ဒီတပတ္ မ်က္ေမွာက္ေရးရာ သတင္းသံုးသပ္ခ်က္အစီအစဥ္မွာ ၁၉၂၀ ပထမ ေက်ာင္းသားသပိတ္ေၾကာင့္ ေပၚေပါက္လာခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသားေန႔၊ အမ်ဳိးသားပညာေရးစနစ္ေတြ အေၾကာင္းကို သုေတသနျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္၊ အမ်ဳိးသားပညာေရးက်မ္း ေရးသားထုတ္ေဝၿပီးေတာ့ အမ်ဳိးသားစာေပဆု ရရွိခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္တဲ့ ပါေမာကၡေအးေက်ာ္ ရဲ ႔ အာေဘာ္ကို တင္ျပေပးပါမယ္။
ပါေမာကၡေအးေက်ာ္ ။ ။ ၁၉၂၀ ခု ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အက္ဥပေဒဟာ ျပည္သူေတြ လုိလားေတာင့္တေနတဲ့ အေျခအေနကို လံုးဝဆန္႔က်င္ၿပီးေတာ့ အတင္းအဓမၼအစိုးရ အတည္ျပဳ။ အဲဒီ အတည္ျပဳတာကို ဆန္႔က်င္ပုန္ကန္ေတာ့ ျပည္သူေတြ အင္အားနဲ႔ သပိတ္ေမွာက္ၾကတယ္။ အဲဒီ သပိတ္ေမွာက္ၾကတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ တျပည္လံုးက ေအာင္ျမင္မႈရတယ္။ အားလံုး စည္းစည္းလံုးလံုး ညီညီၫြတ္ၫြတ္နဲ႔ လုပ္ၾကတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးပန္းတိုင္ကို က်ေနာ္တို႔ ျမင္ရလာတယ္။ အဲဒီဟာ အမ်ဳိးသားေအာင္ပြဲေန႔ရဲ ႔ အေျခခံ ေအာင္ျမင္ျခင္း အဓိကအခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အမ်ဳိးသားေအာင္ပြဲေန႔ရဲ ႔ အစဥ္အလာကို အခု ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဆက္လက္ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကပါရဲ ႔လား။
ပါေမာကၡေအးေက်ာ္ ။ ။ အဲဒီ အမ်ဳိးသားေအာင္ပြဲေန႔ အစဥ္အလာကို မတည္ေထာင္ႏိုင္တဲ့အျပင္၊ အဲဒီ အမ်ဳိးသားေန႔နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ကိုသာ ျပဳလုပ္ေနၾကပါတယ္။ လက္ရွိ အေျခအေနရကေတာ့ ဗမာျပည္မွာ ပညာေရးဆိုတာလည္း အားလံုးလမ္းပိတ္ထားၿပီ။ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈကိုလည္း လံုးဝလမ္းပိတ္ထားၿပီ။ ေနာက္တခုက ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈနဲ႔ အေျခခံက် ေပၚေပါက္လာတဲ့ အမ်ဳိးသားေအာင္ပြဲေန႔ဆုိတာလည္း အားလံုးလမ္းပိတ္ထားၿပီ။ အဲဒီေတာ့ အမွန္ေျပာရရင္ က်ေနာ္တို႔ ဗမာျပည္မွာ အဖက္ဖက္က အေမွာင္က်ေနပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ သမိုင္းပညာရွင္ ပါေမာကၡေအးေက်ာ္ရဲ ႔ သံုးသပ္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ အခုတခါ ကဗ်ာဆရာ ေအာင္ေဝး နဲ႔ ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္သူ ကိုသက္ထြန္း တုိ႔နဲ႔ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးသြားပါမယ္။ ပထမဦးဆံုး ဆရာေအာင္ေဝး အေနနဲ႔ အမ်ဳိးသားေအာင္ပြဲေန႔ - လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၉၀ က ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားႀကီးေတြရဲ ႔ အစဥ္အလာ ရယူခဲ့တဲ့ သူတုိ႔ရယူခဲ့တဲ့ ေအာင္ပြဲဟာ အခုျမန္မာ့သမိုင္းရဲ ႔ ဘယ္ေနရာကို ေရာက္ေနပါသလဲ။ အဲဒီ အစဥ္အလာအတိုင္း ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈကို ဆက္လက္လႈပ္ရွားႏိုင္ပါသလား။ အဲဒီရဲ ႔ အသီးအပြင့္ေတြကို ျပည္သူေတြ ဆက္လက္ခံစားခြင့္ ရေနတယ္ ထင္ပါသလား။
