ျမန္မာျပည္တြင္း ၿမိဳ႕ျပေတြမွာေရာ၊ ေက်းလက္ေဒသေတြမွာပါ ျပည္သူအမ်ားဟာ
မိမိတို႔အုိးအိမ္ကေန အဓမၼေျပာင္းေရႊ႕ေနရသလို ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနရတာေတြ
ဆက္လက္ျဖစ္ပြားေနရတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆြစ္ဇာလန္ႏုိင္ငံ ဂ်နီဗာ
အေျခစုိက္ Internal Displacement Monitoring Centre ေခၚ တုိင္းျပည္တြင္း အုိးအိမ္
စြန္႔ၿပီး ေနထုိင္ရမႈေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာတဲ့အဖြဲ႕က မတ္လ ၅ ရက္ေန႔စြဲနဲ႔
စာမ်က္ႏွာ ၂၃၁ မ်က္ႏွာရွိတဲ့ အစီရင္ခံစာတေစာင္ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္တြင္းက ျပည္သူေတြ အုိးအိမ္စြန္႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထုိင္ရတာ၊ ထြက္ေျပးရတာ
တုိ႔ရဲ႕ အဓိကအေၾကာင္းရင္းေတြကေတာ့ စစ္မက္ျဖစ္ပြားမႈ၊ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕
လယ္ယာေျမ အဓမၼသိမ္းယူခံရမႈ၊ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးစီမံကိန္း၊ တြင္းထြက္ပစၥည္း တူးေဖာ္ေရး
လုပ္ငန္းေတြ တုိးခ်ဲ႕လုပ္ကုိင္မႈ၊ အဓမၼခုိင္းေစမႈ၊ စားနပ္ရိကၡာရွားပါးမႈနဲ႔ နာဂစ္မုန္တုိင္း
တုိ႔ေၾကာင့္လို႔ ဆုိပါတယ္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလအထိ ေကာက္ယူထားတဲ့ စစ္တမ္းေတြအရ ျမန္မာႏုိင္ငံ
တႏုိင္ငံလုံးမွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ မိမိအုိးအိမ္ကေန စြန္႔ခြာရသူေပါင္း ၃,၀၀၀,၀၀၀
ေလာက္ရွိတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ အဲဒီထဲကမွ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေရွ႕ဘက္ျခမ္း ကရင္၊ ရွမ္း၊
မြန္၊ ကယား စတဲ့ျပည္နယ္ေတြမွာ မိမိအိုးအိမ္ကုိ စြန္႔ေျပးရတဲ့အျပင္ ေတာေတာင္
ေတြမွာ ခုိေအာင္းေနရသူေပါင္းဟာ ၄၅၁,၀၀၀ ေလာက္ရွိမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းပါတယ္။
နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ မိမိတို႔ရဲ႕ အုိးအိမ္က ေရႊ႕ေျပာင္းေနထုိင္ရသူေပါင္း ၈၀၀,၀၀၀
ေလာက္ရွိၿပီး ကရင္ျပည္နယ္မွာ စစ္အစိုးရတပ္ေတြနဲ႔ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္ေတြ
အၾကား တုိက္ပြဲေတြေၾကာင့္ လူေပါင္း ၁၀၀,၀၀၀ ေက်ာ္ ေတာထဲက ယာယီတဲေတြမွာ
ခုိေအာင္း အသက္ဆက္ေနၾကရတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
ဒီအစီရင္ခံစာရဲ႕ ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း စစ္အစိုးရတပ္ေတြနဲ႔
တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္ တပ္ေတြၾကားမွာ တုိက္ပြဲမရွိသေလာက္ပဲလို႔ ဆုိရမယ့္
ခ်င္းျပည္နယ္မွာဆုိရင္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း ျပည္သူေတြဟာ အစုအၿပဳံလိုက္ မိမိတို႔ရဲ႕
အုိးအိမ္ကုိ စြန္႔ခြာေနရတယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
