ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက လက္ကိုင္ဖံုး ကုမၸဏီႀကီး ျဖစ္တဲ့ Softbank ေကာ္ပိုေရးရွင္းက ဇြန္လဆန္းထဲမွာ သူ႔ရဲ့ ကုမၸဏီအေရာင္းဆိုင္ေတြမွာ ခ်စ္စရာ ေကာင္းလွတဲ့ စက္ရုပ္ကေလးေတြကို ပရိတ္သတ္နဲ႔ စတင္ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တာပါ။
လူေတြရဲ့ စိတ္လႈပ္ရွား ခံစားမႈကို နားလည္တဲ့ စက္ရုပ္ကေလးနံမယ္က Pepper ပါ။ သူ႔ကို ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ့ အဓိက လက္ကိုင္ဖံုး ကုမၸဏီႀကီးျဖစ္တဲ့ Softbank ေကာ္ပိုေရးရွင္းက ေမြးထုတ္လိုက္တာပါ။ Softbank ကုမၸဏီ ရဲ့ အႀကီးအကဲ ဘီလ်ံနာ သူေဌးႀကီး Masayoshi Son က ေတာ့ စက္ရုပ္ဆိုတာဟာ ႏူးညံ့ရမွာျဖစ္သလို သူနဲ႔ ထိေတြ႔ဆက္ဆံရတဲ့ လူေတြအတြက္ စိတ္ႏွလံုး ရႊင္ၿပဳံးေစရမယ္လို႔ ခံယူထားသူပါ။
Softbank ကုမၸဏီ ရဲ့ ဆိုင္ထဲကို ဝင္သြားရင္ စက္ရုပ္ကေလးက Pepper က ပထမဆံုး လာၿပီး ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။
ဒီကို ပထမဆံုး ေရာက္ဖူးတာလားလို႔ ပက္ပါက ေမးလိုက္လို႔ ဆိုင္ထဲကို ဝင္လာတဲ့ Yuichiro Suga ယူအိခ်ိရို စုဂါ့ က ဟုတ္တယ္လို႔ ျပန္ေျဖရင္း အံ့ၾသေနတုန္းမွာပဲ ဒီဆိုင္မွာ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ စက္ရုပ္ကေလးကို ေတြ႔ရလို႔ အံ့ၾသေနလားလို႔ပါ ပက္ပါက ထပ္ေမးလိုက္တာမို႔ ကိုယ့္ရဲ့စိတ္ကို စက္ရုပ္က သိေနသလို စုဂါ့ တေယာက္ခံစားလိုက္ရတာပါ။
“သူ႔ရဲ့ ၾကည့္ပံုရႈပံု စကားေျပာပံုက ကၽြန္ေတာ့္ကို တကယ္နားလည္ေနသလိုပါပဲ”
ဂ်ပန္ ႏိုင္ငံမွာ အခုလို ခ်စ္စရာ စက္ရုပ္ကေလးေတြကို ေတြ႔ရေလ့ ရွိေပမယ့္ လူအတြက္ အေဖၚအျဖစ္ သံုးႏိုင္တဲ့ စက္ရုပ္ကေလးေတြကို ေတာ့ ေစ်းကြက္ထဲမွာ မေတြ႔ရေသးပါဘူး။ လူသားေတြရဲ့ ေနအိမ္ေတြအတြက္ စက္ရုပ္ေတြက အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးေပမယ့္ စက္ရံု အလုပ္ရံုေတြမွာ လူသားေတြနဲ႔ အတူတြဲၿပီး အလုပ္လုပ္တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ အေျခေန အေတာ္ေကာင္းေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ဒီလို လက္တြဲလုပ္ႏိုင္တာကို ဒီႏွစ္အတြက္ ေဟာင္ေကာင္မွာ က်င္းပတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ စက္ရုပ္နဲ႔ အလိုအေလွ်ာက္စက္မ်ား ဆိုင္ရာ ျပပြဲမွာ ေကာင္းေကာင္း ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္၊ ေျပးႏိုင္ၿပီး ပစၥည္းအမာေရာ အေပ်ာ့ကိုပါ ဆုပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ စက္ရုပ္ကေလး Asimo ကို ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ ဂ်ပန္ အင္ဂ်င္နီယာေတြတီထြင္လိုက္တာအတြ