ဦးေအာင္ေဝး ။ ။ အမ်ဳိးသားေအာင္ပြဲေန႔ရဲ ႔ အသီးအပြင့္ကို ဒီေန႔အခ်ိန္မွာ ဘယ္ျပည္သူ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံသား တေယာက္မွ မခံစားရပါဘူး။ အမ်ဳိးသားေန႔ရဲ ႔ အႏွစ္သာရဟာ တကယ့္ အဓိကအက်ဆံုးအခ်က္က သူ႔ကြ်န္ဘဝက လြတ္ေျမာက္ေရးပဲလို႔ က်ေနာ္တုိ႔ လက္ခံထားပါတယ္။ တိုင္းတပါးကြ်န္း သူ႔ကြ်န္ဘဝက လြတ္ေျမာက္ၿပီးေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ ႔ လြတ္လပ္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရးေတြ ေဆာင္ရြက္ဖို႔အတြက္ တြန္းအားေပးေဆာင္ရြက္ ဦးေဆာင္မႈေတြနဲ႔ အမ်ဳိးသားေန႔ကို သတ္မွတ္ခဲ့တာပါ။ ဒါ ေက်ာင္းသားတိုက္ပြဲက စခဲ့တယ္ဆုိေပမယ့္ လွည္းေနေလွ ေအာင္းျမင္းေဇာင္းပါမက်န္ တျပည္လံုးက ပါဝင္ၿပီးေတာ့ ေတာက္ေလွ်ာက္ ၁၉၃၆ ဒုတိယ တကၠသိုလ္သပိတ္၊ ၁၉၃၈ တတိယသပိတ္၊ ေက်ာင္းသားေတြရဲ ႔ အေရးေတာ္ပံု စသည္ျဖင့္ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးက ပူးေပါင္းပါဝင္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ ၁၉၄၅ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးႀကီး အၿပီးမွာ က်ေနာ္တို႔ေတြ လြတ္လပ္ေရးႀကီးကို ရႏိုင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ အဲဒီ အဓိပၸါယ္ေတြနဲ႔ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အခု ႏွစ္ေပါင္း ၉၀ ၾကာတဲ့အခါမွာ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ လြတ္လပ္ေရး ျပန္ဆံုးရႈံးေနတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျပန္ဆံုးရႈံးေနပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီလည္း ဆိတ္သုဥ္းေနတယ္လို႔ က်ေနာ္ျမင္ပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ကိုသက္ထြန္း ကို ေမးခ်င္ပါတယ္။ အခုန ဆရာေအာင္ေဝး ေျပာသလို ေက်ာင္းသားေတြ ဦးေဆာင္လႈပ္ရွားခဲ့တဲ့ လြန္္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၉၀ က ပထမေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈဟာ၊ တႏိုင္ငံလံုး ပါဝင္လာၿပီးေတာ့ ေအာင္ပြဲရခဲ့တယ္ဆုိေတာ့ ကိုသက္ထြန္းတုိ႔ ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ၈၈ ႏွစ္တုန္းကလည္း တႏိုင္ငံလံုး ပါဝင္ခဲ့တာပဲ။ အဲဒီ ႏွစ္ခုကို ႏႈိင္းယွဥ္မယ္ဆုိရင္ ဘာမ်ားကြာျခားပါသလဲ။
ကိုသက္ထြန္း ။ ။ ၁၉၂၀ မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားသပိတ္ - အဲဒီဟာက တိုင္းျပည္တခုလံုးရဲ ႔ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးမွာ အမ်ဳိးသားေရးအသြင္သ႑ာန္ကုိ ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြက ကိုလိုနီေတြရဲ ႔ မတရားမႈနဲ႔ ကြ်န္သက္ရွည္ေရးကို စတင္ဆန္႔က်င္တယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ သူတို႔ရဲ ႔ ရင္ထဲမွာ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးဆိုတာကို သူတို႔က လက္ကိုင္ထားတယ္။ အဲဒီလို ခိုင္မာတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔ သူတို႔ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္တဲ့အခါၾကေတာ့ ျပည္သူလူထုကလည္း ဒီလုိ မတရားဖိႏွိပ္မႈေတြ၊ ကိုလိုနီျဖစ္ေနရတဲ့ ဘဝေတြကို နာက်ည္းလာတဲ့အခါမွာ ပူးေပါင္းပါဝင္ေဆာင္ရြက္တယ္။ အဲဒိီအတြက္ ေနာက္ဆက္တြဲ ႀကိဳးစားေနမႈေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရးကို ရယူခဲ့တယ္။ ၁၉၈၈ မွာလည္း ကိုယ့္လူမ်ဳိးျခင္း ကြ်န္ျပဳေနတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေက်ာင္းသားေတြကစၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ဆန္႔က်င္တယ္၊ သပိတ္ေမွာက္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိရင္ ၁၉၂၀ တုန္းကလိုပဲ တူတယ္။ မတရားမႈေတြ၊ အေရမရ အဖတ္မရ ပညာေရး၊ ဘာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွမရွိတဲ့ ပညာေရးေတြ - အဲဒီလုိ အေျခအေနမွာ ဒီအေျခအေနကို ေဖာက္ထြက္ဖို႔ တုိင္းျပည္ရဲ ႔ အနာဂတ္ကို ေက်ာင္းသားေတြက တတ္ႏိုင္သေလာက္၊ တတ္စြမ္းသေလာက္ တိုင္းျပည္ရဲ ႔ အက်ဳိးကို သယ္ပိုမယ္လို႔ ယူဆတဲ့အတြက္ ေဖာက္ထြက္လာခဲ့တယ္။ ျပည္သူေတြကလည္း ပူးေပါင္းပါဝင္တယ္။ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္တို႔ အဓိက အက်ဳိးဆက္လြတ္ေျမာက္မႈကိုေတာ့ အခုထက္ထိ မရေသးဘူး။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆုိတာက သမုိင္းအရ ၾကည့္ရင္ တစ္အခ်က္ - ဟိုတုန္းက ကိုလိုနီနယ္ၿခဲျဖစ္တယ္။ ဒီကေန အမ်ဳိးသားအခ်င္းခ်င္း ျပန္ၿပီ ကြ်န္ျပဳထားတဲ့ စနစ္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအခါမွာ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္ထဲမွာ ဟိုတုန္းကေတာ့ အျမင္ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ႏိုင္တယ္။ ဒီေန႔ၾကေတာ့ အျမင္ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မျမင္ႏိုင္ဘူး။ စစ္တပ္ဆိုတာကလည္း ငါတို႔ တုိင္းျပည္နဲ႔ ဆိုင္ေနတယ္။ ဒါဟာ ငါတုိ႔ လူမ်ဳိးေတြပဲဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြကလည္း က်ေနာ္တုိ႔ၾကားထဲမွာ ဝိဝါဒကြဲျပားမႈေတြ ရွိတယ္။ ထုိနည္းလည္းေကာင္းပဲ တခ်ိန္တည္းမွာ ျပည္သူလူထုရဲ ႔ ပူးေပါင္းပါဝင္မႈနဲ႔ ဒီတုိက္ပြဲႀကီးရဲ ႔ အဆံုးသတ္ေအာင္ပြဲကို ရယူဖို႔ တာဝန္ခံႏိုင္တဲ့ အဲဒီတုန္းက ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ တာဝန္ရွိတယ္လို႔ သတ္မွတ္တဲ့ လူေတြရဲ ႔ အေျခအေန အခ်ိန္အခါေပါ့။ အဲဒီအေျခအေနမွာ သူတို႔ ဆုပ္ဆုပ္ကိုင္ကိုင္ မလုပ္ႏိုင္ေသးခင္မွာ စစ္တပ္က လက္ဦးမႈျပန္ယူၿပီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆက္အသက္သြင္းတဲ့အခါၾကေတာ့ အခုအခ်ိန္အထိ က်ေနာ္တုိ႔ လြတ္ေျမာက္မႈ မရေသးဘူးေပါ့။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆရာေအာင္ေဝးကလည္း