၂၀၁၀ ျပည့္ဟာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ အေရးႀကီးတဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ႏွစ္တႏွစ္ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုရင္ မွားမယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္အတြင္း လူအမ်ား လက္ခံႏိုင္သည္ျဖစ္ေစ၊ လက္မခံႏိုင္သည္ ျဖစ္ေစ ပါတီစံုေ႐ြးေကာက္ပြဲဆိုတာ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရသလို ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ဦးတို႔ဟာလည္း ဒီႏွစ္အတြင္းမွာပဲ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ၂၀၁၀ ႏွစ္ အေစာပိုင္းျဖစ္တဲ့ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဒုတိယ ဥကၠ႒ ဦးတင္ဦး လြတ္ေျမာက္ခဲ့ၿပီး ႏွစ္ကုန္ပိုင္းျဖစ္တဲ့ ႏိုဝင္ဘာလမွာေတာ့ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္ ႏွစ္ခုနဲ႔ တင္ပဲ၂၀၁၀ ဟာ ဘယ္ေလာက္ အေရးပါခဲ့တယ္ဆိုတာ သိသာေလာက္ၿပီလို႔ ဆိုရမွာပါ။
ဦးတင္ဦးနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွစ္ဦးစလံုးကို ဒီႏွစ္အတြင္း လႊတ္ေပးမယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းကိုေတာ့ စစ္အစိုးရ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ဦးက ႏွစ္ဆန္းပိုင္းကတည္းက ေျပာခဲ့ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့လည္း စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ ဥပေဒအရကို ဆက္လက္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားစရာ မ႐ွိေတာတဲ့့ အေျခအေန ေရာက္ေနခဲ့တာပါ။
ဒါေၾကာင့္လည္း သူတို႔ဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုရမယ္ရွာ အမႈလုပ္ၿပီး ေထာင္ဒဏ္ေပးလိုက္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက သက္ညႇာတယ္ဆိုၿပီး ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ တႏွစ္ခြဲဆက္ထားလိုက္ လုပ္ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လို႔ သံုးသပ္သူေတြ ဥေဒပညာ႐ွင္ေတြ တညီတညြတ္တည္း ဆိုခဲ့့ၾကတာေတြ႔ရပါတယ္။
ဦးတင္ဦး ကို ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ဒီပဲယင္း အေရးအခင္းအၿပီး ကေလးၿမိဳ႕ အက်ဥ္းေထာင္ကတဆင့္ ပုဒ္မ ၁၀ (က) နဲ႔ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္် ေတာက္ေလွ်ာက္ခ်ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ ၂ ဦးကို ဆက္လက္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားတဲ့ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ေဝဖန္ ႐ႈတ္ခ်သံေတြလည္း မိုးမႊန္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၂၀၁၀ ေဖေဖၚ၀ါရီလမွာပဲ NLD ဒုတိယဥကၠ႒ ဦးတင္ဦးတေယာက္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ လာခဲ့ပါတယ္။
“မတရားဘူးလို႔ ခံစားရတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လုပ္တာကို လည္း မတရားဘူး။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း မတရားဘူး။ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္တို႔ အေနနဲ႔ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေနသူမွန္သမွ် အားလံုးဝိုင္းဝန္းၿပီးေတာ့ မူအရ လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနသူေတြ ကို ဒီလို တားဆီး ပိတ္ပင္တယ္ဆိုတာက က်ေနာ္တုိ႔အေနနဲ႔ ဘဝင္မက်ဘူး။”
