နှစ်ပေါင်း ၂၀ ကျော်ကြာ စစ်အာဏာရှင်တွေရဲ့ တစ်ဘက်သက် အာဏာနဲ့ အုပ်ချုပ်တာခံခဲ့ရတဲ့ ကျွန်တော်တို့တိုင်းပြည်မှာ ရွေးကောက်ပွဲတွေကျင်းပဖို့ တာဆူနေကြပါပြီ။
ရွေးကောက်ပွဲရက် နီးကပ်လာတာနဲ့အမျှ ရှုတောင့်ပေါင်းစုံက အမြင်အမျိုးမျိုးဟာလည်း အကျယ်လောင်ဆုံး ပေါ်ထွက်လာနေကြပါတယ်။ တချို့က ရွေးကောက်ပွဲ သပိတ်မှောက်ရေး၊ မဲမပေးရေး၊ တချို့က ဒီမိုကရေစီအင်အားစုတွေကို မဲသွားပေးရေး။ မဟုတ်ရင် ကြံ့ခိုင်ရေးပါတီကို အခွင့်အရေးပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားမယ်၊ တချို့ကတော့ အစကတည်းက ကြောက်လို့ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ မတတ်သာလို့ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ပြသာနာမဖြစ်ရင်ပြီးရော စစ်အစိုးရလိုချင်နေတဲ့အတိုင်း ကြံ့ခိုင်ရေးကိုပဲ မဲပေးလိုက်မယ် ဒီအရေအတွက်ဟာလည်း ထည့်စဉ်းစားရလောက်အောင် ကြီးမားနေနိုင်ပါတယ်။ တချို့ကတော့ ကြံ့ခိုင်ရေးပဲ မဲပေးမယ့်သူတွေ၊ အဲဒါကို အမြင်အမျိုးမျိုး၊ အုပ်စုအမျိုးမျိုး၊ အသံအမျိုးမျိုးပေါ်ထွက်လာနေကြပါတယ်။
တကယ်တော့ ၂၀၁၀ နိုဝင်ဘာ ၇ ရက် ရွေးကောက်ပွဲဆိုတာ စစ်အာဏာရှင်တွေက မန်းမှုတ်လိုက်လို့ ဖြစ်ပေါ်လာတာမဟုတ်ပါဘူး။ ပြည်သူတွေ တခဲနက် ရွေးချယ်ပေးလိုက်တဲ့ ၁၉၉၀ ရွေးကောက်ပွဲရလာဒ်ကို ခြေဖျက်ပြီး စစ်တပ်အုပ်စိုးမှုကို တရားဝင်ကြောင်းပြဖို့ နှစ်ပေါင်း ၂၀ လုံးလုံး စစ်အာဏာရှင်တွေ ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ ကြိုးပမ်းမှုရဲ့ အဆင့်တစ်ဆင့်အနေနဲ့ ဖြစ်ပေါ်လာတာပါ။
စစ်မှန်တဲ့ဒီမိုကရေစီတန်ဖိုးတွေနဲ့ စစ်အာဏာရှင်စနစ်ဆိုတာ ဘယ်လိုမှ ရောစပ်လို့မရပါဘူး။ ပြည်သူ့ဆန္ဒသဘောထားကို အဓိကထားတဲ့ အချုပ်အချာအာဏာဟာ ပြည်သူ့လက်ထဲမှာရှိတဲ့ ဒီမိုကရေစီအနှစ်သာရနဲ့ မိမိအလိုအတိုင်း ထင်ရာစိုင်းအုပ်ချုပ်တဲ့ အချုပ်အခြာအာဏာကို တစ်ဦး၊ တစ်စုလက်ထဲမှာပဲထားရှိတဲ့ အာဏာရှင်စနစ်တို့ဟာ ပြဒါးတစ်လမ်း သံတစ်လမ်းပါ။
ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့ ကမ္ဘာအခြေအနေအရပ်ရပ်ကြောင့်ကော ပြည်တွင်းအခြေအနေ အရပ်ရပ်တို့ကြောင့်ပါ ဒီကနေ့ခေတ်စားနေတဲ့ ဒီမိုကရေစီစကားလုံးကို စစ်အာဏာရှင်တွေဟာ အသုံးပြုခဲ့ရပြီး ဟန်ပြဒီမိုကရေစီ စကားတွေထပ်တလဲလဲ ပြောခဲ့ရပါတယ်။ အမှန်ကတော့ ကိုယ့်နှုတ်ထွက် အမိန့်အတိုင်း စောဒကတက်ခွင့်မရှိဘဲ တသွေမတိမ်းလိုက်နာစေလိုတာမျိုးပါ ဒါပေမယ့်အခုတော့ ကိုယ်လုပ်ချင်တာလုပ်ဖို့ ဖွဲ့စည်းပုံရွေးကောက်ပွဲ၊ လူထုဆ္ဒနမဲ၊ လွတ်တော်စတာတွေနဲ့ သိုင်းဝိုင်းတည်ဆောက်ရယူနေရပါတယ် ဒါဟာစစ်အာဏာရှင်တွေရဲ့ လုပ်ဆောင်ချင်တွေ ပင်ကိုယ်သဘောထားတွေအပေါ် ပြင်ပကလွမ်းမိုးသက်ရောက်မှုတွေကြောင့် ပါပဲ၊
ဒါကြောင့် စစ်အာဏာရှင်တွေဟာ ၂၀၁၀ ရွေးကောက်ပွဲဆိုတာနဲ့ ပြည်သူတွေနဲ့ ကမ္ဘာရဲ့ အသိအမှတ်ပြုလက်ခံမှု တစ်နည်းပြောရရင် နိုင်ငံရေးအရ တရားဝင်မှုကို ရယူဖို့ ကြိုးစားနေတာပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် စစ်အာဏာရှင်စနစ်ကို အကာအကွယ်ပေးထားတဲ့ ဖွဲ့စည်းပုံနဲ့ အားလုံးပါဝင်ခွင့်မရအောင် အခြေခံရပိုင်ခွင့်တွေကို ကန့်သတ်ပိတ်ပင်ထားတဲ့ ရွေးကောက်ပွဲ ဥပဒေ စတာတွေနဲ့ မိမိစစ်တပ်အင်အားစုပဲ လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ် ယှဉ်ပြိုင်အနိုင်ရရှိအောင် စီမံထားတာပါ။
ဒါကြောင့်ချုပ်ပြောရရင် အခုကျင်းပမယ့် ၂၀၁၀ ရွေးကောက်ပွဲဆိုတာ စစ်အုပ်ချုပ်ရေးကို တရားဝင်ဖြစ်အောင်လုပ်တဲ့ ပွဲလို့ယူဆရတယ် လက်ရှိ အခင်းအကျင်းတွေအရလည်း စစ်မှန်တရားမျှတတဲ့ ရွေးကောက်ပွဲလို့ မှတ်ယူစရာမရှိပါဘူး။ ရွေးကောက်ပွဲ အောင်မြင်ပြီးမြောက်သွား တဲ့တိုင်အောင် နိုင်ငံတော်အချုပ်အခြာအာဏာနဲ့ အရင်းအမြစ်တွေ စီမံသုံးစွဲတာ၊ ခွဲဝေတာ ဆုံးဖြတ်တာတွေဟာ စစ်အာဏာရှင်တွေနဲ့ လက်ထဲမှာပဲ ပုံစံအမျိုးမျိုးနဲ့ ဆက်ရှိနေမှာပါ။
ဒါကြောင့် အတွင်းအနှစ်သာရဟာ ပြောင်းလဲမသွားပါဘူး။ ပြည်သူတွေဘက်က ဆုံးရံှုးသွားမှာက ကြောက်လို့ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ မတတ်သာတဲ့ အခြေအနေကြောင့်ပဲဖြစ်ဖြစ် စစ်အာဏာရှင်တွေကို ဆက်အုပ်ချုပ်ပါ၊ ထောက်ခံပါတယ်ဆိုပြီး အသိအမှတ်ပြု မဲပေးလိုက်ရင် နှစ်ပေါင်း ၂၀ လုံးလုံး မရရှိခဲ့တဲ့ စစ်အာဏာရှင်တွေ လိုချင်နေတဲ့ နိုင်ငံရေးအရ တရားဝင်မှုကို ကိုယ်တိုင်ပေးလိုက်ရတာပဲဖြစ်မှာပါ။
