ဦးခင္ေမာင္ညႊန္ ့။ ။ဗိုလ္မွဴးႀကီးၾကည္ေမာင္က က်ေနာ္တို ့ရဲ ့ဧရာ၀တီတိုင္းမွာ၊ သူက က်ေနာ္တို ့ရဲ ့တိုင္းမွဴးေပါ့ ခင္ဗ်ာ။ အေနာက္ေတာင္တိုင္း တုိင္းမွဴး၊ ဒါေပမယ့္ တိုင္းမွဴးနဲ ့က်ေနာ္တို ့၊ ဒီတပ္စုမွဴး အဆင့္ဆိုတာ အင္မတန္မွ ကြာျခားတာေပါ့ ေနာ္။ သို ့ေသာ္လည္း၊ သူကလည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း စကားေျပာရင္း ျပဳရင္းနဲ ့မွ၊ သူ ့အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပ၊ သူ ့ခံစားခ်က္ေတြ ေျပာျပေပါ့ေနာ္။ အဲဒီတာ့မွ၊ က်ေနာ္တို ့က သူတို ့ဆီကေန၊ အျပင္ေလာကက လူေတြ မသိ ႏိုင္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ က်ေနာ္တို ့ သိလာရတာေပါ့။ ၆၂ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္းတာတို ့၊ တပ္ထဲမွာ၊ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ အေတာအတြင္းမွာ ျဖစ္ပ်က္တာတို ့၊ စီးပြားေရးမူ ကိစၥေတြ နဲ ့ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အခ်င္းမ်ားၾကတာတို ့၊ ေနာ္။ ဟို၊ ေငြစကၠဴ ရာတန္ေတြ၊ ငါးဆယ္တန္ေတြ ဒါ သိမ္းတဲ့ကိစၥေတြ၊ အမ်ိဳးစံုေပါ့ဗ်ာ၊ ေနာက္ၿပီး ဂ်ပန္စစ္ေလ်ာ္ ေၾကးသြားၿပီးေတာ့ ေတာင္းတဲ့အခါမွာ၊ ျဖစ္တဲ့ျပႆနာေတြ။ အဲဒါေတြ၊ က်ေနာ္တို ့သိခဲ့ျပဳၾကရတာေပါ့။ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ၾကည္ေမာင္က၊ ဘာေျပာလဲ ဆိုေတာ့၊ သူ ့ဧရိယာထဲမွာဘဲ ဒီ ဒီ “အုန္းေတာေဆြးေႏြးပြဲ” လုပ္တာကိုး၊ လုပ္ေတာ့၊ သူကတိုင္းမွဴး ေပါ့ဗ်ာ၊ တုိင္းမွဴးဆို ေတာ့၊ သူက၊ ဗိုလ္ေန၀င္းကတဲ့၊ သူတို ့လုပ္တဲ့ ဒီလမ္းစဥ္ ဆိုတာလည္း၊ က်ဳပ္က မယံုၾကည္ဘူး တဲ့၊ အလကားပဲတဲ့၊ ဒါ၊ လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ေတြလည္း က်ဳပ္ မေက်နပ္ဘူးတဲ့။ အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္တိုင္းထဲ မွာ လာလုပ္ေပမဲ့၊ က်ဳပ္က ဘာမွ Support မေပးဘူး။ မေပးေတာ့ မျပဳေတာ့၊ ေနာက္၊ အဲဒီကိစၥနဲ ့ပတ္သက္ၿပီး၊ သူ ့ ကိုေျပာေတာ၊့ သူကလည္း သိပ္ၿပီးေတာ့ကို ဟုိဟာျဖစ္ေနၿပီ၊ စိတ္ကလည္း ကုန္ေနၿပီေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးက ထြက္သြားၿပီးၿပီ၊ ဒုတိယ ထြက္တဲ့လူကေတာ့ ဗိုလ္မွဴးႀကီးၾကည္ေမာင္ေပါ့။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။အဲဒီတုန္းက ဒီ အုန္းေတာမွာ လုပ္တယ္ဆိုတာက၊ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္အာဏာသိမ္းၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီအလုပ္သမားႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲေတြ လယ္သမားႏွီွးေႏွာဖလွယ္ပြဲေတြ၊ ဟိုမွာ ဒီမွာလုပ္ေတာ့၊ အုန္းေတာမွာ “ေတာင္သူ လယ္သမားႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ” ၁၉၆၃ ခုႏွစ္လုပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးၾကည္ေမာင္က အဲဒီ သူ ့နယ္ေျမ ဒီအေနာက္ ေတာင္တိုင္းထဲမွာ၊ အုန္းေတာက ရွိေပမယ့္၊ သူက ဘာမွ မလုပ္မကုိင္ေပးခဲ့တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မို ့လို ့၊ ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီဥကၠဌ ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းနဲ ့အဆင္မေျပျဖစ္တာေပါ့။
ဦးခင္ေမာင္ညႊန္ ့။ ။ဟုတ္တယ္၊ ဟုတ္တယ္။ သူကေျပာတာ က်ေနာ္က ယံုလည္း မယံုဘူး ဗ်ာတဲ့။ မယံုမျပဳဘဲနဲ ့ သြားတဲ့ပံုစံေတြကို ၾကည့္မရ ျပဳမရ ဆိုေတာ့၊ က်ဳပ္က ဘာမွကို Participate မလုပ္ဘူးတဲ့၊ အဲဒီေတာ့ က်ဳပ္ကိုလည္း ခ်ဥ္တာေပါ့ တဲ့။ ခ်ဥ္ေတာ့ျပဳေတာ့၊ က်ဳပ္က ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ထြက္လိုက္တယ္ တဲ့။ အဲဒီလိုမ်ိဳးေျပာတယ္။ အဲဒီေတာ့ သင္တန္းေတြ ဘာေတြ ၿပီးေတာ့ျပဳေတာ့ေပါ့ ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို ့လည္း က်ေနာ္တို ့မိခင္တပ္ရင္း ျပန္ရတာေပါ့။ ဗိုလ္မွဴး ႀကီးၾကည္ေမာင္ကလည္း သူကလည္း၊ ရန္ကုန္ျပန္ဖို ့ဖန္တီးလာတယ္။ သူက ရန္ကုန္မွာ၊ သူ ့အိမ္၊ (၄၉)လမ္း အိမ္ နံပါတ္ ဘယ္ေလာက္ ဘယ္ေလာက္ ေရေက်ာ္မွာ၊ အဲဒါ လာပါ ၀င္ပါ၊ ျပဳပါ၊ ထြက္ပါ ေျပာေတာ့၊ က်ေနာ္ကလည္း တပ္ရင္းက မအူပင္မွာ ဆိုေတာ့၊ ရန္ကုန္ကို ျဖတ္ျဖတ္ၿပီးျပန္ရတာကိုး ေနာ္။ ကိုျမင့္ထူးကလည္း၊ သူက သာယာ၀တီ မွာဆိုေတာ့၊ ရန္ကုန္ကုိ ဘဲ ျဖတ္ၿပီးေတာ့၊ သာယာ၀တီသြားရတာကိုး။ အဲဒီေတာ့ ရန္ကုန္မွာ က်ေနာ္တို ့ရပ္နားေန တုန္း၊ တစ္ရက္၊ ႏွစ္ရက္ေလာက္ဆို၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးၾကည္ေမာင္က က်ေနာ္တို ့သြားသြက္ၿပီးေတြ ့၊ က်ေနာ္တုိ ့အေျခ အေနေတြ၊ ေျပာၾကဆိုၾကေပါ့ေလ။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ဟုတ္ကဲ့ အန္ကယ္၊ က်ေနာ္ ဒီေနရာမွာ တစ္ခုျဖတ္ေမးခ်င္လို ့။ အန္ကယ္တို ့၊ အဲဒီေတာ့ ဗိုလ္မွဴး