စီး ခုတ္ၿပီးေတာ့ ပိတ္ဆို႔ေရး လုပ္ေပးထားတယ္ေပါ့။ အေပၚကလည္း ကင္းေထာက္ေလယာဥ္ နဲ႔ရွာေပးတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဒီတပ္ရင္းက ထုတ္ႏႈတ္ အင္အားေတြကလည္း လာၿပီးေတာ့၊ ပိတ္ဆို႔ေရး ၀ုိင္းၿပီးေတာ့ လုပ္ေပးထားတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ အထဲမွာ ရွာတာေပါ့။ အနီးကပ္ က်ေနာ္တို႔က ေတာနင္းရွာတယ္။ မိုးခ်ဳပ္သြားတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို ရပ္ခိုင္းၿပီးေတာ့ အကုန္လံုး နား လိုက္တယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့ ခုနတုန္းက အဲဒါဆိုရင္ ဦးထြန္းလင္းတို႔ မေရာက္ခင္မွာ၊ ဇင္ကီခ်ဴး ကိုေတာ့ အေသ မိသြားၿပီးေပါ့။ သူပစ္တဲ့ ဗံုးနဲ႔ပဲ။
ဦးထြန္းလင္း။ ။ ဟုတ္တယ္၊ ဟုတ္တယ္၊ အဲဒီ ေအာက္တိုဘာလ (၁၂)ရက္ေန႔ မနက္မိုးလင္းတဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ လယ္ကြင္းကေနၿပီး ေတာ့ ရန္ကုန္ျမစ္ထဲကို ကမ္းစပ္ဘက္ကို ေရဆင္းတဲ့ေျမာင္းႀကီး ရွိတယ္ဗ်။ သူ႔ဘာသာ ေရတိုက္စားၿပီး ေျမာင္းလို ျဖစ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီထဲ မွာ ကင္မင္ခ်ဴးက ၀င္ထုိင္ၿပီးေတာ့ အေပၚကေန ဒိုက္တို႔ ေဗဒါတို႔ အဲဒါမ်ိဳးေတြကို ဒီေကာင္က မ်က္ကြယ္လုပ္ထားတယ္ဗ်။ သူ မ်က္ကြယ္ယူၿပီး ေတာ့ ပုန္းေနတယ္။ အဲဒါ က်ေနာ္တို႔ ေတြ႔တယ္။ ေတြ႔တဲ့အခါ ထံုးစံအတိုင္းေပါ့ဗ်ာ၊ က်ေနာ္တို႔ ရင္ေဘာင္တန္း ေနရာယူတယ္။ ေနာက္ကို သတင္းပို႔တယ္။ ေနာက္ကိုဆိုတာ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ တပ္စုမႉး ဒုဗိုလ္ေမာင္ေမာင္ေအာင္ က ရွိေနတယ္။ အဲဒီမွာ အမိန္႔က ဘာ ျပန္လာ သလဲဆိုေတာ့ ပထမ ဗိုလ္မႉးႀကီးညီစိန္ ေျပာတာက၊ ေတြ႔လို႔ရွိရင္ ဘာမွ မလုပ္နဲ႔၊ ဒီအတိုင္းေစာင့္ေန၊ ဒီအတုိင္း ေစာင့္ၾကည့္ထား။ ဒီ ဆင္ေတြ ဘာေတြ ပစ္တဲ့ေသနတ္လို႔ ေျပာတာပဲဗ်ာ၊ ေမ့ေဆး ေသနတ္ေပ့ါ၊ အဲဒါကို ေဆးအရွိန္ ေလွ်ာ့ၿပီး ပစ္မယ္၊ ဖမ္းမယ္ေပါ့။ အဲဒီလို ပထမ၊ အမိန္႔က လာတာဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကလည္း ဒီအတိုင္းပဲ ထိုင္ေန တာေပါ့။ ေစာင့္ေနတာေပါ့။ ေနာက္(၁၀) မိနစ္ေလာက္ပဲ ၾကာတယ္။ ေနာက္ထပ္ အမိန္႔တစ္ခုက ထပ္ေရာက္လာတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဒုတိုင္းမႉး ဗိုလ္မႉးႀကီးမ်ိဳးညႊန္႔ရဲ႕ အမိန္႔ ၊ “မရဘူး လူႀကီးေတြ စိတ္၀င္စားတယ္။ လူႀကီးေတြ အခု စက္နဲ႔ကို ထိုင္ၿပီး ေစာင့္ေနၾကတယ္။ ၀င္ဖမ္းပါ၊ ၀င္လံုးပါ။” အရွင္ ၀င္လံုးခိုင္းတာ။