ဦးတင္ဦး လြတ္ေျမာက္လာျခင္းဟာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲခ်ဳပ္အတြက္ တအားတက္စရာ ျဖစ္ခဲ့ရပါ တယ္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအရျပဳလုပ္မဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအေပၚ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ သေဘာထား၊ ေ႐ႊဂံုတိုင္ ေၾကညာခ်က္တို႔ကို ဆက္လက္ကိုင္စြဲသြားဖို႔ ေျပာဆိုပါတယ္။ ဦးတင္ဦးဟာ အခုအခါမွာ ေန႔စဥ္ ႐ံုးမတက္ ႏိုင္ၾကေတာ့တဲ့ စစ္ဗိုလ္ေဟာင္း လူႀကီးေတြထက္ ပါတီ၀င္ထု လူငယ္ထုနဲ႔ နီးစပ္သူ အေစး ကပ္သူျဖစ္တဲ့ အျပင္ အာဏာပိုင္ေတြကိုလည္း ဦးဝင္းတင္တို႔ထက္ ပိုၿပီးလက္ေတြ႔ ရင္ဆိုင္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့ ေနာက္ေၾကာင္း ႐ွိခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ႔ေၾကာင့္လည္း ပါတီဌာနခ်ဳပ္မွာ လုပ္လို႔ မရတဲ့ လူစုလူေဝးေတြ အခမ္းအနားေတြကို သူရဲ႕ေနအိမ္မွာပဲ ေပၚေပၚထင္ထင္ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
ဦးတင္ဦးလြတ္ေျမာက္လာခ်ိန္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေတာ့ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ တႏွစ္ခြဲ ခ်မွတ္ခံရတဲ့ ကိစၥကို ဥပေဒေၾကာင္းအရ ျပန္လည္ခုခံေနခဲ့ပါတယ္။
ဒီ ၂၀၁၀ ႏွစ္ဦးပိုင္းမွာပဲ ကုလသမဂၢအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ အထူး ကိုယ္စားလွယ္ Mr Gambari ေနရာမွာ Mr Vijay Nambia ကို အစားထိုးဖို႔ စီစဥ္လာတာေတြ႔ရပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဆိုင္ရာ ကုလသမဂၢရဲ႕အရာ႐ွိ ေနာက္တဦးျဖစ္တဲ့လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္ ပါေမာကၡ Tomas Oje Kintana ႏွစ္ဆန္းပိုင္းမွာပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံကို သြားေရာက္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ဒီတႀကိမ္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရး အစီရင္ခံစာ တင္သြင္းၿပီးတ့ဲေနာက္မွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စစ္ရာဇဝတ္မႈ ေျမာက္တဲ့ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္မႈေတြ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ေတြအေပၚ က်ဴးလြန္တဲ့ျပစ္မႈေတြ ႐ွိခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ စြဲခ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စံုစမ္းေရး ေကာ္မ႐ွင္ ဖြဲ႔ဘို႔ ကုလသမဂၢကို အဆိုျပဳခဲ့ပါတယ္။
“က်ေနာ္ရဲ ႔ ေနာက္ဆံုးအစီရင္ခံစာထဲမွာ အျခားအျခားေသာ လူ႔အခြင့္အေရး စံုစမ္းေရးမွဴးေတြ ေရးခဲ့ၾက သလိုပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ပြားေနေသာ ပဋိပကၡထဲမွာပါဝင္တဲ့ ဘက္အားလံုးက လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈ ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာျဖစ္ေနတယ္။ ဒါဟာ လူသားမ်ဳိးႏြယ္ေပၚ က်ဴးလြန္တဲ့ျပစ္မႈ စစ္ရာဇဝတ္မႈႀကီး ျဖစ္ႏိုင္ တယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာဥပေဒနဲ႔အညီ ေျဖၾကားဖို႔၊ တာဝန္ယူဖို႔၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔ ျမန္မာစစ္အစိုးရမွာ တာဝန္ရွိပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ကုလသမဂၢနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းတုိ႔မွာ ဒါကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔ တာဝန္ရွိေနပါတယ္။ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တည္ရွိ လာတဲ့ နုိင္ငံတကာ ဥပေဒက ဒီလုိပဲ ျပ႒ာန္းထားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကိစၥဟာ ျမန္မာစစ္အစိုးရအတြက္ ေကာင္းသလား၊ မေကာင္းဘူးလား၊ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ ေကာင္း သလား၊ မေကာင္းဘူးလားဆိုတဲ့ ျပႆနာမဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကညာ စာတမ္းႀကီးအရ ျပဌာန္းထားတဲ့ မူပိုင္းဆိုင္ရာ ကိစၥတရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။”
