ZawGyi/Unicode
မန္တလေးမြို့က အင်းဝအကသင်တန်းကျောင်းဆိုတာ ဝါရင့်သဘင်ပညာရှင်ကြီးတွေက ကျေးလက်ဒေသက ဆိုကရေးတီး ဝါသနာရှင်လူငယ်လေးတွေအတွက် မြန်မာ့ရိုးရာ သဘင်ပညာကို ရှေးမူမပျက် လက်ဆင့်ကမ်းသင်ကြားပေးနေတဲ့ အနုပညာကျောင်း ဖြစ်ပါတယ်။ မန္တလေးမြို့က အင်းဝအကသင်တန်းကျောင်းကို ဒေါ်ခင်စိုးဝင်းနဲ့ အတူ လေ့လာကြရအောင်ပါ။
မေး ။ ။ မန္တလေးမြို့မှာရှိတဲ့ အင်းဝအကသင်တန်းကျောင်းလေးမှာ ဆိုကရေးတီး အနုပညာတွေကို သင်ကြားပို့ချပေးနေတဲ့ ဝါရင့်အနုပညာရှင်ကြီး မန်းမြို့ပန်တျာဦးကျော်ဝင်းကတော့ ရှေ့မှုမပျက်တဲ့ဟန်နဲ့ သင်တန်းပေးနေတယ်လို့ အခုလိုပြောဆိုပါတယ်။
ဖြေ ။ ။ ရှေ့ဟောင်းရဲ့ ရိုးရာယဉ်ကျေးမှု ဘယ်လိုထိန်းသိမ်းရမလဲဆိုတာကို နံပတ်တစ် ဘဘတို့ သင်ပေးပါတယ်။ သင်တဲ့အခါကြတော့ မြန်မာ့ဇာတ်သဘင်မှာ ရိုးရာအသံ (၈) မျိုး ရှိတယ်။ အဲဒါတွေက ရတု၊ ရကန်၊ အဲ၊ အန်၊ လူးတား၊ တေးထပ်၊ သဖြန်း၊ ဘောလယ် - အဲဒါ ပင်မအခြေခံထားတာပါ။ ဘဘတို့က ကလေးတွေကို ရောက်ရောက်ချင်းပဲ အသံ (၈) မျိုးကို ဦးစွာသင်တယ်။ သင်ပေးတဲ့အခါကြတော့ ဘာတေးတွေ သင်သလဲဆိုတော့ အဆိုပညာ၊ အကပညာ - အဲဒီအကပညာကို ချုပ်တာက ဘာလဲဆိုတော့ စည်းဝါး။ အဲဒီတော့ မြန်မာ့ရဲ့ ရိုးရာဂီတမှာ စည်းဝါး ဘယ်နှစ်မျိုး ရှိသလဲဆိုတာကို သင်ပေးတယ်။
မေး ။ ။ မြန်မာအကဆိုတာ ခြေနဲ့ခါး၊ ခေါင်းနဲ့ကိုယ်၊ ဟန်အနေအထား အချိုးကျကျ လေ့ကျင့်ကြရပြီး၊ ဂန္ဓဝင်မြောက် ဆရာကြီးရွှေဒေါင်းညို နဲ့ ဆရာမကြီးသြဘာသောင်းတို့ရဲ့ စံတွေအရ သင်ကြားပေးနေတာလို့ မန်းမြို့ပန်တျာဦးကျော်ဝင်း က ရှင်းပြပါတယ်။
ဖြေ ။ ။ အမေသောင်းရဲ့ ကကွက်တွေက ဆရာကြီးရွှေဒေါင်းညိုက အမေသောင်းရဲ့ ကကွက်ထဲမှာ .. “ဘယ်ခြေ၊ ညာလက်၊ မြင်းကွက်ကို ပုံစံယူရတာ .. သွားတဲ့အခါမှာ ဟော့ဒီလို လှမ်းကာ ..လှမ်းကာ …လှမ်းကာ … လှမ်းကာလာ .. ဆင်မယဉ်သာ ခြေကိုလှမ်းလို့” .. အဲဒီ ဆင်မယဉ်သာခြေကိုလှမ်းတဲ့ အမေသောင်းရဲ့ လက်တွေက တကယ့်အရုပ်လက်ကလေးတွေ။ အရုပ်ကြိုးကလေး တံတောင်ဆစ်ကလေးဆွဲပြီး နောက်ဆုတ်လိုက်တာကို အခုထိ မျက်စိထဲက မထွက်ဘူး။ အဲဒီနောက်လာတဲ့ စာသားလေးက “ဟောဒီလိုလာခါ ရှေ့ကိုတိုးလို့ တမျိုးဟန် ထိုင်ရတာ” ..