ဦးထြန္းလင္း။ ။ အဲဒါနဲ႔ ဟုတ္ၿပီ၊ အဲဒီလိုဆို ‘တန္းစီ’ ဆိုေတာ့၊ အဲဒီအခ်ိန္က ကိုခ်ိဳဦး က်ေနာ္တို႔ကို ဦးေဆာင္တာ၊ သူက ဒုတပ္စိပ္္မႉး လို႔ ေျပာရမယ္ဗ်။ သူက အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက service အရင့္ဆံုး ရဲေဘာ္ႀကီးေပါ့ဗ်ာ..ေနာ္။ “ဘယ္အစြန္က သံုးေယာက္ အသင့္ျပင္”လို႔ သူက အမိန္႔ေပးတယ္ဗ်။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္ဘက္အစြန္မွာ ရွိေနတဲ့ သံုးေယာက္က ေသနတ္ကို ေဘးခ်ၿပီးေတာ့၊ ေရွ႕ကို တစ္ေယာက္တစ္လွမ္းစီ တိုးလိုက္တယ္။ အဲဒါကို က်ေနာ္တို႔ လွမ္းေတြ႔လိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူကေန လက္ခုပ္တီးၿပီး “စ”လို႔ အမိန္႔ေပးလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ရဲေဘာ္ သံုးေယာက္က “က်ား” ဆိုၿပီး ေအာ္တဲ့အသံနဲ႔ ေျပးသြားတယ္။ ေနာက္ “ ဂ်ိမ္း ” ဆိုတဲ့ ေပါက္ကြဲသံ ထြက္လာတယ္။ ေနာက္ မီးခိုးလံုး ႀကီးနဲ႔ အဲဒီ ျမင္ကြင္းတစ္ခုလံုးကို ဖံုးသြားတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဆီက သံုးေယာက္က အဲဒီမွာ ဖရိုဖရဲ လဲေနၿပီ ေပါ့ဗ်ာ၊ အဲဒီမွာ ေနာက္သံုးေယာက္ အဆင္ သင့္ျပင္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ရယ္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က ကိုမ်ိဳးႏိုင္ ဗ်၊ ေနာက္တစ္ ေယာက္ကေတာ့ က်ေနာ္ မမွတ္မိဘူးဗ်။ ဘယ္သူမွန္းမသိ လိုက္ဘူး။ သြားတုန္းက (၁၀)ေယာက္က ၀င္လံုးတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီ (၁၀)ေယာက္ မဟုတ္ေတာ့ဘူးဗ်။ လူေတြက အဲဒီမွာ အကုန္လံုး တပ္ရင္းက ထုတ္ႏႈတ္အင္အား၊ ေနာက္တန္းက ထုတ္ႏႈတ္အင္အား၊ ဗဟုိကင္းတို႔ ဘာတို႔၊ တပ္ေထာက္တို႔၊ အဲဒီက လူေတြက ပိတ္ဆို႔ေရး ၀င္လုပ္တယ္ မဟုတ္လား။ ညဘက္က်ေတာ့ အဲဒီညမွာ သူတို႔နဲ႔ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ သြားလာေနရင္း ေနာက္တေန႔ မနက္မွာ က်ေနာ္တို႔ (၁၀)ေယာက္မွာ အဲဒီလူ တစ္ေယာက္က ပါလာတယ္။ က်ေနာ္တို႔ (၃) ေယာက္၊ အဲဒီလိုပဲ ေသနက္ခ်ၿပီးေတာ့ ေရွ႕တစ္လွမ္းတက္ ေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္သူက အမိန္႔ေပးေတာ့ က်ေနာ္တို႔က “က်ား” ဆိုၿပီး ၀င္လံုးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူပစ္လိုက္တဲ့လက္ပစ္ဗံုးက သူကိုယ္တိုင္လည္း ထိထား ေတာ၊့ အဲဒီ ကင္မင္ခ်ဴးက ေနာက္ သူ က်ေနာ္တို႔ကို ပစ္စရာ လက္ထဲမွာ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို႔ ၀င္လံုးေတာ့ မိၿပီ ေပါ့ ဗ်ာ။