အခု ၁၄ ႏွစ္ၾကာလာ တဲ့ေနာက္မွာ စက္ရုပ္ကို အိမ္ေတြမွာ လူတေယာက္လို႔ အစားမထိုးႏိုင္ေသးေပမယ့္ ေဆးနဲ႔ စက္မႈလုပ္ငန္း အေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတာ့ စမ္းၿပီးသံုးေနၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။ လူသားတေယာက္အတြက္ အႏၱရာယ္ႀကီးတဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာ လူအစား လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ စက္ရုပ္လက္ေတြထြင္ၿပီး ပိုတိက်ဖို႔နဲ႔ အင္အားပိုသံုးဖို႔ လိုအပ္တဲ့ အလုပ္မ်ိဳးေတြ အတြက္သံုးေနၾကတာပါ။
အေမရိကန္ အေျခစိုက္ Barrett နည္းပညာဌာနက ထုတ္တဲ့ စက္လက္မ်ိဳးဟာ ပစၥည္းကိုင္တြယ္တာ ကအစ လူတေယာက္နီးပါး လုပ္ကိုင္ႏုိင္ၿပီး စစ္တပ္၊ စက္မႈနဲ႔ ေဆးပညာရပ္ေတြ မွာ တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ သံုးသလို အေမရိကန္ႏုိင္ငံ Rethink Robotics ကုမၸဏီထုတ္ စက္မႈလုပ္ငန္းသံုး Baxter လို္႔ေခၚတဲ့ စက္ရုပ္ကိုေတာ့ အထူး software သံုးစရာမလိုပဲ ရႈပ္ေထြးတဲ့ ခြဲစိတ္မႈေတြအတြက္ပါ သံုးႏုိင္ပါတယ္။
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ က Softbank အေရာင္းဆိုင္လို ဆိုင္ေတြမွာ ထားတဲ့ စက္ရုပ္ေတြကေတာ့ စက္မႈလုပ္ငန္းသံုး စက္ရုပ္ေတြ၊ တိုက္ပြဲေတြမွာ သံုးတဲ့ စစ္တပ္သံုး စက္ရုပ္ေတြနဲ႔ နဲနဲ ကြာပါတယ္။ ဂ်ပန္လို ႏိုင္ငံမ်ိဳးမွာ လူငယ္နဲ႔ လူႀကီးအခ်ိဳးအစားဟာ မမွ်ပါဘူး။ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြ တေန႔တျခား ပိုၿပီးမ်ားလာေနတာပါ။ သူတို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ ကူညီဖို႔ ဒီလို အဆင့္ျမင့္ စက္ရုပ္ေတြ ကိုပဲသံုးရမယ့္ အေနထားမ်ိဳး ျဖစ္ေနပါၿပီ။
အခု လက္ရွိမွာေတာ့ သက္ႀကီးရြယ္အုိေတြရဲ့ က်န္းမာေရးနဲ႔ သူတုိ႔ရဲ့ ေဘးကင္း လံုၿခံဳေရးကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ စက္ရုပ္ နည္းပညာ ကို သံုးေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ ေတြရဲ့ အထီးက်န္ျဖစ္မႈေတြ၊ ပစ္ပယ္ထားသလို ခံစားေနရမႈေတြ ေလ်ာ့ပါးေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔ပါ လိုအပ္ေနတာမို႔ ဒီလို အဆင့္ျမင့္ နည္းပညာသံုး စက္ရုပ္ေတြဟာ အဓိက ပါဝင္လာႏိုင္ေခ် ရွိေနတာပါ။
စက္ရုပ္ကေလး ပက္ပါဟာ အရပ္ ၄ ေပျမင့္ၿပီး သူ႔အေလးခ်ိန္က ၆၂ ေပါင္ ရွိပါတယ္။ဆံပင္မရွိေပမယ့္ လွပတဲ့ အရုပ္ မ်က္လံုး ပိုင္ရွင္ပါ။ ရင္ပတ္ေနရာမွာ ကြန္ျပဴတာ ဖန္သားျပင္ တပ္ထားပါတယ္။ Softbank ကုမၸဏီက ပက္ပါ့ကို လူပံု စက္ရုူပ္ေတြ ထုတ္လုပ္တဲ့ Aldebaran Robotics ကုမၸဏီနဲ႔ ပူးတြဲၿပီၤး ဖန္တီးခဲ့တာပါ။
အခုလို အသံကို က်က္မိတဲ့ software မတပ္ဆင္ခင္ ကတည္းက ဒီစက္ရုပ္မွာ အာရံုခံ sensor စက္ေပါင္း တဒါဇင္ေက်ာ္ေက်ာ္ တပ္ဆင္ထားတာနပါ။ အထိအေတြ႔ အာရံုခံစက္က လက္မွာ ၂ခုနဲ႔ ေခါင္းမွာ ၃ ခု၊ ေလဆာ အာရံုခံစက္ ၆ ခုနဲ႔ ေအာက္ေျခမွာေတာ့ bump sensor လို႔ေခၚတဲ့ အနားမွာ ရွိတဲ့ ပစၥည္းကို အာရံုခံတဲ့စက္ ၃ ခုလည္း ပါဝင္ပါတယ္။ ေခါင္းမွာေတာ့ ကင္မရာ ၂လံုးနဲ႔ မိုက္ခရိုဖံုး ၄ခု ပါသလို Wi Fi နဲ႔ အီသာနက္ Ethernet ကြန္ယက္ေတြနဲ႔လည္း ဆက္သြယ္ႏိုုင္ ပါတယ္။