မေး ။ ။ အကနဲ့အဆို နည်းပြဆရာမကြီး ပန်တျာဒေါ်မေမြတ်ကြည်ကလည်း ဂီတနဲ့ သဘင်ပညာကို အခြေခံသင်ရိုးတွေနဲ့ မျိုးဆက်သစ်လူငယ်တွေကို ဆိုကရေးတီးပညာ လက်ဆင့်ကမ်းပေးနေတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
ဖြေ ။ ။ အမေတတ်ခဲ့တဲ့၊ သင်ခဲ့ရတဲ့ အနုပညာ အဆို၊ အငို၊ အပြော၊ အဲဒါတွေကို အမေတို့က လက်ဆင့်ကမ်းအမွေအဖြစ် ပြန်ပြီးတော့ ဖြန့်ဝေရမယ်။ အခု ဒီဘက်ခေတ်ပိုင်းမှာက အဆို၊ အငို၊ အပြောတွေက တော်တော်လေးကို ပျောက်ကွယ်လုနီးပါး ဖြစ်နေတဲ့အချိန်မှာ အမေတို့က ဒီမျိုးဆက်သစ်တွေကို ပြန်ပြီးတော့ သူတို့ရဲ့အပိုင်းက ဒီဥစ္စာကို ပြန်ပြီးတော့ လုပ်စားချင်ရင်လုပ်စား၊ လုပ်မထားရင် သူတို့တတ်ထားရမယ်။ အများနဲ့တွေ့တဲ့အခါမှာ ဒီဟာက ဟော့ဒီလိုပြောတယ်။ ဒါက ဒီလိုဆိုတယ်။ ဒါက ဒီလိုငိုတယ်။ ဒီတေးထပ်က ဒီလိုဆိုရတယ်။ ဒီရတုက ဒီလိုဆိုရတယ်ဆိုတာတွေကို သူတို့ရဲ့ ရင်ထဲမှာ ပြန်ပြီးတော့ ဖြန့်ဝေနိုင်တယ်ဆိုရင် အမေတို့က သင်ရကြိုးနပ်ပါတယ်။
မေး ။ ။ ဒီလိုမျိုးဆက်သစ်တွေကို သင်ကြားပေးရတဲ့နေရာမှာ အခက်အခဲ စိတ်ခေါ်မှုတွေနဲ့ ကြုံရတယ်လို့ ဆရာမကြီးက ရင်ဖွင့်ပြောဆိုပါတယ်။
ဖြေ ။ ။ အကဆိုတာက ခြေဆစ်လက်ဆစ်၊ ခြေချိုးလက်ချိုး သင်ပေးလို့ရတယ်။ အသံမှာကြတော့ နည်းနည်းလေး အခက်အခဲတွေ့တယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ အသံပါရမီကြတော့ ပြည့်တဲ့လူကြတော့ တအားပြည့်တယ်။ အသံပါရမီနည်းနေတဲ့ လူကြတော့ သင်ရတာကြတော့ နည်းနည်းပါးပါးတော့ အခက်တွေ့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ရအောင်သင်တယ်။ ဒီနေ့မရရင် မနက်ဖြန် သူတို့ရရမယ်။ မနက်ဖြန်မရရင် နောက်ရက်ကို ရရမယ်ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ သင်ပေးပါတယ်။ ရှေ့လူထက် နောက်လူက တော်ရမယ်။ ဆရာထက် တပည့်ကတော်ရမယ်။ မိဘထက် သားသမီးက တော်ရမယ်ဆိုတဲ့ အစိတ်အပိုင်းလေးတွေ ရှိနေတော့ အမေတို့က ဒီအနုပညာကို အမေတို့ရဲ့ မြန်မာ့ရိုးရာ၊ လူမျိုးတိုင်း လူမျိုးတိုင်းဟာ ရိုးရာဆိုတာ ရှိကြတယ်။ အဲဒီတော့ တခြားလူမျိုးတွေကလဲ သူတို့ရိုးရာကို ထိန်းသိမ်းသလို၊ အမေတို့ဘက်က မြန်မာ့ရိုးရာကိုလည်း ထိန်းသိမ်းရမယ်ဆိုတဲ့ မြန်မာ့အနုပညာ - စောစောက ဘဘပြောသွားသလို၊ ကျေးလက်ဂီတ၊ မြန်မာ့ဂီတ၊ မဟာဂီတ သီချင်းမျိုးတွေ ပျောက်ပျက်မသွားရအောင် အမေတို့က ထိန်းသိမ်းသလို၊ ကျန်တဲ့မျိုးဆက်သစ်တွေလည်း ထိန်းသိမ်းနိုင်ပါစေလို့ပဲ အမေက ဆန္ဒပြုပါတယ်။