ဦးထြန္းလင္း။ ။ က်သြားတဲ့ ကိုညြန္႔ဟန္ဆို ေနာက္တန္း ဌာနခ်ဳပ္တပ္ခြဲ ဗဟိုကင္းက ေပါ့ေနာ္။ ထုတ္ႏႈတ္အင္အားနဲ႔ ပါလာတာ။ သူက အိမ္ေထာင္သည္ဗ်၊ ေနာက္တခါ ကိုသန္းေထြးနဲ႔ ကိုသိန္းႏိုင္ က်ေနာ္တို႔ တပ္ခြဲ (၁)၊ တပ္စု(၃) ကပါပဲ။ သူတို႔ သံုးေယာက္က က်သြားတာေပါ့ ေနာ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဦးထြန္းလင္း၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေျမာက္ကိုရီးယားသူလွ်ိဳ ဗိုလ္ႀကီးကင္မင္ခ်ဴးကိုလည္း လက္ရ ဖမ္းဆီးမိၿပီ၊ ဒါေပမယ့္ သူ႔ လက္ခ်က္နဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္သံုးေယာက္ က်ဆံုးတာကိုလည္း သိလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဦးထြန္းလင္းအပါအ၀င္ ခလရ(၉၀)က တပ္စိတ္ တပ္္ဖြဲ႔ေတြ၊ ဒီအရာရွိေတြေကာ ဘယ္လို ခံစားမႈ ျဖစ္ေပၚသလဲ။
ဦးထြန္းလင္း။ ။ ဒီ ရဲေဘာ္ေတြက်တာေတာ့ ဒါကေတာ့ ထံုးစံကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အၿမဲတမ္း ေရွ႕တန္းမွာလည္း ဒီလုိပဲ က်ေနၾကတာပါ ပဲ။ ဒါေပမယ့္ မတူတာ တစ္ခုကေတာ့၊ လက္နက္ရွိတဲ့ ရန္သူကို ကိုယ့္လက္နက္ကို ေဘးခ်ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္နဲ႔ ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္ အမိန္႔ကို က်ေနာ္တို႔က ဦးထိပ္ထားၿပီးေတာ့ ထမ္းေဆာင္ရင္းနဲ႔ က်ဆံုးသြားတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔၊ အရမ္း စိတ္ထဲမွာတာ့ မေကာင္းဘူး ေပါ့ေနာ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေတာ္ေတာ္ကို ခံစားရပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္ ဂုဏ္သိကၡာဆည္ဖို႔အတြက္ အသက္ေပးခဲ့ရတယ္လို႔ ဦးထြန္းလင္းတို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္တာ တစ္ပိုင္း၊ ခုနက ေျပာတဲ့ နဂိုကတည္းက ႀကိဳတင္မွာၾကားထားခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ခံစားမႈက ဘယ္လိုရွိပါသလဲ ခင္ဗ်။
ဦးထြန္းလင္း။ ။ ဟုတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ရဲေဘာ္ က်ဆံုးတာေတာ့ စိတ္ထဲ မေကာင္းဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ သိလိုက္တာက ကိုယ့္ႏိုင္ငံကိုလာတဲ့ဧည့္သည္ကို လာၿပီးတာ့ ေစာ္ကားတဲ့၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို လာၿပီး သိကၡာက်ေအာင္ လုပ္တဲ့လူေတြ ကို က်ေနာ္တို႔ ကိုယ့္အသက္နဲ႔လဲၿပီးေတာ့ ဒီေကာင္ေတြကို ရေအာင္ ဖမ္းလိုက္တယ္ ဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဂုဏ္ယူတယ္ေပါ့၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ အဲဒီလိုေတာ့ ရွိတယ္ ေပါ့ေနာ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့၊ ဦးထြန္းလင္းတို႔ အခု အဲဒီလိုမ်ိဳး ရဲေဘာ္သံုးေယာက္ အသက္ေပးၿပီးေတာ့ ဖမ္းဆီးခဲ့ရတာ၊ အခု ႏွစ္ေပါင္း (၃၀) နီးပါးေလာက္ ၾကာသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ အဲဒီ ဦးထြန္းလင္းတို႔ တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႔ကေန အသက္ေပးၿပီးေတာ့ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရတဲ့ ကိုယ့္ တိုင္းျပည္ကိုလာၿပီးေတာ့ သိကၡာက်ေအာင္လုပ္တဲ့ ေျမာက္ကိုးရီးယားႏိုင္ငံနဲ႔ အခု လက္ရွိအစိုးရက သံတမန္ အဆက္အသြယ္ေတြ ျပန္လည္ ထူေထာင္ၿပီးေတာ့၊ အဲဒီ တုိင္းျပည္နဲ႔ စစ္ေရးအရ ဆက္ဆံမႈေတြ လုပ္ေနတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းေတြ ထြက္တဲ့အေပၚမွာေကာ အခုအခါမွာ ဦးထြန္းလင္း အေနနဲ႔ ေပါ့ေနာ္၊ ဘယ္လိုမ်ားေျပာခ်င္ပါသလဲ ခင္ဗ်။
ဦးထြန္းလင္း။ ။ ဒီ ေျမာက္ကိုးရီးယားကို ျပန္ၿပီးေတာ့ သံအဆက္အသြယ္ ျပန္လုပ္တယ္ဆိုတဲ့ သတင္း ၾကား လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အရမ္းကို ခံစားရတယ္။ အရမ္းခံစားရတယ္ ဆိုေပမယ့္၊ က်ေနာ္တို႔က ေျဖပါတယ္။ ျပန္ေျဖပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က မနက္ တစ္ႀကိမ္၊ ညတစ္ႀကိမ္ သစၥာ အဓိဌာန္ (၄) ခ်က္ကို ဆိုရတယ္ဗ်။ …
“ ငါတို႔သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ႏိုင္ငံသားတို႔၏ သစၥာကို ေစာင့္သိရိုေသပါမည္။ ငါတို႔သည္ က်ဆံုးေလၿပီးေသာရဲေဘာ္တို႔၏ သစၥာကို ေစာင့္သိရိုေသ ပါမည္။ ငါ့အား အထက္မွ ေပးအပ္ေသာ အမိန္႔ႏွင့္တာ၀န္ကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ပါမည္။ ငါ့ႏိုင္ငံေတာ္၊ ငါ့ႏိုင္ငံသား၊ ငါ့တပ္မေတာ္အတြက္ ငါ၏အသက္ကို စြန္႔လႊတ္ရန္ အဓိဌာန္ျပဳပါ၏။ ”
ဆိုၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔က မနက္တစ္ႀကိမ္၊ ညတစ္ႀကိမ္ သစၥာ ဆိုရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ရဲေဘာ္ေတြကသာ ဒီ သစၥာကိုေစာင့္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးအတြက္ က်ေနာ္တို႔ တပ္မေတာ္အတြက္ က်ေနာ္တို႔ အသက္ေတြေပး က်ေနာ္တို႔ ခႏၶာကိုယ္ေတြ စေတး၊ ဘ၀ေတြ စေတးၿပီး လုပ္ခဲ့တာပါ။ ဒီ (လက္ရိွ) ေခါင္းေဆာင္ေတြက ဒီေလာက္ေတာင္ က်ေနာ္တို႔ ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံမႈေတြကို သူတို႔ မထီမဲ့ျမင္ျပဳၿပီး ေတာ့၊ သူတို႔ အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ကို လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနတယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို ေစာ္ကားခဲ့တဲ့လူေတြနဲ႔လည္း အခု သူတို႔ျပန္ေပါင္းၿပီး လုပ္ ခ်င္ရာေတြ လုပ္ေနတယ္ ဆိုေတာ့၊ က်ေနာ္တို႔ ရဲေဘာ္ေတြ အေနနဲ႔လည္း ဒါေတြကို နည္းနည္းစဥ္းစားၿပီးေတာ့ လုပ္စရာရွိတာေတြကို က်ေနာ္ တို႔ ရဲေဘာ္ေတြအေနနဲ႔ လုပ္သင့္တယ္။ ဒီေျပာဆိုခ်က္ကလည္း က်ေနာ္တို႔ရဲေဘာ္သံုးေယာက္ က်ဆံုးသြားတာေၾကာင့္မို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဒီ ေျမာက္ကိုးရီးယားနဲ႔ပူးေပါင္းၿပီးလုပ္ေနတဲ့ စစ္ေရးအစီစဥ္ေတြဟာဆိုရင္ ႏ်ဴကလီးယားနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ျပႆနာေတြ ေနာက္ဆက္တြဲေတြ အမ်ား ႀကီး ပါလာမွာပါ။ အဲဒီအတြက္ ေဒသတြင္းႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္း၀ိုင္းေတြပါ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံနဲ႔ ပဋိပကၡ ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ဆိုးက်ိဳးေတြကို ျမန္မာျပည္သူေတြ ႀကံဳေတ႔ြရႏိုင္တယ္လို႔ က်ေနာ္ကေတာ့ ျမင္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီလုပ္ရပ္ေတြကိုေကာ၊ ေနာက္တခါ ေျမာက္ကိုးရီးယားက လာတဲ့ စစ္သည္ေတြကို က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သားေတြအေနနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖို႔လိုမယ္လို႔ က်ေနာ္ကေတာ့ တိုက္တြန္းအႀကံေပးခ်င္ပါတယ္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တစ္ခုလံုးအတြက္ေကာ အႏၱရာယ္ရွိေစႏိုင္တဲ့ ကိစၥႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မို႔ တပ္မေတာ္သားေတြအေနနဲ႔ အထူးသျဖင့္ ကပစ (ကာကြယ္ေရးပစၥည္းစက္ရံု)ေတြမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ရဲေဘာ္ေတြ လက္နက္ထုတ္လုပ္ေရးမွာလုပ္ေနတဲ့ (ကပစ)က တပ္မေတာ္ သားေတြ၊ ေျမာက္ကိုးရီးယားကလာတဲ့ စစ္သည္ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီးလုပ္ေနတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြကို တစ္ခုေတာ့ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒီ ကိစၥအေပၚမွာ၊ အတတ္ႏိုင္ဆံုး၊ ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ဘက္ကေနၿပီးေတာ့ ၀ိုင္း၀န္းဆန္႔က်င္ ရပ္တည္ေပးၾကဘို႔၊ က်ေနာ္ကေတာ့ တုိက္တြန္း အႀကံေပးခ်င္ပါတယ္။