Softbank ကုမၸဏီ အတြက္ ပက္ပါကို ဖန္တီးတဲ့ စီမံကိန္း တာဝန္ခံက Kaname Hayashi ပါ။
မိတ္ေဟာင္းေဆြ ေဟာင္းေတြမို႔ ငါနင့္ကို လာေတြ႔မလုိ႔ လုပ္ေနတာလို႔ ဟာယာရွိရဲ့ အေျပာကို ပက္ပါ တုန္႔ျပန္လိုက္တာက ငါ့ အာရံုခံ စက္ထဲမွာေပၚေနတဲ့ နင့္ဆီက လႈပ္ရွားမႈေတြကို ၾကည့္ၿပီး နင္ဒီလို ေျပာေတာ့မယ္ ဆိုတာကို သိၿပီးသားပါတဲ့။
ဒါတင္မကေသးပါဘူး။ ကဲ ေလေပါၾကရေအာင္လိုမ်ိဳး ရင္းႏွီးခင္မင္ သူေတြ သံုးႏႈံးေျပာဆိုတဲ့ ေလမ်ိဳးနဲ႔လည္း ဆက္ဆံတတ္တဲ့ စက္ရုပ္ပါ။ ဘာ့ေၾကာင့္ ဒီလို စက္က တုန္႔ျပန္ႏိုင္တာပါလဲ။
လူသားေတြ စိတ္လႈပ္ရွားေနတာေရာ ဒီလႈပ္ရွားမႈ အတက္အက်ေတြကိုပါ စက္က ဖမ္းယူႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့ အေျပာအဆို၊ လႈပ္ရွားမႈ၊ အသံေန အသံထား၊ အတက္အက် ေတြကေန တဆင့္ သိႏိုင္တာပါ။ ဒီလို ခံစားမႈ အတက္အက်ကို သိလာၿပီ ဆိုရင္ ဒီလူဟာ ေက်နပ္ေနသလား၊ သိပ္စိတ္မဝင္စားဘူးလား၊ ေဒါသထြက္ေနသလား ဆိုတာ ခြဲႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒါအေပၚ မူတည္ၿပီး Pepper က ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာကို ေျပာရမယ္ ဆိုတာသိေနတာပါ။
ဒီစက္ရုပ္ ပက္ပါဟာ ကခုန္ႏိုင္ သလို ဟာသလည္း ေျပာႏုိင္တယ္လုိ႔ ပက္ပါ့ကို ဖန္တီးသူေတြက ေျပာပါတယ္။ဒီစက္ရုပ္ဟာ Cloud လို႔ ေခၚတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ သိမ္းဆည္းတဲ့ ေနရာမွာ သိမ္းထားတဲ့ အခ်က္အလက္ ေတြကို သံုးပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ စက္ထဲမွာ အခ်က္ အလက္ေတြ ရႈပ္ေထြးၿပီး ဆက္သံုးလို႔ မျဖစ္ေအာင္ ရပ္သြား တဲ့ ျပႆနာကို ေရွာင္ရွားႏုိင္တယ္လို႔ Softbank ေကာ္ပိုေရးရွင္းက ေျပာပါတယ္။ ဒီလို crash ျဖစ္ေလ့ မရွိအခါမွာ စက္ရုပ္အတြက္ ေနာက္ထပ္ application အသစ္ ေတြ ထပ္ၿပီး ထည့္ႏုိင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ပက္ပါဟာ Softbank ေကာ္ပိုေရးရွင္းအတြက္ ပထမဆံုး စက္ရုပ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူူး။ ဒါေပမယ့္ စီးပြါးျဖစ္ အေနနဲ႔ ပထမဆံုး ေအာင္ေအာင္ ျမင္ျမင္ သံုးႏိုင္တဲ့ စက္ရုပ္ျဖစ္ပါတယ္။
အရင္တုန္းက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ့ နံမယ္ႀကီး လွ်ပ္စစ္ကုမၸဏီႀကီးတခု ျဖစ္တဲ့ Sony ေကာ္ပိုေရးရွင္းက Aibo လို႔ ေခၚတဲ့ စက္ရုပ္ေခြးေလးေတြ ထုတ္ပါတယ္။ လူႀကိဳက္ သိပ္မ်ားတဲ့ ဒီစက္ရုပ္ ေခြးကေလးေတြကို ပရိတ္သတ္ေတြ ေတာင္းဆိုေနတဲ့ ၾကားကပဲ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ ဆိုနီက ဆက္မထုတ္ေတာ့ပဲ စၿပီး စက္ရုပ္ လူကေလးေတြကို တီထြင္ခဲ့ပါတယ္။