မေး ။ ။ ကလေးသူငယ်တွေရဲ့ အခွင့်အရေး မြှင့်တင်ပေးထိုက်တာတွေကအစ ကျောင်းအုပ်ချုပ်ရေးအဆုံး တာဝန်ယူပေးနေတဲ့ ကျောင်းအုပ်ဆရာမလေး ဒေါ်ဌေးဌေးနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးချင်ပါတယ်။
ဖြေ ။ ။ နောက်ပိုင်းမှာ သူတို့ကို လုပ်ပေးချင်တာလေးတွေ ရှိတယ်။ စကေးပိုင်း Sexual Education, Child Production ပိုင်းနဲ့ ကလေးတွေအတွက် Child Rights သူတို့ကိုယ်သူတို့ ကာကွယ်တတ်အောင်၊ သူတို့ရဲ့ အခွင့်အရေးတွေကို နားလည်တတ်အောင် ဒါမျိုးတွေကို လုပ်ပေးချင်တာရှိတယ်။ ပြီးနောက် Self-awareness လေးတွေပါ။ အခုလောလောဆယ် လုပ်ပေးနိုင်သလောက် လုပ်ပေးထားတာတွေကတော့ Publicity & Privacy ဘယ်လိုမျိုး နေထိုင်ကျင့်သုံးရမလဲ။ ဘယ်လိုမျိုး အချက်အလက်တွေကို လိုက်နာရမယ်ဆိုတာတွေကို အဲဒါမျိုးလောက်တော့ လုပ်ပေးထားပါတယ်။ လုပ်ပေးချင်တာတွေကတော့ အများကြီးပါ။ ဒီကျောင်းကို ကိုယ်ကိုယ်တိုင် ကျောင်းအုပ်လုပ်ပြီး ဒီကလေးတွေကိုကြည့်ပြီးတော့ တော်တော်ခက်တယ် - သူတို့တွေ တကယ်ကို Talent ရှိလို့သာလျှင် လုပ်နိုင်တယ်။
တကယ်လဲစိတ်ဝင်စားလို့ - သူတို့တွေကို တကယ်ကိုချီးကျူးတယ်။ အရမ်းလည်းဂုဏ်ယူတယ်။ အဲဒီလိုမျိုး မြန်မာအကကို အနယ်နယ်အရပ်ရပ်မှာရှိတဲ့ ကလေးငယ်တွေ စိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုရင် ကြိုဆိုပါတယ်။ တော်တော်များများက ညီမလို မြန်မာအက ကလွယ်တယ်။ သင်္ကြန်အကလောက်ပဲ ထင်ထားတာဆိုတော့ အဲဒီလောက်က လွယ်တယ်လို့ ထင်ထားတာဆိုတော့ တကယ်တမ်း နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ် လေ့လာကြည့်ပါ။ မြန်မာအကက အရမ်းကို သူ့နည်းသူ့စနစ်နဲ့ ရှိတယ်။ အဲဒါတွေကို ထဲထဲဝင်ဝင်သိအောင် မြန်မာလူမျိုးတွေ လာရောက်ပြီးလေ့လာကြပါလို့ ပြောချင်ပါတယ်။
