ဒေါက်တာတူးဂျာ ဦးဆောင်တဲ့ ကချင်တိုးတက်ရေးပါတီဟာ အစောဆုံး မှတ်ပုံတင်ခဲ့တဲ့ ပါတီတွေထဲက တစ်ခုဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပြည်ထောင်စု ရွေးကောက်ပွဲ ကော်မရှင်က ပါတီတည်ထောင်ခွင့်မပေးခဲ့ပါဘူး။ ဘာ့ကြောင့် ပါတီတည်ထောင်ခွင့် မပေးသလဲဆိုတာကိုတော့ ရွေးကောက်ပွဲ ကော်မရှင်က အကြောင်းပြချက် မပေးခဲ့ဘူး။ ထားပါတော့။ ပါတီတည်ထောင်ခွင့် မပေးချင်နေပါ။ တသီးပုဂ္ဂ္ဂလအနေနဲ့ ဝင်ပြိုင်ကြမယ်ပေါ့။ ဒေါက်တာတူးဂျာ အပါအဝင် ကချင်အမျိုးသား ၁၂ ဦးဟာ ကချင်ပြည်နယ်ထဲက လွှတ်တော်မဲဆန္ဒနယ်မြေများမှာ တသီးပုဂ္ဂ္ဂ ကိုယ်စားလှယ်များအဖြစ် အမည်စာရင်းတင်သွင်းလိုက်ကြတယ်။
ရွေးကောက်ပွဲကော်မရှင်က စက်တင်ဘာ (၁) ရက်ကနေ (၁၀) ရက်နေ့အထိ စီစစ်ပါတယ်။ စိစစ်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့ ဒေါက်တာတူးဂျာ အပါအဝင် တစ်သီးပုဂလကိုယ်စားလှယ်လောင်း (၁၂) ဦးလုံးကို ရွေးကောက်ပွဲဝင်ခွင့် ငြင်းပယ်လိုက်ပါတယ်။ ဘာ့ကြောင့်လဲ။ ဘယ်ဥပဒေနဲ့ ညိစွန်းလို့ပါလဲ။ ထုံးစံအ တိုင်း ဘာအကြောင်းပြချက်မှ မပေးပါ။ ဘာအကြောင်းပြချက်မှလည်း မပေးနိုင်ပါ။ အမှန် တကယ်တော့ တိကျခိုင်လုံတဲ့ အကြောင်းပြချက် ပေးဖို့လိုအပ်ပါတယ်။
ဒေါက်တာတူးဂျာတို့ကို ဘာ့ကြောင့်ရွေးကောက်ပွဲဝင်ခွင့် မပြုသလဲ။ ဘာ့ကြောင့်ပယ်ချရသလဲ ဆိုတဲ့အဖြေက ရိုးရိုးလေးပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဒေါက်တာတူးဂျာ တို့ဟာ ကချင်လူထုကို ကိုယ်စားပြုလို့ပါပဲ။ ကချင်လူထုက ထောက်ခံတဲ့ သူတွေဖြစ်နေလို့ပါပဲ။ ပိုရှင်းအောင် ပြောရရင်တော့ အာဏာသိမ်း အစိုးရခေါင်းဆောင်တွေနဲ့ စစ်တပ်က ကျောထောက်နောက်ခံပေးထားတဲ့ ကြံ့ခိုင်ရေးပါတီရဲ့ ကိုယ်စားလှယ်တွေဟာ ဒေါက်တာတူးဂျာတို့ကို မယှဉ်နိုင်ပါဘူး။ အဲ့ဒီကြံ့ခိုင်ရေးပါတီနဲ့ ဒေါက်တာတူးဂျာတို့ ယှဉ်ပြိုင်အရွေးခံကြရင် ကချင်လူထုက ကိုယ်ကျိုးရှာ၊ ပြည်သူ့ဘဏ္ဍာငွေတွေ အလွဲသုံးစားလုပ်နေကြတဲ့ ကြံ့ခိုင်ရေးပါတီတဖြစ်လဲ လူမိုက်အသင်း ကို မဲပေးကြမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ဒါသိပ်သေချာတဲ့ အချက်ပါ။ ဒါ့ကြောင့် ပြည်သူလူထုက အပြည့်အဝ ယုံကြည်မှုရှိတဲ့ သူတွေကို ဖယ်ရှားလိုက်ပြီး ကြံ့ခိုင်ရေးပါတီ ပြိုင်ဖက်ကင်းအောင် အနိုင်ရအောင်လုပ်လိုက်တာပါ။