မစၥတာကင္တားနား ေထာက္ျပတဲ့အထဲမွာ အဓိကအားျဖင့္ တိိုင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ အစိုးရစစ္တပ္ ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြကို ညႊန္းဆိုထားတာပါ။ စစ္အစိုးရဟာ ႏိုင္ငံေရးအရ ေဆြးေႏြးညႇိႏိႈင္းမႈ တစံုတရာမရွိဘဲ အပစ္ ရပ္ဆိုင္းထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြကို လက္နက္စြန္႔ခိုင္းလို႔ မရတဲ့အဆံုး နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ဖြဲ႔ေတြ၊ ျပည္သူ႔စစ္ေတြအျဖစ္ အတင္း အသြင္ေျပာင္းခိုင္းလာပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ ခါေတာ္မီလုပ္လာတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းေတြကေတာ့ ကို္ယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ျပည့္၀တဲ့ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ဖြဲစည္းေရး ကို လိုလားေနၾကတာပါ။ စစ္အစိုးရက လံုး၀လိုလားတဲ့လက္ခံတဲ့ အရိပ္အေရာင္မေတြ႔ ရပါဘူး။ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေမာင္ေအးကဆိုရင္ ဖယ္ဒရယ္မူဆိုတာ ျပည္ေထာင္စုၿဖိဳခြဲေရးမူသာ ျဖစ္တယ္လို႔ စစ္သူနာျပဳ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းဆင္းပြဲမွာ ေျပာၾကားသြားခဲ့ပါတယ္။
ဒီနယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔စည္းေရး ကိစၥေၾကာင့္ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ စစ္အစိုးရအၾကား အေျခအေန တင္းမာ လာတာဟာလည္း ၂၀၁၀ ျပည့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ ထူးျခားမွဳတရပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အျပစ္ရပ္ အဖြဲ႔ေတြ အထဲကမွ စစ္အစိုးရနဲ႔ ပုလဲနံပသင့္တဲ့ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ (KIO)၊ ကရင္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေကာင္စီလို႔ ေခၚတဲ့ KNLA ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဌးေမာင္တို႔အဖြဲ႔၊ ဖုန္က်ား႐ွင္ ဦးေဆာင္တဲ့ ကိုးကန္႔ လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔တို႔ဟာ စစ္အစိုးရ နဲ႔ ရန္သူေတြျဖစ္ကုန္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာဆို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မႈေတြ အျပန္အလွန္ပစ္ခတ္မႈေတြေတာင္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။
၂၀၁၀ မတ္လအတြင္းမွာေတာ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ စစ္အစိုးရက က်င္းပေပးမယ့္ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ကို သပိတ္ေမွာက္တယ္ဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို တရားဝင္ ေၾကညာလိုက္ပါ တယ္။
“ က်ေနာ္က လက္မခံႏိုင္ဘူး။ ေလွ်ာက္လည္းဘယ္မွာ လမ္းသြားဆံုးမလဲ။ ဂိတ္ဆံုးမယ့္ေနရာက ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို အတည္ျပဳၿပီးေတာ့ ေအာင္စည္ရြန္းမယ့္ဂိတ္မွာ သြားဆံုးမယ္။ က်ေနာ္က အဲဒါကို သြားေနမွာ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္သြားေနမယ့္လမ္းမွာ စစ္မွန္ေသာ ဒီမုိကေရစီ၊ စစ္မွန္ေသာ လူ႔အခြင့္အေရး ပန္းတိုင္ကို ဦးတည္သြားေနတာ။ အဲဒါကို က်ေနာ္တုိ႔ေျပာေနတာ။