မေး ။ ။ အင်းဝအကသင်တန်းကျောင်းရဲ့ မန်နေဂျာ ကိုအောင်ကျော်ထွန်းကတော့ ခေတ်ပြောင်းလာတာနဲ့အမျှ မိဘတွေကလည်း သားသမီးတွေကို အနုပညာနဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းကြမှာကို ဘဝင်မကျတာတွေလဲ ရှိနေတာမို့ ဆိုကရေးတီး ဝါသနာရှင်တွေ ရှာရတာ ခက်ခဲလာတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
ဖြေ ။ ။ အဓိက စိတ်ဝင်စားမှုရှိတဲ့ ကျောင်းသားတွေ ရှာရတာ အခက်အခဲတွေ ရှိပါတယ်။ ဒီနှစ်မှာ ကျောင်းသား (၁၃) ယောက် ရှိပါတယ်။ အများဆုံး (၁၃) ယောက်မှာဆိုရင် (၁၂) ယောက်က နယ်ကကျောင်းသားတွေ။ ကျနော်တို့က နယ်တွေကိုလိုက်ပြီးတော့ ကျောင်းသားရှာရတယ်။ ကျောင်းသားရှာရတဲ့နေရာမှာ တချို့ကလေးတွေက ဝါသနာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ တချို့မိဘတွေက သားသမီးတွေကို အနုပညာနဲ့ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းတာကို မလုပ်စေချင်ကြဘူး။ တချို့ကလေးတွေဆိုရင် ကျောင်းကိုရောက်လာတယ်။ မိဘတွေမသိဘဲနဲ့ ခိုးပြီးလာကြတယ်။ အဲဒီလူတွေကို ပြန်လွှတ်ရတာတွေလည်း ရှိပါတယ်။ အဓိကတော့ ကျောင်းသားရှာတဲ့နေရာမှာ ရိုးရိုးကျောင်းသားရှာတာနဲ့ မတူဘူး။ အနုပညာ ပါရမီ ရှိမရှိကို ကျနော်တို့ စစ်ရပါတယ်။ တချို့ကျောင်းသားတွေ လာကြတယ်။ သူတို့ကို စစ်ကြည့်တဲ့အခါမှာ အသံက မကိုက်ဘူး။ အကမှာလည်း စည်းချက်ဝါးကျ မရှိဘူး။ အဲဒီအခါကြတော့ ပါရမီ မရှိတဲ့ကလေးဆို သင်လို့မရဘူး။ အဲဒီလိုမျိုး ကလေးတွေလည်း ရှိပါတယ်။ အဓိကခြုံပြီးပြောရရင်တော့ ကျောင်းသားရှာရတဲ့ အခက်အခဲပါ။
မေး ။ ။ မွန်ပြည်နယ်၊ မော်လမြိုင်မြို့ကနေ သင်တန်းကျောင်း လာတက်တဲ့ မောင်မြတ်သူအောင်ကတော့ … Facebook မှာ ဒီကျောင်းရဲ့ ကြော်ငြာကိုတွေ့ပြီးတော့ ဇာတ်မင်းသားအဖြစ် ကိုယ်တိုင်သရုပ်ဆောင်ပြီးတော့ ဧည့်ခံဖျော်ဖြေချင်ပါတယ်။
ဖြေ ။ ။ မြန်မာအကကို ဘာကြောင့် ကြိုက်ရသလဲဆိုရင် ကျနော်တို့ငယ်ငယ်တုန်းဆိုရင် ရွာမှာဇာတ်ပွဲတွေ လာကကြတယ်။ ဇာတ်ပွဲတွေ ကြည့်တာများတော့ စင်ပေါ်မှာ ပရိတ်သတ်တွေကို ဖျော်ဖြေနေရတဲ့ အရသာကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကြိုက်ပြီးတော့ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ဖျော်ဖြေချင်တယ်။ အဲဒါကတချက်။ နောက်ထပ် မြန်မာအကဆိုတာ … မြန်မာလူမျိုးလည်း ဖြစ်နေတယ်။ မြန်မာ့အမွေးအနစ်ကိုလဲ ကမ္ဘာကသိအောင် ပြချင်နေတဲ့သဘောကြောင့် မြန်မာအကကို ဝါသနာပါတာပါ။ မိဘက သဘောတူသလားဆိုတော့ ငယ်ငယ်ကတည်းက ခွင့်တောင်းခဲ့တယ်။ မိဘတွေက ခွင့်မပြုဘူး - (၇) တန်းကျောင်းထွက်ပြီး အသက် (၁၈) လောက်ရမှ ဒီကိုလာဖို့ ခွင့်ပြုတယ်။ ပြောတာတော့ ခဏခဏပါ မြန်မာအကကို ဝါသနာပါပြီးတော့ တက်ချင်တဲ့အမေ။ အမေကတော့ မတတ်နဲ့ ဘာညာပေါ့ -- မခွဲခွါချင်တာလဲ ပါတယ်။ အဲဒီလိုနဲ့ ခွင့်မပြုဘူး ဖြစ်ခဲ့တယ်။ တက်ချင်တယ်ဆိုရင် အင်တာဗျူးသွားဖြေ။ ဖြေလို့အောင်ရင် အမေလိုက်ပို့ပေးမယ်ဆိုတော့ အင်တာဗျူးဖြေတယ်၊ အောင်တော့ အမေ လိုက်ပို့ပေးတယ်။
မေး ။ ။ ကချင်ပြည်နယ် ပူတာအိုမြို့ကနေ အင်းဝအကသင်တန်းကျောင်းကို လာတက်သူကတော့ ဝါသနာရှင် မဖြူဖြူဝေ ဖြစ်ပါတယ်။
ဖြေ ။ ။ သွေးက အဲဒီလိုပဲ ပါလာတာ။ အဖေက အတီးတွေဘာတွေ လိုက်တယ်။ နိုင်ငံကျောင် ဖြစ်ချင်တယ်။ အောင်မြင်ကျော်ကြားချင်တယ်။
မေး ။ ။ အင်းဝသင်တန်းကျောင်းက သင်တန်းသူ၊ သင်တန်းသားတွေအတွက် စားဝတ်နေရေးကအစ တာဝန်ယူထားပေးပြီးတော့ ဂီတနဲ့ သဘင်ပညာ အခြေခံတွေကို သင်ယူရင်နဲ့ တဘက်ကလဲ အလယ်တန်းနဲ့ အထက်တန်းကျောင်းတွေမှာ ပညာဆက်လက်သင်ယူနိုင်အောင် စီစဉ်ပေးထားတယ်လို့ ကျောင်းအုပ်ချုပ်ရေးမှူးအဖွဲ့က ရှင်းပြပါတယ်။ ဒီကျောင်းအတွက် တဘက်တလမ်းက ဝင်ငွေရအောင်။ နောက်သင်တန်းသား၊ သင်တန်းသူတွေကလဲ သူတို့တတ်ထားတဲ့ ပညာတွေကို လက်တွေ့အစွမ်းပြနိုင်အောင်အတွက် ညနေခင်းတွေမှာ ကမ္ဘာလှည့်ခရီးသွားတွေကို ဖျော်ဖြေတဲ့ အစီအစဉ်တွေနဲ့ ရှေ့မူမပျက် နယ်လှည့်ဖျော်ဖြေနေတယ်လို့ ကျောင်းမန်နေဂျာ ကိုအောင်ကျော်ထွန်းက ရှင်းပြပါတယ်။
ဖြေ ။ ။ သင်တန်းကျောင်းရဲ့ အဓိကရည်ရွယ်ချက်ကတော့ မြန်မာ့ရိုးရာ ယဉ်ကျေးမှုအမွေအနစ်တွေ - အထူးသဖြင့် ဆရာကြီး၊ ဆရာမကြီးက သူတို့ရဲ့ ပညာရပ်တွေကို မျိုးဆက်သစ်တွေကို လက်ဆင့်ကမ်းလှမ်းတာကတော့ အဓိက ဖြစ်ပါတယ်။