ဆိုနီထုတ္ စက္ရုပ္လူကေလးေတြဟာ ပက္ပါနဲ႔ တူပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အရြယ္က ပိုၿပီး ေသးငယ္ပါတယ္။ ကလည္း ကႏိုင္သလို တျခား ခ်စ္စဖြယ္ လႈပ္ရွာမႈေတြကိုလည္း လုပ္ႏိုင္ေပမယ့္ စီးပြါးျဖစ္ေတာ့ မထုတ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။
Honda ကားကုမၸဏီ ကလည္း စကားေျပာတတ္ၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ တတ္တဲ့ Asimo လို စက္ရုပ္ေတြကို တီထြင္ခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ သံုးထားတဲ့ နည္းပညာ ဆိုင္ရာအပိုင္းမွာ ရႈပ္ေထြးလွသလို ေစ်းကလည္း သိပ္ႀကီးတာမို႔ အိမ္သံုး အတြက္ အဆင္မေျပလွပဲ ဟြန္ဒါ အေရာင္း ျပခန္းေတြမွာ ျပတာမ်ိဳးေလာက္ပဲ သံုးႏို္င္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အသံုးျပဳ တပ္ဆင္ထားတဲ့ နည္းပညာ ရႈပ္ေထြးမႈေၾကာင့္ ဝန္ပိၿပီး စက္ကလည္း crash ျဖစ္ၿပီး ခဏခဏ ရပ္သြားတဲ့ အေနထားမ်ိဳးကို ေတြ႔ရပါတယ္။
ဂ်ပန္ႏုိင္ငံမွာ ရွိတဲ့ တကၠသိုလ္ေတြ သင္တန္းေက်ာင္းေတြမွာလည္း စက္ရုပ္ေတြကို တီထြင္ စမ္းသပ္ေနၾကသလို Hitachi လီ္မီတက္တို႔ ၊ တုိယိုတာေမာ္ေတာ္ကား ေကာ္ပိုေရးရွင္း အပါအဝင္ တျခား ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက ကုမၸဏီ အေတာ္မ်ားမ်ား ကေတာ့ သူတို႔ ကုမၸဏီေတြအတြက္ သံုးဖို႔ စက္ရုပ္ အႀကီးအေသး အရြယ္အစား မ်ိဳးစံုကို ထုတ္လုပ္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
နည္းပညာ တီထြင္မႈေတြ တုိးတက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မို႔ အခုအခ်ိန္ဟာ စက္ရုပ္ကို လူသားေတြအတြက္ အေဖၚအျဖစ္နဲ႔ လူအမ်ားသံုးႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ အခ်ိန္ ျဖစ္ေနၿပီလို႔ ဟာရာရွီက ေျပာပါတယ္။
လူလိုလႈပ္ရွားႏုိင္မယ့္ စက္ရုပ္ေတြ ထြင္ဖို႔ ကိစၥက အသစ္အဆန္းမဟုတ္ေပမယ့္ ဘာအတြက္ ထြင္မယ္ ဆိုတာကို စဥ္းစားဖုိ႔ လိုလာပါၿပီ။ အခုဆို central processing unit လို႔ေခၚတဲ့ စက္ရုပ္ကို အဓိက ထိမ္းခ်ဳပ္တဲ့ ကြန္ျပဴတာစက္ အျပင္ ေမာ္တာေတြ၊ အာရံုခံ sensor ေတြလို - လုိအပ္တဲ့ ပစၥည္း အားလံုးကိုပါ ထြင္ႏိုင္ေနၿပီမို႔ ဒါေတြကို လက္ေတြ႔ အသံုးခ်ႏိုင္ေအာင္ ဘယ္လို တပ္ဆင္မယ္ ဆိုတဲ့ အဆင့္ကို လုပ္ရမွာပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီတခါေတာ့ ေစ်းကြက္ကို တင္ႏုိင္ေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
Softbankလက္ကိုင္ဖံုးကုမၸဏီကေတာ့အခုလိုစက္ရုပ္ေတြကို ေစ်းကြက္ထဲမွာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၉၀၀ ဂ်ပန္ယန္း ၂ သိန္းနီးပါးနဲ႔ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံထဲမွာ ေရာင္းခ်ႏိုင္ေတာ့မယ္လုိ႔ဆိုပါတယ္။ ျပည္ပကို ျဖန္႔ျဖဴးး ေရာင္းခ်ဖို႔ ကေတာ့ မဆံုးျဖတ္ရ ေသးဘူးလို႔လည္း ေျပာပါတယ္။
ခံစားနားလည္တဲ့ စက္ရုုပ္