က်ေနာ္တို႔ ေလွ်ာက္ေနပါတယ္။ လမ္းကိုေလွ်ာက္ေနတယ္။ ဦးတည္ခ်က္ကို ေလွ်ာက္ေနတယ္။ အခုနေျပာတဲ့ သူတုိ႔ရဲ ႔ ဟိုဒင္းေတြမဟုတ္ဘူး။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒလမ္းေၾကာင္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ အခုေလွ်ာက္ေနတာ ျပည္သူနဲ႔အတူ ေလွ်ာက္ႏိုင္ ေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ ျပည္သူကို စည္း႐ံုးေနပါတယ္။ ျပည္သူကို လက္တြဲေနပါတယ္။ ျပည္သူနဲ႔ အတူ ေလွ်ာက္မယ့္လမ္းကေတာ့ ဘာလဲဆုိေတာ့ ဒီမိုကေရစီလမ္း၊ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးသြားျခင္းအားျဖင့္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာအားျဖင့္ ေျဖရွင္းေသာ လမ္း၊ စစ္မွန္ေသာ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး၊ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား တန္းတူညီမွ်မႈ၊ ကိုယ္ပိုင္ ျပ႒ာန္းမႈဆိုတဲ့ အခြင့္အေရးေတြရွိေရးဆုိတဲ့လမ္း၊ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ ျပည့္ဝတဲ့လမ္းကို က်ေနာ္တို႔ ေလွ်ာက္ ေနပါတယ္။
ဟုိလမ္းေပၚမွာ ေလွ်ာက္မွမဟုတ္ပါဘူး။ ဟုိလမ္းက ေနျပည္ေတာ္လမ္းလို က်ယ္ျပန္႔တဲ့လမ္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္မယ္။ ဒီေရြးေကာက္ပြဲလမ္းဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ေလွ်ာက္ေနတဲ့လမ္းက နယ္ကလမ္းေတြလို ပ်က္တဲ့လမ္းေတြ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။ သုိ႔ေသာ္ က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ပန္းတိုင္နဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ဦးတည္ခ်က္ရွိပါတယ္။ လမ္းမေလွ်ာက္ဘဲ ေနတာလည္း မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။”
ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ဘဝင္မက် သူတခ်ိဳ႕ရွိခဲ့ေပမ့ဲ ဒီမိုကေရစီအင္အားစု အမ်ားအျပားတို႔က ေထာက္ခံခဲ့ၾက တာပါ။ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းကေတာ့ NLD ပါတီရဲ႕ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ကို နားလည္တဲ့ စကား ဆိုၾကပါတယ္။
တဘက္မွာေတာ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဝင္ဖို႔လိုလားတဲ့ပါတီေတြ မွတ္ပံုတင္လာၾကပါတယ္။ အထင္ရွွားဆံုး ကေတာ့ အာဏာလက္ရွိစစ္အစိုးရကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေ႐းပါတီပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္႐ွိ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္ ဦးေဆာင္ၿပီး စစ္ဗိိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ ဝန္ႀကီး၊ ဝန္ႀကီးေတြ အားလံုး အရပ္သားပါတီဝင္ အမတ္ေလာင္းေတြျဖစ္ကုန္ၾကပါတယ္။ေ႐ြးေကာက္ပြဲဟာ တရားမွ်တတဲ့ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့သေဘာ ပိုမို ပီၿပင္လာၿပီလို႔ သံုးသပ္သူေတြက ေျပာဆိုလာၾကပါတယ္။
ေ႐ြးေကာက္ပြဲကို တေန႔ေန႔ က်င္းပလာႏိုးနဲ႔ ေစာင့္စားေနၾကခ်ိန္မွာ ဂီရိ (Giri) ဆိုက္ကလံုး တိုက္ခတ္တဲ့ အတြက္ ရခိုင္ေဒသအထိ နာခဲ့ရပါတယ္။ တနာရီ (၁၀၅) မိုင္ႏႈန္း တိုက္ခတ္သြားခဲ့တဲ့ ဒီမုန္တိုင္းေၾကာင့္ လူေပါင္း ၅၀ ခန္႔ ေသဆံုးၿပီး ႏွစ္သိန္းနီးပါး အိုးအိမ္ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးဘက္မွာေတာ့ အာဏာလက္ရွိ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီကို စိမ္ေခၚႏိုင္ေလာက္တဲ့ အတိုက္အခံ ပါတီဆိုလို႔ တပါတီမွ မေပၚထြန္းလာခဲ့ပါဘူး။ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕က အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုဆိုတဲ့ နာမည္ကိုခံယူၿပီး မွတ္ပံုတင္ခဲ့ေပမယ့္ အင္အားကေတာ့ က်န္ ပါတီေတြလိုပဲ ခပ္ယဲ့ယဲ့သာ ရွိခဲ့ပါတယ္။
