ဒီကေန႔ လက္ေတြ႔ႀကံဳေနရတဲ့ ကိစၥတရပ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ သိၾကဖို႔လိုတယ္။ အမွန္တရားကို ရွာေဖြ ေတြ႔ရွိထားတဲ့ ျပည္သူတရပ္လံုးရဲ့ ဆႏၵဟာ အခုကာလမွာ လက္ေတြ႔ဘဝနဲ႔ ထပ္တူမက်ဘူးဆုိတာ အထင္အရွား ျမင္ေတြ႔ေနႀကတာျဖစ္ပါ တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲလို႔ သံုးႏႈန္းတဲ့ ေဝါဟာရေတြ ကိုယ္တိုင္ကိုက သဘာဝနဲ႔ ကင္းလြတ္ေနတယ္။ အဲဒါလည္း အားလံုးအသိပါပဲ။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ ၁၉၆၀ မွာ တႀကိမ္ အုန္းအုန္းကၽြက္ကၽြက္ တႀကိမ္ မိမိႏွစ္သက္ရာ လူမ်ားစုရဲ့ေကာင္းက်ဳိးကို ျပဳလို ျပဳျငား ရွိတဲ့သူေတြကို အားကိုးတႀကီး ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတယ္။
ဒါဟာ ေရြးေကာက္ပြဲရဲ့ အစပဲ၊ ဒါလည္း ခဏပါပဲ။ ဖိႏိွပ္ရက္စက္သူေတြရဲ့ လုယက္တဲ့ ေဘးက မလြတ္ကင္းႏိုင္ေသးဘဲ ၁၉၉၀ မွာ အမ်ား ႀကိဳက္တဲ့ လြတ္လမ္းပန္းတိုင္ဆီကို ခ်ီတက္ဖို႔ လမ္းစျမင္ခဲ့ၾကတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲလို႔ အမည္ရတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲတခုကိုက်င္းပခဲ့ၾကတယ္။
ဒီအခါမွာလည္း လူထုက အုန္းအုန္းကၽြက္ကၽြက္ တခဲနက္ေရြးခ်ယ္လိုက္ႀကတာပါပဲ။ ဒါဟာ လူထုဆႏၵအစစ္အမွန္ပါပဲ။ ျဖစ္လာသလား။ ဘာေတြ ျဖစ္လာပါလဲ။ ေျဖဖို႔မလိုတဲ့ ေမးခြန္းပါပဲ။ ဆံုးရံႈးမႈေတြကို ယေန႔တိုင္ ရင္ဆုိင္ေနႀကရတာပဲ မဟုတ္လား။ စိတ္ပ်က္စရာေတြ အားငယ္စရာေတြ မေတြးဘဲ ျမင္သာ ထင္သာတဲ့ လက္ေတြ႔ဘ၀ကိုပဲ သစၥာရွိရွိ ရင္ဆုိင္ျဖတ္သန္းၾကဖို႔လိုတယ္။
အေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းကေလးပဲရွိတဲ့ အပ္နဖါးကေလးထဲကို အဓိပၸာယ္မဲ့ တိုး၀င္ေနၾကၿပီး ဟိုဟာျဖစ္ႏိုး၊ ဒီဟာျဖစ္ႏိုး ကိုယ္က်ဳိးပဲ ၾကည္႔ေနၾက မယ္ဆိုရင္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လူထုေတြ ရင္စည္းခံ ေနၾကရအံုးမွာပါပဲ၊ တိုင္းရင္းသားအားလံုး လူထုညီညြတ္ေရးကို တည္ေဆာက္ၿပီး ကာလအသစ္ဆီကို ခ်ီၾကဖို႔ လိုေၾကာင္း ရႈျမင္သံုးသပ္မိပါတယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲ မဟုတ္တဲ့ ေကာက္ေရြးပြဲႀကီးဟာ ျမန္မာႏို္င္ငံသမိုင္းမွာတင္သာမက ႀကီးမားလွတဲ့ ကမာၻ႔ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းမွာပါ ႀကီးမားလွတဲ့ အမည္းစက္ႀကီး ျဖစ္ေနမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ အခု က်ေနာ္ အဲဒီလိုပဲ သံုးသပ္မိပါတယ္။
