ေရႊ၀ါေရာင္ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈမွာ ပါ၀င္တဲ့ အရွင္ဂမီၻရ (ေခၚ) ကိုညီညီလြင္ဟာ ထုိင္းႏိုင္ငံကုိ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္သြားတဲ့အတြက္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္မႈပုဒ္မ ၁၃ (၁) အရ အလုပ္ၾကမ္းနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၆ လ ခ်မွတ္လိုက္ေၾကာင္း မႏၱေလး မဟာေအာင္ေျမၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုးကေန ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ မေအးေအးမာက သတင္းေပးပို႔ထားပါတယ္။
၂၀၁၂ ခုႏွစ္က လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသားခြင့္နဲ႔ ျပန္လြတ္လာၿပီးေနာက္ အရွင္ဂမီၻရ (ေခၚ) ကိုညီညီလြင္ ဟာ ထုိင္းႏိုင္ငံ ခ်င္း႐ိုင္ၿမိဳ႕မွာ မၾကာခဏဆိုသလို ေဆး၀ါးကုသမႈ သြားခဲ့တာပါ။ အဲဒီလို သြားရာမွာ တာခ်ိီလိတ္-မယ္ဆိုင္နယ္စပ္ကေန ခ်င္း႐ိုင္ေဆး႐ံုႀကီးမွာ ေဆးကုသဖို႔အတြက္ မယ္ဆိုင္-တာခ်ီလိတ္ ခ်စ္ၾကည္ေရးတံတားကို ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ၇ ရက္စာ ခြင့္ေတာင္းၿပီး ပံုမွန္သြားခဲ့တာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္က စခဲ့တယ္လို႔ မိသားစုက ဆုိပါတယ္။
သူဟာ ခ်င္း႐ိုင္ေဆး႐ံုႀကီးမွာ ပံုမွန္အႀကိမ္ႀကိမ္ ေဆးကုသဖို႔အတြက္ သြားလာတိုင္း နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္တဲ့ လက္မွတ္ေတြ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ အတြင္းမွာေတာ့ ထိုင္းႏိုင္ငံက အျပန္မွာ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္တဲ့ လက္မွတ္ကို ခ်စ္ၾကည္ေရးတံတား ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္ကို ေတာင္းခံရာမွာ ျငင္းပယ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးမွာ အလုပ္ၾကမ္းနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၆ လ ခ်မွတ္တာ ခံခဲ့ရတယ္လုိ႔ မိသားစုက ဆုိပါတယ္။
“လ၀က အက္ဥပေဒ ၁၃-၁ နဲ႔ ခ်တယ္။ ေနာက္တခုက သူတုိ႔က က်မတို႔ သက္ေသေတြ တင္ခဲ့တာကို လက္ခံတယ္။ ၾကားနာတယ္ေပါ့ေလ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆံုး ဦးဇင္းျဖတ္ခဲ့တဲ့ဟာမွာ ဦးဇင္းက ရက္လြန္ေၾကးေပါ့ ၂၀၀ ေပးခဲ့တယ္။ ဘတ္ ၅၀၀ ေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီအေပၚေတြကိုေတာ့ သူတုိ႔က လက္ခံတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က ဘာေျပာလဲဆုိေတာ့ အဲဒီ ျဖတ္ခဲ့တဲ့လက္မွတ္ေတြက တံတားက မေပးဘူးေလ။ သူတုိ႔က သိမ္းထားတာကိုး။ က်မတို႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ႀကိဳးစားခဲ့ေပမဲ့ မရဘူး။ အဲဒီဥစၥာ မတင္ႏုိင္လို႔မို႔လို႔ သူတုိ႔က ဒါနဲ႔ ခ်တာလို႔ ေျပာပါတယ္။ အလုပ္ၾကမ္းနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ အဲ့လိုမ်ိဳး ခ်လိုက္တယ္။ အဲဒီ ေရွ႕ေနေတြနဲ႔ ခုခံေခ်ပတဲ့ အခါမွ သူတို႔က ေရွ႕ေနေတြနဲ႔ ခုခံေခ်ပတာကိုက်ေတာ့ လက္ခံတယ္။ ေနာက္ဆံုး အဲဒီဟာပါပဲ။ ေနာက္ဆံုး အဲဒီသက္ေသကို က်မတုိ႔က မတင္လိုက္ႏုိင္တာ။ မတင္ႏုိင္တာ ဆိုတာကလည္း သြားေတာင္းတယ္။ ကိုညီညီလြင္ အမ်ိဳးသမီးက တံတားေပၚမွာ သြားေတာင္းတယ္။ ေတာင္းေပမဲ့လို႔ မရခဲ့ဘူး။ သူတို႔က အဲဒါကို မေပးႏိုင္ဘူး။ အထက္ရဲ႕အမိန္႔နဲ႔မွ ေပးမွာဆိုၿပီး အဲ့လိုမ်ိဳးေတြ ျငင္းတာ။”
သူဟာ အက်ဥ္းေထာင္က လြတ္ခါစမွာ ႏိုင္ငံကူူးလက္မွတ္ကို ေတာင္းခံခဲ့ေပမဲ့ ျငင္းပယ္ခံရတာေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုး နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီီး ေဆးကုသဖို႔အတြက္ စီစဥ္ခဲ့ရတာလို႔ ဆိုပါတယ္။ အခုလက္ရွိအထိ က်န္းမာေရးအရ ေဆး၀ါးကုသမႈ လိုအပ္ေနေသးတဲ့ အေျခအေန ရွိေနတယ္လို႔ မိသားစုက ေျပာပါတယ္။
“သူက လြတ္လာၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္မွာ ပတ္စ္ပို႔လုပ္ဖို႔အတြက္ သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၂ လေက်ာ္ ၃ လေပါ့ေနာ္ အခ်ိန္ၾကာခဲ့တယ္။ ၿပီးရင္ သူတုိ႔က reject လုပ္လိုက္တာ။ မေပးဘူးေပါ့။ လုပ္လို႔မရဘူးဆိုၿပီးေတာ့မွ သူတို႔က မေပးဘဲထားတာ။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ထုိင္းမွာ တံတားေပၚကေန ျဖတ္ၿပီးေတာ့မွ ပတ္စ္ပို႔လုပ္ေသးတယ္။ မထုတ္ေပးတာ။ ႏွစ္ဆင့္ေပါ့ေလ။ ဦးေႏွာက္အရင္ဆံုး ခြဲစိပ္ရတယ္။ ေနာက္ ႏွာေခါင္းေပါ့ ေလးဆင့္ ခြဲစိပ္တာ။ အဲဒီအဆင့္ေတြ အကုန္ၿပီးသြားၿပီဆိုေပမဲ့ ေဆးေရာ သူက အဲ့လို ဆက္ၿပီး ေစာင့္ေနရေသးတာေပါ့။ လုပ္ရဦးမယ္။ မၿပီးေသးဘူး။ ေဆးေသာက္ေနရတဲ့ အေျခအေန ရွိေနေသးတာ။”
မ်ားေသာအားျဖင့္ နယ္စပ္ေတြမွာ ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္ကို ေဆးကုသမႈသြားမယ္ဆုိိရင္ ၇ ရက္ ခြင့္ျပဳေပးတဲ့ လက္မွတ္ေတြကုိ ထုတ္ေပးေလ့ ရွိပါတယ္။ တာခ်ီလိတ္နဲ႔ မယ္ဆိုင္ဘက္မွာေတာ့ အခုလိုမ်ိဳး ၇ ရက္ ခြင့္ျပဳတဲ့ လက္မွတ္ေတြကို ထုတ္ေပးေလ့ရွိၿပီး၊ ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္က ေဆး႐ံုေတြမွာ ေဆးကုခဲ့ၾကတာပါ။ ၇ ရက္နဲ႔ မလံုေလာက္ဖူးဆိုရင္ သက္တမ္း ဆက္တိုးသြားမ်ိဳးေတြကုိ လုပ္ရေလ့ရွိတဲ့အေၾကာင္း အႀကီးစား ခဲြစိတ္မႈေတြ အပါအ၀င္ တျခားက်န္းမာေရးအရ ေဆးကုသမႈေတြအတြက္ ထုိင္းႏိုင္ငံဘက္ျခမ္းကို သြားေရာက္ၾကတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြကလည္း ေျပာျပပါတယ္။ အခု ကုိညီညီလြင္ကေတာ့ ၿမိဳ႕နယ္တရား႐ံုးကေန စီရင္ခ်က္ခ်လိုက္ၿပီး အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာလည္း ၃ လေက်ာ္ေလာက္ ေနထုိင္ခဲ့ၿပီးတာေၾကာင့္ ေနာက္ထပ္ အယူခံ ဆက္တက္ေတာ့မွာ မဟုတ္တဲ့အေၾကာင္း မိသားစုက ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