ႀကံ့ဖြံ႔ကလြဲလို႔ က်န္ပါတီေတြဟာ လႈပ္ရွားစည္း႐ံုးေရးမွာ ကန႔္သတ္မႈေတြ ႏိုင့္ထက္စီးနင္း ျပဳလုပ္တာေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ့အေၾကာင္း ညည္းတြားတိုင္တန္းသံေတြလည္း အေျမာက္အမ်ားေပၚထြက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ မွ တခ်ိဳ႕ေဒသမွာ ဌာနဆိုင္ရာေတြမွာ ႀကိဳတင္မဲထည့္ခိုင္းတယ္ဆုိၿပီး ႀကံ့ခိုင္ေရး အတြက္ ေထာက္ခံမဲေတြ အတင္းရယူသြားတဲ့ကိစၥကေတာ့ အက်ယ္ေလာင္ဆံုးပဲလို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။
ဘာပဲေျပာေျပာ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအဖြဲ႔ အမည္ခံစစ္အစိုးရ အႏိုင္ယူမယ့္ လိမ္ဆင္ႀကီးသာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာဆိုသူေတြ အမ်ားႀကီးပါ။
“ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ သူတုိ႔လိမ္ညာမယ္ဆုိတာကို သိတယ္။ ေနာက္တခါ သူတို႔ ယူနီေဖာင္း ဝတ္ထားေနရာ ကေန ယူနီေဖာင္းခြ်တ္ၿပီးေတာ့ ႀကံ့ဖြံ႔ဆိုတဲ့ပါတီကို ေျပာင္းလိုက္တယ္။ ေျပာင္းၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ ကိုယ္တိုင္ သူတို႔မဲကို သူတုိ႔ထည့္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီမဲေတြက က်ေနာ္တုိ႔ ထည့္စရာမလိုဘူး။ လံုးဝ လက္မခံဘူး ဆိုတာကို က်ေနာ္တုိ႔ျပတာ”
ႏို၀င္ဘာ ၇ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ျမန္မာတႏုိင္ငံလံုးလိုလို ေ႐ြးေကာက္ပြဲ က်င္းပျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ျပည္ပ သတင္းစာ ဆရာေတြကို ေ႐ြးေကာက္ပြဲအတြက္ လာေ႐ာက္သတင္းယူခြင့္ လံုးဝမျပဳခဲ့အျပင္ အေျဖထြက္ၿပီးသား ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္လည္း အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း မဟုတ္လွဘူးလို႔ ဆိုရပါလိမ့္မယ္။
“ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္တယ္ဆိုတာ ျပည္သူလူထုရဲ ႔ ဆႏၵအစစ္အမွန္ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူ လူထုက အခုေရြးေကာက္ပြဲမွာဝင္တဲ့ ပါတီေတြရဲ ႔ ေပၚလစီေတြက ဘာလဲ။ တိတိက်က် မွန္မွန္ကန္ကန္ သိဖို႔ လုိအပ္ တယ္။ သူတို႔ေမးခ်င္တာေတြကိုလည္း ေမးခြင့္ရွိရမယ္။ ၇၄ တုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းက ေနၿပီး ဦးေနဝင္းကို အာဏာလႊဲေပးလိုက္ၿပီးေတာ့ ေခါင္းေပါင္းႀကီးေတြနဲ႔ အရပ္သားအစိုးရ ေပၚလာတာ။ အခုလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္က ဦးသိန္းစိန္ကို အာဏာလႊဲေပးလိုက္တဲ့အတြက္ ေခါင္းေပါင္းႀကီးေတြနဲ႔ အစိုးရ ေပၚလာ မွာ။”
တခ်ိန္တည္းမွာပဲ နယ္ျခားေစာင့္အသြင္ေျပာင္းေရးးကို လက္မခံတဲ့တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ေတြ အေပၚမွာလည္း စစ္အစိုးရရဲ႕ အၾကပ္ကိုင္မႈေတြဟာ အထူးပဲတင္းၾကပ္လာခဲ့ၿပီး စစ္ေရးအရ အေရးယူ ေခ်မႈန္းေရးဆီ ဦးတည္လာပါေတာ့တယ္။ တိုင္းရင္းသားနယ္စပ္ေတြမွာ စစ္ေရးျပင္ဆင္မႈေတြ ပိုလုပ္ လာပါ တယ္။ အျပန္အလွန္ပစ္ခတ္မႈေတြဟာ တိုက္ပြဲအဆင့္ထိ ႀကီးထြားလာခဲ့ပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔က ဘယ္လိုေျပာမလဲ။ နံပတ္တစ္အခ်က္က က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားေတြအားလံုးရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတဲ့အထိ ေမွ်ာ္မွန္းတယ္။ လက္ရွိ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ေတြ႔ဆံုတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြလည္း ရွိတယ္။ ဆိုလိုတာက က်ေနာ္တို႔က ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ရေလာက္တဲ့အထိ ေမွ်ာ္မွန္းတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဖိႏွိပ္ခံ လူတန္းစားေတြအားလံုး လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ထိ ရည္မွန္းခ်က္ ရွိတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အေျဖ ထုတ္ဖို႔ စစ္ေရးအရ က်ေနာ္တို႔ ေျပာက္က်ားစစ္နဲ႔ သြယ္ဝိုက္ၿပီး တုိက္ရမယ္။