ႏိႈ္င္းယွဥ္ေပးပါ။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ ၉၀ က ျဖစ္ပြါးခဲ့တဲ့ အမ်ဳိးသားေအာင္ပြဲေန႔တုန္းက ေအာင္ပြဲရခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ၈၈ ၾကမွာေတာ့ အသြင္သ႑ာန္ခ်င္းတူတယ္ ေက်ာင္းသားေတြ တျပည္လံုး ပါဝင္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ေအာင္ပြဲရတဲ့အပိုင္းမွာေတာ့ တခုနဲ႔တခု မတူဘဲနဲ႔ အခုန ကိုသက္ထြန္း ေျပာသလို ေနာက္ပိုင္း ၈၈ ႏွစ္မွာၾကေတာ့ ေအာင္ပြဲမရႏိုင္တဲ့ အေျခအေနရွိခဲ့တယ္။
ဦးေအာင္ေဝး ။ ။ ကိုသက္ထြန္း ေျပာျပသြားတဲ့အခ်က္က အေရးႀကီးဆံုးအခ်က္ျဖစ္တယ္။ ၈၈ မွာ ရင္ဆိုင္ရတဲ့ ရန္သူက နယ္ခ်ဲကြ်န္၊ ဖက္ဆစ္ကြ်န္၊ တုိင္းတပါးကြ်န္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲနဲ႔ ကိုယ့္လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း ျပန္ကြ်န္ျပဳအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ စစ္ကြ်န္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ကိုလိုနီေခတ္တုန္းကေတာ့ နယ္ခ်ဲနဲ႔ ဖက္ဆစ္ေတြကို က်ေနာ္တုိ႔က အမ်ဳိးသားစိတ္နဲ႔ တြန္းလွန္ေတာ္လွန္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ၈၈ ႏွစ္မွာေတာ့ ကိုယ့္အမ်ဳိးသားအခ်င္းခ်င္း တြန္းလွန္ဟာမ်ဳိးေတြမွာ ကိုယ့္အမ်ဳိးသားခ်င္း ျပန္လည္တြန္းလွန္ရတဲ့ တိုင္းျပည္ေတြရဲ ႔ ေတာ္လွန္ေရးခ်င္း ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့အတိုင္းပဲ က်ေနာ္တို႔ တုိင္းျပည္မွာလည္း အခုလိုမ်ဳိး ေႏွာင့္ေႏွးတာမ်ဳိး ၾကန္႔ၾကာတာမ်ဳိး စတာေတြ ျဖစ္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ၈၈ ေက်ာင္းသားေတြရဲ ႔ တုိက္ပြဲဟာ ၁၃၀၀ ရာျပည့္ အေရးေတာ္ပံု တိုက္ပြဲထက္ ပိုၿပီးခက္ခဲတယ္၊ နက္နဲတယ္၊ ပိုၿပီး ၾကမ္းတမ္းတယ္။ ေနာက္ ကိုယ့္အမ်ဳိးသားအခ်င္းခ်င္း ျပန္တုိက္ခဲ့ရတဲ့အတြက္ ပိုၿပီးေတာ့ ပရိယာရ္ၾကြယ္တယ္လို႔ ဆရာဒဂုန္တာရာ တုိ႔က သံုးသပ္ဘူးပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္အျမင္ကေတာ့ ကိုသက္ထြန္း အျမင္ကို ေထာက္ခံတယ္။ ကို္ယ့္အမ်ဳိးသားခ်င္း ကြ်န္းျပဳထားတဲ့ အေျခအေနမွာ အျမင္ေတြဟာ ေဝဝါးေနတယ္၊ မိတ္ေဆြရန္သူ မကြဲဘူး။ အဲဒီေတာ့ focus က မျပတ္ဘူးေပါ့။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ က်ေနာ္တခု သံုးသပ္တာက ဆရာတို႔၊ ကိုသက္ထြန္း သံုးသပ္တာက ကုိယ့္အမ်ဳိးသားအခ်င္းခ်င္း ျပန္တုိက္ရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ကြဲကြဲျပားျပား မျမင္ဘူး၊ အမ်ဳိးသားေရး အက်ဳိးစီးပြားနဲ႔ ေရာေနတယ္။ ဟိုဘက္ကလည္း ငါတုိ႔ကလည္း အမ်ဳိးသားေရး အက်ဳိးစီးပြားကို ေဖာ္ေဆာင္တယ္လို႔ ေျပာၿပီးေနလို႔ရတယ္။ တခုေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္ျမင္မိတာက ၁၉၂၀ တုန္းက ျမန္မာႏိုင္ငံကို အုပ္စိုးေနတဲ့ အစိုးရက တိုင္းတပါးသား ျဖစ္ေနေပမယ့္ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ တက္လာတဲ့ အစိုးရျဖစ္တယ္။ ဒီမိုကေရစီကို နားလည္းတယ္။ လူထုဆႏၵ၊ လူထုရဲ ႔ သေဘာထားကို ေလးစားလိုက္နာရမွန္ သိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဆီက ေက်ာင္းသားေတြ ၈၈ မွာ ျဖစ္လာခဲ့တာၾကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔ ဘယ္လူထုရဲ ႔ သေဘာထား၊ ဘယ္လူထုရဲ ႔ သေဘာတူညီခ်က္နဲ႔ မဟုတ္ဘဲ တက္လာတယ္။ ဒီမုိကေရစီ သေဘာထား၊ ျပည္သူလူထု ဆႏၵသေဘာထားကို နားမလည္းဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ အဲဒီ ႏွစ္ခု ကြာတယ္ဆုိရင္ေကာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ ကိုသက္ထြန္း ဘယ္လိုထင္ပါသလဲ။
ကိုသက္ထြန္း ။ ။ ဟိုတုန္းက ကိုလိုနီဆိုေပမယ့္ ဦးေက်ာ္ဇံသာ ေျပာသလုိပဲ ဒီမုိကေရစီ အေျခခံသေဘာတရားေတြ၊ ေျပာမယ္ဆုိရင္ တရားဥပေဒပိုင္းဆိုင္ရာမွာလည္း ထိုက္သင့္သေလာက္ ရွိပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီကေန႔မွာေတာ့ ဒီမုိကေရစီဆိုတာကလည္း စကားလံုးသက္သက္ပဲရွိသလို၊ ဥပေဒဆိုတာကလည္း ေျပာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဗိုလ္သန္းေရႊ ပါးစပ္ကထြက္တာမွန္သမွ် ဥပေဒေပါ့။ အဲဒီလို ကြာဟမႈေတာ့ ရွိတယ္။ ၈၈ အခ်ိန္ကေတာ့ ဦးေနဝင္း။ အာဏာရွင္ ပါးစပ္ကထြက္တဲ့ ဥပေဒနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မ်ဳိးမွာ ဒီမုိကေရစီတို႔ လူ႔အခြင့္အေရးတို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို႔ဆုိတာ ဘယ္ေတာ့မွလည္း မရွိႏိုင္ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ပံုစံေပၚမွာ အဓိက ကြာဟခ်က္က အခု ဦးေက်ာ္ဇံသာ ေထာက္ျပသလိုပဲ အဲဒီ ကြာဟခ်က္က အင္မတန္ႀကီးတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ က်ေနာ္ ေနာက္ဆံုးေမးခ်င္တာ တခုကေတာ့ ဒီကေန႔ က်ေရာက္မယ့္ အမ်ဳိးသားေန႔နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ၉၀ ျပည့္ႏွစ္ အမ်ဳိးသားေန႔ ဦးတည္ခ်က္မ်ားဆုိၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံအစိုးရ၊ စစ္အစိုးရ သတင္းစာေတြထဲမွာ ဦးတည္ခ်က္ေတြ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ဆိုေတာ့ သူတို႔ရဲ ႔ ဦးတည္ခ်က္ေတြထဲမွာ ဦးတည္ခ်က္ နံပတ္ (၄) က ႏိုင္ငံေတာ္ ေရွ ႔ဆက္သြားမယ့္ လမ္းစဥ္ (၇) ရပ္ ေအာင္ျမင္ေရး - သူတုိ႔ လမ္းျပေျမပံု ေအာင္ျမင္ေရးဟာ အမ်ဳိးသားေရးေန႔ရဲ ႔ ဦးတည္ခ်က္ျဖစ္တယ္လို႔ ျပဌာန္းထားတယ္ဆုိေတာ့ အခုလက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ အမ်ဳိးသားေန႔ကို ဘယ္ေလာက္ ကိုယ္စားျပဳပါသလဲ။ သူတို႔ဟာ သူတို႔ရဲ ႔ လမ္းစဥ္ေအာင္ျမင္ေရးဟာ အမ်ဳိးသားေန႔ရဲ ႔ ဦးတည္ခ်က္ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာထားတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ဆရာေအာင္ေဝး ဘယ္လို ျမင္ပါသလဲ။ ဘာမ်ား ေျပာခ်င္ပါသလဲ။