ခ်ဳပ္ေဟာင္းေအာင္ႀကီးရယ္၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဟာင္းၾကည္ေမာင္ရယ္၊ အန္ကယ္တို ့ရယ္ေပါ့ ေနာ္။ အန္ကယ္တို ့က တပ္ထဲမွာ ဆက္ရွိေနၿပီးေတာ့၊ သူတို ့က အျပင္ေရာက္သြားၿပီ။ ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့၊ စနစ္တက်ေပါ့ေနာ္။ လွ်ိဳ ့၀ွက္တဲ့ အဖြဲ ့အစည္း တစ္ခုမ်ိဳးဖြဲ ့ၿပီးေတာ့၊ ဒီ တိုင္းျပည္အတြက္၊ တစ္ခုခုလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ အေနအထား၊ ရွိခဲ့ပါသလား၊ ခင္ဗ်။
ဦးခင္ေမာင္ညႊန္ ့။ ။ဟုတ္ကဲ့ ခင္ဗ်၊ အဲဒါကေတာ့၊ ဒီလိုရွိတယ္ ခင္ဗ်။ အဲဒီအခ်ိန္မွာလည္း MI က၊ ေတာ္ေတာ္ကို၊ သူက ေပါ့ေနာ္။ ေနရာတကာမွာေပါ့ ဗ်ာ၊ ေနာ္။ အင္မတန္မွ ၾသဇာအာဏာႀကီးၿပီးေတာ့၊ ရွိတယ္ ျပဳတယ္ဆိုေတာ့၊ ေနာ္၊ တပ္ထဲက လူေတြက အထူးဂရုစိုက္ရတာကေတာ့ ေပါ့ဗ်ာ၊ ေနာ္၊ ကိုယ့္အျမင္၊ ကိုယ့္အယူအဆကေတာ့၊ ကိုယ့္ ယံုၾကည္ခ်က္ကေတာ့ ရွိတာဘဲ။ ဒါေပမဲ့ လႈပ္ရွားမွုေတြမွာေတာ့၊ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္တို ့နဲ ့ အနီးကပ္ဆံုးရွိေနတဲ့၊ အထူးသျဖင့္ကေတာ့၊ ဒီ ဗိုလ္မွဴးႀကီးၾကည္ေမာင္ေပါ့ ဗ်ာ၊ ေနာ္။ ၁၉၆၄ ခု ေပါ့ဗ်ာ။ ကုန္ခါနီးပိုင္း အေျခအေနမွာေတာ့၊ ေနာ္၊ ေတာ္ေတာ္ကိုေပါ့ ဗ်ာ၊ ေနာ္။ ဟို ေျမေအာက္လွဳပ္ရွားမႈေတြက၊ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားျဖစ္ေနၿပီ၊ ျပဳေနၿပီေပါ့ဗ်ာ၊ ေနာ္။ အဲဒီထဲမွာ၊ ေက်ာင္းသားေလာကမွာလည္း ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို ့၊ ရဟန္းေလာကမွာလည္းရွိတယ္။ အလုပ္သမား ေလာကမွာလည္း ရွိတယ္။ လယ္သမားေလာကမွာလည္း ရွိတယ္။ တပ္ထဲမွာကို၊ အဲဒီလိုေပါ့ေနာ္၊ သူ ့နည္းသူ ့ဟန္နဲ ့ ကေတာ့ ဗ်ာ။ သူ ့အစုေတြ သူ ့အစုေတြနဲ ့ ျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးဘဲ။ ပမညတ တို ့၊ သန္ ့ရွင္းဖဆပလ၊ တည္ၿမဲ ဖဆပလ၊ က်ေနာ္တို ့၊ ဒီ ဗကပ စသည္ျဖင့္၊ အဲဒါေတြ က်ေနာ္တို ့က၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တယ္ၿပီးေတာ့ေပါ့ ေလ။ အဲဒါေတြ ကို က်ေနာ္တို ့မတြက္ၾကေတာ့ဘူး။ ဘာလို ့လဲဆို၊ ဒီ ဒီစစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို၊ က်ေနာ္တို ့ Common ဟိုဟာေပါ ့ဗ်ာ၊ Enemy (ဘံုရန္သူ) ေပါ့ ေနာ္။ ဒီဟာကို၊ က်ေနာ္တို ့ဘယ္လိုသြားၾကမလဲ ဆို ေတာ့၊ အစုေတြ အစုေတြက၊ သူ ့ဟာသူ စည္းရံုးမႈအရ၊ ေနရာတိုင္းလိုလိုမွာကို ရွိေနတဲ့အခ်ိန္ပဲ ခင္ဗ်။ ေနာ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်၊ အဲဒီအခါက်ေတာ့ ဗိုလ္မွဴးႀကီးၾကည္ေမာင္ကို မ႑ိဳင္ျပဳၿပီးေတာ့၊ ဗိုလ္ႀကီးျမင့္ထူးနဲ ့ ဗိုလ္ႀကီးခင္ေမာင္ညႊန္ ့တို ့၊ ဒီလိုမ်ိဳး ဆက္စပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ကေနၿပီး၊ ေနာက္ဆံုး ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီးေတာ့၊ ဒီ အဖမ္းအဆီး ခံရတဲ့ အေနအထားကို ေရာက္သြားပါသလဲ၊ ခင္ဗ်။
ဦးခင္ေမာင္ညႊန္ ့။ ။အတိုခ်ံဳးေျပာမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ေနာ္၊ အျမင္တူတဲ့လူေတြခ်င္းဟာ အလိုလိုေပါ့ဗ်ာ၊ ေနာ္။ စုစု စည္းစည္းေလးေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ အဲဒီလိုရွိတယ္ဆိုတာကိုလည္း၊ ဒီ ဦးေန၀င္းရဲ ့ ေပါ့ဗ်ာ။ ေဒါက္တိုင္ေတြျဖစ္တဲ့၊ ဒီ ေထာက္လွမ္းေရးေပါ့ ဗ်ာ။ အဲတုန္းကေတာ့၊ ေထာက္လွမ္းေရး။ ပထမ၊ ေထာက္လွမ္းေရးမွဴးႀကီးကေတာ့ ဗိုလ္မွဴး ႀကီးေမာင္လြင္၊ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးႀကီးေပါ့ ဗ်ာ။ ေနာက္၊ သူ ့ ေအာက္မွာရွိတာက ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး ခ်စ္ခင္(ေလ)။ ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး ခ်စ္ခင္ကေတာ့၊ ေတာ္ေတာ္ေလး၊ သူက တကယ့္ ဟို၊ Gentlemanly ဘဲဗ်။ တကယ္တမ္း Involve ျဖစ္ၿပီး လုပ္တာ ျပဳတာကေတာ့၊ ကြယ္လြန္သြားပါၿပီ။ အဲဒါကေတာ့ ဟို မ်က္မွန္တင္ဦးေပါ့ ဗ်ာ။ အဲ၊ မ်က္မွန္တင္ဦး။ အဲ သူကေတာ့၊ သူ ့ဆရာ ဗိုလ္ေန၀င္းကလြဲၿပီး၊ ဘယ္သူ ့ကိုမွ ဆရာ မတင္ဘူး၊ ေနာ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းကလည္း၊ သူ ့ရဲ ့အာဏာ တည္ ၿမဲေရးက၊ ေထာက္လွမ္းေရးကို သူက လက္ကိုင္ထားတာဘဲ။ အဲဒီေတာ၊့ တပ္ထဲမွာေပါ့ ဗ်ာ။ ေနာက္ဆံုးအေျခအေန က၊ ဘယ္လိုေတြျဖစ္လာသလဲဆိုေတာ့၊ “မဆလ”ပါတီကို ၀င္ေရးမ၀င္ေရးဟာတဲ့၊ မိမိတို ့ရဲ ့၊ တပ္မေတာ္သားေတြရဲ ့ ကိုယ္ပိုင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ ့လုပ္ရမဲ့ကိစၥပါတဲ့။ အဲဒါကို အတိအက် အဲဒီလိုေၾကညာၿပီး၊ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့၊ ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္(မဆလ) ပါတီဟာတဲ့၊ အမာခံဟာ တပ္မေတာ္အမာခံ ျဖစ္တယ္ေပါ့။ အဲဒီေတာ့ တပ္မေတာ္ထဲ က၊ ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ ၀င္ေရး အတြက္ကို၊ အဓိက ဦးေဆာင္ၿပီးလုပ္ရမယ္ဆိုေတာ့၊ ဘယ္လိုျဖစ္လာ သလဲဆိုေတာ့၊ ဟို ၀င္တဲ့လူမရွိဘူးေလ၊ ခ်ဥ္လာတာေပါ့ ဗ်ာ။ ရိုးရိုးသားသား၊ ကိုယ့္တိုင္းျပည္နဲ ့ကိုယ့္လူမ်ိဳးအတြက္ ႀကိဳးစားခ်င္တဲ့ Professional Soldierေတြက၊ တပ္ထဲမွာ ဒီလို မေက်နပ္မွႈေလးေတြက ျဖစ္လာၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ အျပင္မွာ ေရာက္ေနတဲ့၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးနဲ ့ဗိုလ္မွဴးႀကီးၾကည္ေမာင္၊ သူတို ့ကိုေပါ့၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့၊ Expect လုပ္ၾကတယ္ေပါ့။ တိုင္းျပည္အတြက္ကို တစ္ခုခုလုပ္ႏိုင္မလားေပါ့ ေလ။ အဲဒီေတာ့၊ အဲဒီ အေပၚမွာ လက္ဦးမႈကိုယူၿပီး ဗ်ာ၊ တပ္ထဲကေနေတာ့၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ဖို ့ေတာ့ အစီအစဥ္ ရွိမယ္၊ ျပဳမယ္၊ ဘာမယ္၊ ဆိုေတာ့၊ သူတို ့ ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီး၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးၾကည္ေမာင္တို ့ကို ဆဲြတဲ့အခါမွာ၊ သူတို ့နဲ ့ နီးစပ္ရာ လူေတြေရာ၊ သူတို ့ မသကၤာ တဲ့ လူေတြေရာေပါ့ ဗ်ာ။ ေထာက္လွမ္းေရးအဆိုက၊ သူတို ့လိုခ်င္တဲ့လူကို ရဖို ့အတြက္က၊ လူ (၁၀၀၀)ဘဲ ဖမ္းဖမ္း၊ (၅၀၀)ဘဲ ဖမ္းဖမ္းေပါ့ဗ်ာ၊ ရသေလာက္ အကုန္လံုးဆဲြသြင္းထား။ ေနာက္မွ ဒီဟာေတြကို ျပန္ၿပီး သူတို ့ဆံုးျဖတ္မယ္၊ ဆိုၿပီး ေတာ့မွ၊ လုပ္တယ္။ က်ေနာ္တို ့တင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီ.. ဒီစနစ္အေပၚမွာ မႀကိဳက္တဲ့လူေတြ၊ သူတို ့မယံုၾကည္ ရဘူးထင္တဲ့ ဒီ အရာရွိေတြ ေရာ၊ အကုန္လံုး ဆဲြၿပီးေတာ့ ဖမ္းလိုက္တာပဲ ခင္ဗ်။ ၁၉၆၄ ကုန္ခါနီးေပါ့။ ကုန္လုဆဲဆဲ ေလာက္မွာ၊ က်ေနာ္က အမွတ္(၃၈)ေျခလ်င္တပ္ရင္း ေပါ့၊ အဲဒါက ပုသိမ္မွာရွိတာ ခင္ဗ်။ ၀ါးယားေခ်ာင္း မွာေပါ့။ အဲဒီကို၊ က်ေနာ္က ေျပာင္းေရႊ ့ၿပီးေတာ့ တာ၀န္ယူရတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ က်ေနာ္တို ့သိရတာက၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္ႀကီးက၊ အဲဒီမွာ ေမၿမိဳ ့ကေန၊ သူ ရန္ကုန္ဆင္းလာမယ္။ ရန္ကုန္ေရာက္တဲ့အခါမွာ၊ သူတို ့အခ်င္းခ်င္း တိုင္ ပင္ၿပီးေတာ့၊ က်ေနာ့္ ဒီပုသိမ္ဘက္ကိုပဲ ဆင္းလာဖို ့၊ ဒီ အစီအစဥ္ေလးရွိတယ္လို ့၊ က်ေနာ္ ေနာက္ပိုင္းမွာ သိရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးၾကည္ေမာင္ကလည္း၊ က်ေနာ္ အဖမ္းမခံရခင္ (၃)ပတ္ေလာက္အလိုမွာ ထင္တယ္။ သူက လည္း၊ ရန္ကုန္မွာ ေရွာင္ေနရၿပီ။ ပုန္းေနရၿပီေပါ့ဗ်ာ၊ ေနာ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ သိရတာက၊ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေအာင္ႀကီးဟာ၊ အခ်ိန္မွီ ေရာက္မလာႏိုင္ဘူး။ ဗိုလ္မွဴးႀကီးၾကည္ေမာင္ကလည္း၊ ရန္ကုန္ျမစ္ထဲမွာ သမၼန္ေပၚမွာေပါ့ဗ်ာ၊ ေနာ္။ အဲဒီ လိုဘဲ၊ ပုန္းေအာင္းေနရင္းျပဳရင္းနဲ ့၊ တစ္ေန ့မွာေတာ့၊ အဲဒီလိုဘဲ ကုန္းေပၚျပန္အတက္မွာ၊ ေထာက္လွမ္းေရးက ဖမ္း မိၿပီးေတာ့ ဆဲြေခၚသြားတာေပါ့ ေနာ္။ က်ေနာ္ကလည္း၊ အဲဒီလိုဘဲ။ အဲဒီတုန္းကက၊ ပုသိမ္မွာက၊ က်ေနာ္တုိ ့အမွတ္ (၄) ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ရွိတယ္ေပါ့ ေနာ္။ သူတို ့ မယံုၾကည္ရဘူး ထင္တဲ့ အရာရွိေတြေရာ၊ ဘာေတြေရာ၊ အကုန္ လံုး ဆဲြၿပီးေတာ့ ဖမ္းလိုက္တာပဲ ခင္ဗ်။ တစ္ခါတည္း၊ သူတို ့ကားနဲ ့ေခၚသြားျပဳ သြားၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ပုသိမ္ေထာင္ကို သြားတာ။ အဲဒီေတာ့ ေထာင္ထဲမွာ က်ေနာ့္မွာ၊ (၁၄)ရက္ေလာက္၊ ႀကိဳးတိုက္ထဲမွာ ေနရတယ္ ဗ်။ တစ္ေန ့က်ေတာ့၊ အဲဒါ၊ က်ေနာ့္ကို တစ္ခါ တည္း၊ အျပင္ကို ဒီလိုပဲေခၚသြားေရာ။ ေလဆိပ္ေခၚသြားတာ။ Cessna ေလးကလည္း၊ အဲဒီမွာ ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့ ဆိုက္ေနၿပီးၿပီ၊ အဲဒီ Cessna ေပၚတက္ ဆိုတာနဲ ့။ အဲဒါနဲ ့ က်ေနာ္တို ့၊ အဲဒါ ေရၾကည္အိုင္ထဲ ေရာက္သြားတာ။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။အခုလို ပုသိမ္ေထာင္က တဆင့္၊ ေလတပ္စစ္ေလယဥ္ Cessna နဲ ့၊ ရန္ကုန္က ဗဟိုေထာက္လွမ္း ေရးတပ္ ေရၾကည္အိုင္ အက်ဥ္းေထာင္ကို၊ အပို ့ခံခဲ့ရတဲ့ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ဦးခင္ေမာင္ညႊန္ ့ဟာ၊ ကေလာင္အမည္ “ေမာင္စည္သာ”နဲ ့၊ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္ အေစာပုိင္းက “ရွုေထာင့္”ဂ်ာနယ္မွာလည္း၊ စာေရးသားခဲ့ဖူးၿပီးေတာ့၊ ဗိုလ္ႀကီးျမင့္ထူး ေရၾကည္အိုင္မွာ ႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းခံရၿပီး က်ဆံုးသြားခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းကုိလည္း၊ “သေျပတစ္ခက္ ေၾကြရက္ကယ္ေစာ” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ ့၊ အခုအခါ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္နဲ ့တစ္ျခားေသာ စစ္ေရးစစ္ရာေတြကို အဓိကထား ေဖာ္ျပေနတဲ့၊ “စည္းလံုးျခင္းရဲ ့အင္အား” ဆိုတဲ့ internet website ေပၚမွာလည္း၊ အခန္းဆက္ ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ သူနဲ ့အတူ၊ အဲဒီအခ်ိန္ကလည္း၊ ေရၾကည္အိုင္မွာအက်ဥ္းက်ေနတဲ့ ကြယ္လြန္သူ NLD ေခါင္းေဆာင္၊ စာေရးဆရာ ေမာင္ေသာ္က (သို ့မဟုတ္) ေရတပ္အရာရွိေဟာင္း ဗိုလ္မွဴးဘေသာ္ တို ့ဟာ၊ ဗိုလ္ႀကီးျမင့္ထူးလည္း ေရၾကည္အိုင္ထဲ ေရာက္လာခဲ့ၿပီ ဆိုတာ၊ ရိပ္မိ သိရွိခဲ့ရပါတယ္။ ဦးခင္ေမာင္ညႊန္ ့နဲ ့ေမးျမန္းေဆြးေႏြးေျပာဆိုထားတာေတြကို၊ ဆက္ၿပီး တင္ဆက္လိုက္ ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
ဦးခင္ေမာင္ညႊန္ ့။ ။ ပထမ က်ေနာ္တို ့ေပ့ါေလ၊ စိတ္ဓါတ္ေရးရာအေနနဲ ့ေရာ၊ ကိုယ္ခႏၶာအရ ေသာ္လည္းေကာင္း ေပါ့ ေနာ္၊ ရက္ရက္စက္စက္ လူမဆန္စြာ ညွင္းတဲ့ ငရဲခန္းေတြမွာ၊ ေနခဲ့စဥ္ကေတာ့၊ ဘယ္သူဘယ္၀ါ ရွိတယ္ဆိုတာ၊ ဘာမွမသိဘူး။ အဲဒီလို ေနာက္ဆံုးမွာေပါ့။ က်ေနာ္လည္း၊ အဲဒီမွာ Hunger Strike လုပ္တာပဲ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာတယ္ ခင္ဗ်၊ ေနာက္ဆံုး ဒီေကာင္ကိုိေတာ့၊ တို ့ဆက္ၿပီးညွင္းလို ့လည္းမရေတာ့ဘူး။ ဆက္ၿပီးေတာ့လည္း၊ ဒီေကာင္ ေဖၚ ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး၊ မျပဳေတာ့ဘူးဆိုၿပီးေတာ့ ျဖစ္တဲ့အခါမွာ၊ cell အခန္း (ေရၾကည္အိုင္ထဲက သီးသန္ ့ေနရာမွာ၊ အျပင္းအထန္ညွင္းပန္းႏိွပ္စက္ရန္ အထူးပစၥည္းကိရိယာမ်ားျဖင့္၊ မ်က္မွန္/လန္ဘား ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးတင္ဦး၏ အစီ အစဥ္ျဖင့္၊ စီမံေဆာက္လုပ္ထားေသာ၊ တဦးခ်င္းကို အျပင္းအထန္ညွင္းပန္းႏိွပ္စက္သည့္ ငရဲခန္းမ်ား) ကေန၊ ေနာက္ဆံုး က်ေနာ့္ကို ေရၾကည္အိုင္ေထာင္မႀကီးထဲ ျပန္ၿပီးေတာ့ ပို ့လိုက္တာဘဲ။ က်ေနာ္နဲ ့အနီးကပ္ဆံုးေနရာက ေပါ့ေလ။ အခုေတာ့။ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ ရဲေဘာ္သံုက်ိပ္၀င္ ဗိုလ္မွဴးေအာင္ ေပါ့။ ဟိုးအစြန္ဆံုးက၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးခ်စ္ၿမိဳင္၊ သူၿပီးေတာ့ ဦးႏု။ ညာဘက္အစြန္ဆံုးမွာေတာ့၊ သူတို ့ေထာက္လွမ္းေရးကဘဲ။ က်ေနာ္တို ့ War Office ကဘဲ။ သူက အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဇင္းမယ္(ခ်င္းမိုင္)မွာ၊ က်ေနာ္တို ့စစ္သံမွဴး ခ်ာလီသိန္းေရႊ ဆိုတာ၊ ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး အဆင့္ ခင္ဗ်။ အလယ္ တန္းမွာေတာ့ က်ေနာ္တို ့ဗိုလ္မွဴးႀကီးတင္ေမာင္(စာေရးဆရာ ျမတ္ထန္)၊ ေနာ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ၊့ သူက တပ္မဟာ မွဴးေပါ့ ခင္ဗ်ာ။ တပ္မဟာ(၁၂)မွာ၊ သူက မအူပင္မွာ တာ၀န္ယူသြားတာ၊ သူရွိတယ္။ ေနာက္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေက်ာ္ျမင့္ ခင္ဗ်။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း (ဖဆပလ-တည္ၿမဲ ေခါင္းေဆာင္)။ ေနာက္ၿပီးေတာ့၊ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ ဗိုလ္ လက်္ာရဲ ့ၾကယ္ငါးပြင့္ ကုမၼဏီ မွာလုပ္သြားတဲ့ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး မ်ိဳးေအာင္ခင္ဗ်၊ ေနာက္က်ေနာ္တို ့ေလတပ္က ဗိုလ္ႀကီး ခင္ေအာင္လွ။ သူ ့မိန္းမနဲ ့သူနဲ ့က၊ အတူတူ အဖမ္းခံရတာဗ်၊ ဒါေပမယ့္ ခြဲ ခ်ဳပ္ထားတာေပါ့ ေနာ္။ သူၿပီးေတာ့မွ ဟို ဘက္ထဲက ၀င္းမွာက၊ မြန္ေခါင္းေဆာင္ ႏိုင္ေအာင္ထြန္းခင္ဗ်၊ တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ ဦးျမင့္သိန္း။ ေနာက္ၿပီးေတာ့၊ အဲဒီ တုန္းက သာသနာေရး၀န္ႀကီး ဦး၀င္း (ပထစေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း၊ ေခတ္ၿပိဳင္ဂ်ာနယ္ကို တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ကြယ္ လြန္သူ ဦးတင္ေမာင္၀င္း၏ ဖခင္) ေပါ့ေနာ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ က်ေနာ္တို ့က်ိဳက္မေရာ ဦးသြင္ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္သြင္)၊ ေနာက္ ဗိုလ္မင္းေခါင္ (ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္) ၊ ဗိုလ္မင္းေခါင္ရွိတယ္။ ေနာက္၊ သမၼတႀကီး မန္း၀င္းေမာင္။ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ေတြ ရွိတယ္ေပါ့ဗ်ာ၊ ေနာ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ေနာက္သတင္းပတ္ ေမလ (၉) ရက္ေန ့၊ တနဂၤေႏြေန ့မနက္မွာေတာ့၊ ဗိုလ္ႀကီးေဟာင္း ဦးခင္ေမာင္ညႊန္ ့ေျပာျပတဲ့၊ ဗိုလ္ႀကီးျမင့္ထူး ေရၾကည္အိုင္အက်ဥ္းစခန္းထဲမွာ က်ဆံုးသြားခဲ့ရပံု၊ ေနာက္ဆံုးအပိုင္းကို ထုတ္လႊင့္ေပးပါမယ္ ခင္ဗ်ာ။ ေစာင့္ေမွ်ာ္နားဆင္ၾကပါ။ က်ေနာ္ ေရာ္နီညိမ္းပါ။