ၿမိဳ ႔ေပၚမွာလည္း ဝင္ေရာက္ထိုးေဖာက္ႏိုင္ရင္လည္း ဝင္ေရာက္ထိုးေဖာက္လႈပ္ရွားမွာပဲ။ တကယ္ေတာ့ စစ္ႀကီးက မေကာင္းဘူး။ စစ္ရဲ႕ အနိ႒ာ႐ံုေအာက္မွာ လူသားေတြဒုကၡေရာက္ေနတယ္။ သူတုိ႔ အဲဒီ အျမင္ မွန္နဲ႔ ျပန္ၿပီးေဆြးေႏြးမယ္။ က်ေနာ္တို႔ တုိင္းရင္းသားအားလံုး၊ အဖိႏိွပ္ခံျပည္သူအားလံုးနဲ႔ ေဆြးေႏြးၿပီး ေတာ့ ျပန္ၿပီးေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥေျပာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ နည္းနည္းေလး နီးစပ္မယ္။ ဘာမဟုတ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ တစုတည္းကိုပဲ ေဆြးေႏြးမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ တစုၿပီးတစု၊ ႏွစ္စု အမွည့္ေႁခြ သြားမယ္။ ဒါေတြလည္း က်ေနာ္တို႔ အေတြ႔အႀကံဳရွိတယ္။ နည္းနည္းပါးပါး ျမင္တတ္ ေတြးတတ္လာၿပီ။”
တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ပဋိပကၡ ႀကီးထြားလာခ်ိန္မွာပဲ တိုင္းရင္းသားျပည္သူေတြနဲ႔ ကမၻာကပါ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ အတိုင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ ေပးတဲ့ ေန႔ ဟာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲအၿပီး ၆ ရက္ေျမာက္တဲ့ေန႔မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကိို စစ္အစိုးရ အေနနဲ႔ သူတို႔ စိတ္တိုင္းက် က်င္းပခဲ့ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အေျဖ ရရွိေတာ့မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာစိတ္ခ်လို႔ လႊတ္ေပးလိုက္တယ္ ဆိုတာကေတာ့ သံသယရွိစရာ မလိုပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ကလည္း စစ္အစိုးရဟာ သူတို႔ရဲ႕ မတရား ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အေပၚ ႏိုင္ငံတကာ႐ႈတ္ခ်ေနတာ ေလ်ာ့ပါးသြားေအာင္၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို ႏိုင္ငံတကာက ေထာက္ခံ လာေအာင္ ႏိုင္ငံေရးကစားကြက္တခုအေနနဲ႔ လႊတ္ေပးျခင္းသာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုၾကသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္္တိုင္ကေတာ့ ဘာေၾကာင့္ပဲ လႊတ္လႊတ္ ႏိုင္ေရးအက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္ေပးရင္ ေကာင္းတာခ်ည္းပဲလို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
“က်မလြတ္လာေတာ့ က်မရဲ ႔အလုပ္ကို ဆက္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအျမတ္ ထုတ္လို႔ လႊတ္သည္တိုင္ က်မကေတာ့ မေဝဖန္ပါဘူး။ လႊတ္ေပးခံရမယ့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားအေနနဲ႔ ဘာမလုပ္ရ၊ ညာမလုပ္ရဆုိတဲ့ ဝန္ခံခ်က္ေတြ မလုပ္ရဘူးဆိုရင္ ေကာင္းတဲ့ ျဖစ္ရပ္ပဲ။ ကုိယ့္ အလုပ္ေတြ ကို ပိုၿပီးေတာ့ လုပ္ခြင့္ရလာတာပါပဲ။”
ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္သာမက ျပည္သူတရပ္လံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ ဒီမိုကေရစီကြန္ယက္တခု ျဖစ္ထြန္းလာသင့္တယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဆိုပါတယ္။