ဦးေအာင္ေဝး ။ ။ က်ေနာ္အျမင္ ေျပာရရင္ေတာ့ လက္ရွိ စစ္အုပ္စုဟာ အခု သူတုိ႔ အမ်ဳိးသားေန႔ ဦးတည္ခ်က္ေတြ ခ်မွတ္တယ္၊ ေရးဆြဲတယ္။ လမ္းျပေျမပံုု (၇) ဆင့္အတိုင္း သြားမယ္ဆုိတဲ့ဟာေတြက က်ေနာ္တို႔ တမ်ဳိးသားလံုးရဲ ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဒီမုိကေရစီေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးေတြအတြက္ ဘာမွတာဝန္ခံတာ မရွိဘဲနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ ႔ စစ္အာဏာတည္ၿမဲဖို႔အတြက္ သူတုိ႔ လုပ္ႀကံေရးဆြဲထားတဲ့ ဦးတည္ခ်က္ေတြ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္က ျမင္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ကလည္း က်ေနာ္တုိ႔ရဲ ႔ အမ်ဳိးသားေန႔မွာ က်ေနာ္တို႔ရဲ ႔ ဦးတည္ခ်က္ကေတာ့ အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ျပန္လြတ္လာခ်ိန္မွာ ဦးေဆာင္ခ်ီတက္ေနတဲ့ အမ်ဳိးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး၊ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရး စသည္ျဖင့္ ဒါေတြ က်ေနာ္တုိ႔ သြားရမွာ ျဖစ္တယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ကုိသက္ထြန္းရဲ ႔ ေနာက္ဆံုးမွတ္ခ်က္လည္း သိခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီ ျမန္မာႏိုင္ငံ စစ္အာဏာပိုင္ေတြက သူတို႔ဟာ အမ်ဳိးသားေအာင္ပြဲေန႔ကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ပါသလား။ သူတို႔သည္ သူတုိ႔ရဲ ႔ အမ်ဳိးသားေန႔ ဦးတည္ခ်က္ဆိုတဲ့အထဲမွာ သူတုိ႔ လမ္းျပေျမပံု (၇) ခ်က္ ေအာင္ျမင္ေရးဆိုတာကို ထည့္သြင္းထားပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တဦးအေနနဲ႔ ေျပာလိုပါသလဲ။
ကိုသက္ထြန္း ။ ။ တကယ္တမ္းေတာ့ နအဖ က တိုင္းျပည္ရဲ ႔ အာဏာကို မတရားသိမ္းပိုက္ထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္သလို၊ ၾကံ့ဖြံ႔ပါတီကလည္း တရားမဝင္ အသင္းျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ သူတုိ႔ ခ်မွတ္ေနတယ္၊ ေရးဆြဲေနတယ္၊ သူတုိ႔ ထုတ္ျပန္ေနတဲ့ ဒီ အေၾကာင္းတရားေတြ အားလံုးက တကယ္တမ္းေတာ့ အမ်ဳိးသားခ်င္း ျပန္ၿပီးကြ်န္ျပဳလိုစိတ္နဲ႔၊ အဲဒီ သူတုိ႔ ရထားတဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို ဆုပ္ထားဖို႔အတြက္ အႏွစ္သာရမပါတဲ့ စာေၾကာင္းေတြပဲ ျဖစ္တယ္။ တကယ္ကေတာ့ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ရတဲ့ အမ်ဳိးသားေန႔ဆုိတာက ဘယ္လို ဖိႏွိပ္မႈမ်ဳိးကိုမဆို တံု႔ျပန္ေတာ္လွန္တတ္တဲ့၊ ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ရဲတဲ့ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာတုိင္းရင္းသား အားလံုးရဲ ႔ အမ်ဳိးသားစိတ္ဓါတ္ကို မီးေမွာင္ထုိးျပေနတဲ့ အလြန္တရာမွ တန္းဖိုးႀကီးတဲ့ အမ်ဳိးသားေရး ျပရုပ္ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ နအဖရဲ ႔ ဒီေန႔ သတင္းစာေတြမွာ ထုတ္ျပန္ေရးသားေနတဲ့ စာတမ္းေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ ႔ အမ်ဳိးသားေရး တကယ့္ အႏွစ္သာရက နံသာဆီနဲ႔ အီးလို႔ ကြာတယ္လို႔ ခပ္ရိုင္းရိုင္းပဲ ေျပာခ်င္တယ္။