ရွေးကောက်ပွဲ ကော်မရှင်ရဲ့ ဖြုတ်ပယ်မှုတွေဟာ ဒေါက်တာတူးဂျာတို့နဲ့ တင် ပြီးသွားမှာ မဟုတ်ပါဘူး။နောက်ထပ် ... နောက်ထပ် ဖြုတ်ပယ်မှုတွေ လာအုံးမှာပါ။ ဘယ်လို လူတွေအတွက်လဲ ဆိုရင်တော့ ဒီမိုကရေစီအရေးကို အမှန်တကယ် ဆောင်ရွက်မယ့်သူတွေ။ ကြံ့ခိုင်ရေးပါတီကို ယှဉ်ပြိုင် စိန်ခေါ်နိုင်မယ့်သူတွေ၊ န.အ.ဖ အစိုးရက ခါးပိုက်ထဲထည့်လို့ မရတဲ့သူတွေ၊ ပြီးတော့ မဲဆန္ဒရှင်ပြည်သူ လူထုက ယုံကြည်ထောက်ခံသူတွေပေ့ါ။
ရွေးကောက်ပွဲ ဥပဒေတွေမှာ ညစ်ကွက်အထပ်ထပ် ကျန်နေပါသေးတယ်။ မဲဆွယ်စည်းရုံးစဉ် ကာလမှာ တို့တာဝန် အရေးသုံးပါးထဲက တပါးပါးကို ကျူးလွန်မိရင်သော် လည်းကောင်း၊ စစ်တပ် (န.အ.ဖ) ရဲ့ ကိုယ်ကျိုးစီးပွားရှာမှုများ၊ ကမောက်ကမ လုပ်ရပ်များနဲ့အတူ အာဏာသက်ဆိုးရှည်ရေးအတွက် ဖိနှိပ်ညှင်းပန်း၊ ဗိုလ်ကျ စိုးမိုးမှုများအကြောင်း တလုံးတလေ ယောင်ယမ်းပြောဆိုမိရင်သော် လည်းကောင်း၊ နောက်ဆုံး မဲဆနရှင်ပြည်သူတွေက ရွေးခြယ်တင်မြှောက်လိုက်လို့ လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ် ဖြစ်ပြီဆိုရင်တောင် (ငွေစာရင်း) ဆိုတာနဲ့ မငြိငြိအောင် လုပ်လို့ရပါသေးတယ်ဗျာ။
ဒါ့ကြောင့် ရွေးကောက်ပွဲဝင်ကြမယ့် ပုဂ္ဂ္ဂိုလ်များ စဉ်းစားသင့်လှပါတယ်။ ဘာ့ကြောင့်အချိန်ကုန်၊ လူပန်းခံနေကြမှာလဲ။ တရားမျှတမှုလည်းမရှိ။ ဒီမိုကရေစီ အတွက်ဦးတည်တဲ့ ရွေးကောက်ပွဲလည်းမဟုတ်။ အပြောင်းအလဲဆိုတာလဲ မြူတစ်မှုန်စာမျှ မတွေ့ရနိုင်တဲ့ ရွေးကောက်ပွဲမှာ ဘာလို့များအိမ်ဖြည့် ဝင်ကစား ပေးနေကြမှာလဲ။ ကျောချနေတာတောင် ဓါးပြမှန်းမသိကြသေးတာ အံ့စရာပဲ။ စဉ်းစားကြပါ။ ဆရာဆရာကြီးတွေ၊ နာမည်ရ ဆောင်းပါးရှင်ကြီးတွေ၊ နိုင်ငံရေး ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာသူဆိုသူကြီးတွေ ပြောသလို Alternative လေးများ စဉ်းစားကြပါအုံး။
ရွေးကောက်ပွဲဝင်တဲ့ နည်းလမ်းတစ်ခုပဲရှိပါသလား။ ရွေးကောက်ပွဲဟာ အမှန်တကယ် ထွက်ပေါက်လား၊ သို့တည်းမဟုတ် ထောင်ချောက်လားဆိုတာတော့ မကြာမီ နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ တွေ့ကြရတော့မှာပါ။