“က်မ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္တခုတည္းနဲ႔ လုပ္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္။ က်မတို႔ ဒီမုိကေရစီအတြက္ လုပ္ေနတဲ့ အစု အဖြဲ႔ေတြ အားလံုးနဲ႔ ေပါင္းၿပီးတြဲၿပီး လုပ္ခ်င္တယ္။ ”
ဒါ့အျပင္ ျမန္မာနိုင္ငံ စစ္အစိုးရကို ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔ အေရးယူထားတဲ့ေနရာမွာ ထိပ္ဆံုးကပါတဲ့ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုအေနနဲ႔ ျမန္မာနိုင္ငံအေပၚ ထား႐ွိတဲ့မူဝါဒကို ျပန္ေျပာင္းသံုးသပ္ သင့္တယ္လို႔လည္း ေျပာၾကား လိုက္ပါတယ္။
“အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ ဒီဝါဒရဲ ႔ ေအာင္ျမင္မႈ အတိုင္းအတာကေတာ့ သိပ္ၿပီးေတာ့ ထင္ထင္ရွားရွား ေတာ့ သိပ္မရွိဘူး။ ဒါေပမဲ့ အခုအခ်ိန္မွာလည္း ျပန္ၿပီးေတာ့ ဒါကို စီစစ္သင့္ၿပီလို႔ က်မထင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆိုေတာ့ ဒီဟာက ႏွစ္က တႏွစ္ေက်ာ္လာလို႔ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္လာလို႔တင္မကပါဘူး။ အခု အခ်ိန္အခါမွာဆုိရင္ ေရြးေကာက္ပြဲေတြလည္း လုပ္ၿပီးၿပီ။ အေျခအေနေတြလည္း ေျပာင္းလဲတာေတြ ျမင္ေနရၿပီဆိုေတာ့ အဲဒီ အေျပာင္းအလဲမႈေတြေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေတာ့ မူဝါဒကို ေျပာင္းလဲဖုိ႔ စဥ္းစား လာသင့္ၿပီလို႔ က်မထင္ပါတယ္။”
အဲဒီေနာက္ ေပၚထြက္လာတဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲရလဒ္ေတြကေတာ့ ႀကိဳတင္ယူဆထားၾကတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ စစ္အစိုးရရဲ႕ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီက မဲအျပတ္အသတ္အႏိုင္ ရရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ စစ္အစိုးရနဲ႔ အလြမ္း အသင့္ဆံုး ျဖစ္တဲ့ တ႐ုတ္အစိုးရပိုင္ ဆင္ဟြာသတင္းဌာနက ျမန္မာအစိုးရ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မ႐ွင္ကို ကိုးကားၿပီး လႊတ္ေတာ္ ၃ ရပ္ လံုးမွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစိန္ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ႀကံ့ခိုင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီက အမတ္ေနရာစုစုေပါင္း ၁၁၅၄ ေနရာအနက္ ၈၈၂ ေနရာ ရာခိုင္ႏႈန္းအားျဖင့္ ၇၆.၄၃ ရာခိုင္ႏႈန္း ရ႐ွိတယ္လို႔ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။
ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီၿပီးရင္ တ၊စ၊ည က ၆၄ ေနရာ၊ SNDP ေခၚ ရွမ္းအမ်ဳိးသားေတြရဲ ႔ က်ားျဖဴပါတီက ၅၇ ေနရာ၊ RNDP ေခၚ ရခိုင္အမ်ဳိးသားမ်ား ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီက ၃၅ ေနရာ၊ NDF အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီပါတီ အင္အားစုနဲ႔ AMRDP မြန္တိုင္းရင္းသားပါတီတို႔က ၁၆ ေနရာစီအသီးသီး ရ႐ွိခဲ့ၾကတယ္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒါကိုၾကည့္ရင္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ ျပဌာန္းခဲ့တဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာ ျပင္ဆင္ ခ်က္ တစံုတခု လုပ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ အနည္းဆံုးလႊတ္ေတာ္အမတ္ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းက အဆိုတင္သြင္းရ မယ္လို႔ ျပ႒ာန္းထား ေလေတာ့ အခုရလာဒ္အတိုင္းဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြအေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ခံ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုေတြ အေနနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းပံုျပင္ဆင္ေရးကို စိတ္ကူးထဲေတာင္မထည့္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေန ျဖစ္သြားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
တိုင္းရင္းသားေဒသအေတာ္မ်ားမ်ား အႏိုင္ရ႐ွိခဲ့ၾကတဲ့ တိုင္းရင္းသားပါတီေတြဟာလည္း ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ ဖန္တီးေရးဆိုတာေတြထက္ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအတြက္ ႀကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ပါတီနဲ႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရးေလာက္ကိုပဲ ေျပာေနၾကပါတယ္။ လက္႐ွိအစိုးရအဖြဲ႔ဝင္ ႀကံ့ဖြံ႔ ေခါင္းေဆာင္ တခ်ိဳ႕ လည္း နယ္ခရီးထြက္ရင္း တိုင္းရင္းသားပါတီ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုမႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီေ႐ြးေကာက္ပြဲက ေပၚထြက္လာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းသည္သာ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး ပင္မ ေရစီးေၾကာင္း ျဖစ္လာခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီေ႐ြးေကာက္ပြဲဟာ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ အလွည့္အေျပာင္းႀကီး တရပ္ ျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ သမိုင္းဝင္ မွတ္တမ္းႀကီးအျဖစ္ တြင္ရစ္ပါလိမ့္မယ္။ တဖက္မွာလည္း အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ ဒီေ႐ြးေကာက္ပြဲကို ဝင္ေရာက္ျခင္းမရွိခဲ့တဲ့အတြက္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ပင္မလမ္း ေႀကာင္းက ေသြျဖည္သြားခဲ့ၿပီလားဆိုတာကို ေစာင့္ၾကည့္ရပါလိမ့္မယ္။ လူပုဂၢိဳလ္တဦးအေနနဲ႔ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရဲ႕အခန္းက႑ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရိွေပမဲ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈေတြအတြက္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္၊ လုပ္ကိုင္ ခ်က္ေတြ ဘယ္ေလာက္ထိအေရးပါ အရာေရာက္ေနသလဲဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ရပါလိမ့္မယ္။
ေနာက္ထပ္ ေစာင့္ၾကည့္ၾကရမယ့္ အခ်က္တရပ္ကေတာ့ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ႐ွိေနဆဲ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အစိုးရဟာေ႐ြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို စိတ္ခ်လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို လႊတ္ေပးရဲတယ္ဆိုရင္ က်န္ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို ဘာေၾကာင့္ မလႊတ္ရဲတာလဲ၊ ဘာကို ေၾကာက္ေန ေသးသလဲ ဆိုတာ စဥ္းစားစရာပါ။
အထူးသျဖင့္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ထု ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံရွိတဲ့ မင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီး တို႔လို၊ ဖယ္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ေပၚထြန္းေရးကို တစိုက္မတ္မတ္ ေႂကြးေၾကာ္ေနတဲ့ ဦးခြန္ထြန္းဦးတုိ႔လို ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ကတိက၀တ္ တစံုတရာ မရယူဘဲ လႊတ္ေပးမဲ့ ကိစၥကိုေတာ့ အာဏာခ်ဳပ္ကိုင္လို သူေတြအေနနဲ႔ အႀကိမ္ႀကိ္မ္ ထပ္မံစဥ္းစားၾကမွာ မလြဲပါဘူး။
ဒါေတြအားလံုးဟာ ကုန္ဆံုးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၀ ကေန ၂၀၁၁ ကို လႊဲေျပာင္းေပးအပ္လိုက္တဲ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနေတြ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