လက်ဆင့်ကမ်းတာကို မျိုးဆက်သစ်တွေက လိုက်နာခံယူပြီးတော့ အဲဒါတွေကို အသက်မွေးလမ်းကြောင်းပြုမယ်။ အဲဒါမျိုး အသက်မွေးလမ်းကြောင်း ပြုနိုင်တဲ့အထိကို အသက်လမ်းကြောင်း ပြုနိုင်ဖို့ - အဲဒါတွေကို တိုးချဲ့ဖို့။ ဒီနှစ်မှာဆိုရင် ပြီးခဲ့နှစ်က အောင်မြင်တဲ့ လမ်းကြောင်းရှိတယ်။ မြန်မာ့ကဇာတ်ရုံ ရှိမယ်။ ဒီနှစ်မှ အသစ်တခု ထပ်တိုးတာ ဘာလဲဆိုတော့ အက ဘာလဲဆိုတော့ အင်းဝမြေဝိုင်းသဘင်ဆိုတာလေးကို ဖွဲ့လိုက်တယ်။ ဖွဲ့လိုက်တာလဲ ကျနော်တို့မှာ ကျောင်းပြီးတဲ့ ကျောင်းသား (၅) ယောက်နဲ့ အင်းဝမြေဝိုင်းသဘင် ဆိုတာကိုဖွဲ့တယ်။ ဖွဲ့ပြီးတော့ သူတို့ကိုယ်တိုင် ပါဝင်တဲ့ ကျောင်းသားတွေအပေါ်။ ရပ်ကွက်ဘုရားပွဲတွေမှာ လိုက်လံကပြပြီးတော့၊ နောက်ပြီးတော့ ကြေညာထားရှိပြီး ကျောင်းသားတွေကိုလည်း အလုပ်အကိုင်ပေးပြီးတော့ မြန်မာ့ယဉ်ကျေးမှုကို လူထုကြားမှာ ပြန့်ချပြတာမျိုး လောလောဆယ်ဆိုရင် မြစ်ကြီးနားဘက်မှာ ကပြီးပြီ။ နေပြည်တော်မှာ ကပြီးပြီ။ ဆက်လက်ပြိး လူတွေရဲ့ တုံ့ပြန်မှုက ဘာလဲဆိုရင် မြန်မာ့ယဉ်ကျေးမှုစစ်စစ်ကို ကြည့်ရတဲ့အတွက် သူတို့ ဝမ်းမြောက်ကြပါတယ်။ မြေဝိုင်းသဘင်ဆိုတဲ့အတိုင်း မြေကြီးပေါ်မှာ ကောဇောလေးတွေ ခင်းလိုက်တယ်။ စပီကာလေးတွေ ထောင်လိုက်တယ်။ ပတ္တလာလေးနဲ့ ဒိုးကြောင်းလေး၊ အုတ်စုံလေးနဲ့ လူတစ်ရာနှစ်ရာလောက် အေးအေးဆေး ရှိပါတယ်။ အဲဒါလေးတွေတော့ ထပ်ပြီးတော့ တိုးချဲ့ထားပါတယ်။
== Unicode ==-
မန်တလေးမွို့က အငျးဝအကသငျတနျးကြောငျးဆိုတာ ဝါရင့ျသဘငျပညာရှငျကွီးတှကေ ကြေးလကျဒသေက ဆိုကရေးတီး ဝါသနာရှငျလူငယျလေးတှအေတှကျ မွနျမာ့ရိုးရာ သဘငျပညာကို ရှေးမူမပကြျ လကျဆင့ျကမျးသငျကွားပေးနတေဲ့ အနုပညာကြောငျး ဖွဈပါတယျ။ မန်တလေးမွို့က အငျးဝအကသငျတနျးကြောငျးကို ဒေါျခငျစိုးဝငျးနဲ့ အတူ လေ့လာကွရအောငျပါ။
မေး ။ ။ မန်တလေးမွို့မှာရှိတဲ့ အငျးဝအကသငျတနျးကြောငျးလေးမှာ ဆိုကရေးတီး အနုပညာတှကေို သငျကွားပို့ခပြေးနတေဲ့ ဝါရင့ျအနုပညာရှငျကွီး မနျးမွို့ပနျတြာဦးကြောျဝငျးကတော့ ရှေ့မှုမပကြျတဲ့ဟနျနဲ့ သငျတနျးပေးနတေယျလို့ အခုလိုပွောဆိုပါတယျ။
ဖွေ ။ ။ ရှေ့ဟောငျးရဲ့ ရိုးရာယဉျကြေးမှု ဘယျလိုထိနျးသိမျးရမလဲဆိုတာကို နံပတျတဈ ဘဘတို့ သငျပေးပါတယျ။ သငျတဲ့အခါကွတော့ မွနျမာ့ဇာတျသဘငျမှာ ရိုးရာအသံ (၈) မြိုး ရှိတယျ။ အဲဒါတှကေ ရတု၊ ရကနျ၊ အဲ၊ အနျ၊ လူးတား၊ တေးထပျ၊ သဖွနျး၊ ဘောလယျ - အဲဒါ ပငျမအခွခေံထားတာပါ။ ဘဘတို့က ကလေးတှကေို ရောကျရောကျခငြျးပဲ အသံ (၈) မြိုးကို ဦးစှာသငျတယျ။ သငျပေးတဲ့အခါကွတော့ ဘာတေးတှေ သငျသလဲဆိုတော့ အဆိုပညာ၊ အကပညာ - အဲဒီအကပညာကို ခြုပျတာက ဘာလဲဆိုတော့ စညျးဝါး။ အဲဒီတော့ မွနျမာ့ရဲ့ ရိုးရာဂီတမှာ စညျးဝါး ဘယျနှဈမြိုး ရှိသလဲဆိုတာကို သငျပေးတယျ။
မေး ။ ။ မွနျမာအကဆိုတာ ခွနေဲ့ခါး၊ ခေါငျးနဲ့ကိုယျ၊ ဟနျအနအေထား အခြိုးကကြြ လေ့ကငြ့ျကွရပွီး၊ ဂန်ဓဝငျမွောကျ ဆရာကွီးရှှဒေေါငျးညို နဲ့ ဆရာမကွီးသွဘာသောငျးတို့ရဲ့ စံတှအေရ သငျကွားပေးနတောလို့ မနျးမွို့ပနျတြာဦးကြောျဝငျး က ရှငျးပွပါတယျ။
ဖွေ ။ ။ အမသေောငျးရဲ့ ကကှကျတှကေ ဆရာကွီးရှှဒေေါငျးညိုက အမသေောငျးရဲ့ ကကှကျထဲမှာ .. “ဘယျခွေ၊ ညာလကျ၊ မွငျးကှကျကို ပုံစံယူရတာ .. သှားတဲ့အခါမှာ ဟော့ဒီလို လှမျးကာ ..လှမျးကာ …လှမျးကာ … လှမျးကာလာ .. ဆငျမယဉျသာ ခွကေိုလှမျးလို့” .. အဲဒီ ဆငျမယဉျသာခွကေိုလှမျးတဲ့ အမသေောငျးရဲ့ လကျတှကေ တကယ့ျအရုပျလကျကလေးတှေ။ အရုပျကွိုးကလေး တံတောငျဆဈကလေးဆှဲပွီး နောကျဆုတျလိုကျတာကို အခုထိ မကြျစိထဲက မထှကျဘူး။ အဲဒီနောကျလာတဲ့ စာသားလေးက “ဟောဒီလိုလာခါ ရှေ့ကိုတိုးလို့ တမြိုးဟနျ ထိုငျရတာ” ..
မေး ။ ။ အကနဲ့အဆို နညျးပွဆရာမကွီး ပနျတြာဒေါျမမွေတျကွညျကလညျး ဂီတနဲ့ သဘငျပညာကို အခွခေံသငျရိုးတှနေဲ့ မြိုးဆကျသဈလူငယျတှကေို ဆိုကရေးတီးပညာ လကျဆင့ျကမျးပေးနတေယျလို့ ဆိုပါတယျ။
ဖွေ ။ ။ အမတေတျခဲ့တဲ့၊ သငျခဲ့ရတဲ့ အနုပညာ အဆို၊ အငို၊ အပွော၊ အဲဒါတှကေို အမတေို့က လကျဆင့ျကမျးအမှအေဖွဈ ပွနျပွီးတော့ ဖွန့ျဝရေမယျ။ အခု ဒီဘကျခတျေပိုငျးမှာက အဆို၊ အငို၊ အပွောတှကေ တောျတောျလေးကို ပြောကျကှယျလုနီးပါး ဖွဈနတေဲ့အခြိနျမှာ အမတေို့က ဒီမြိုးဆကျသဈတှကေို ပွနျပွီးတော့ သူတို့ရဲ့အပိုငျးက ဒီဥစ်စာကို ပွနျပွီးတော့ လုပျစားခငြျရငျလုပျစား၊ လုပျမထားရငျ သူတို့တတျထားရမယျ။ အမြားနဲ့တှေ့တဲ့အခါမှာ ဒီဟာက ဟော့ဒီလိုပွောတယျ။ ဒါက ဒီလိုဆိုတယျ။ ဒါက ဒီလိုငိုတယျ။ ဒီတေးထပျက ဒီလိုဆိုရတယျ။ ဒီရတုက ဒီလိုဆိုရတယျဆိုတာတှကေို သူတို့ရဲ့ ရငျထဲမှာ ပွနျပွီးတော့ ဖွန့ျဝနေိုငျတယျဆိုရငျ အမတေို့က သငျရကွိုးနပျပါတယျ။
မေး ။ ။ ဒီလိုမြိုးဆကျသဈတှကေို သငျကွားပေးရတဲ့နရောမှာ အခကျအခဲ စိတျခေါျမှုတှနေဲ့ ကွုံရတယျလို့ ဆရာမကွီးက ရငျဖှင့ျပွောဆိုပါတယျ။
ဖွေ ။ ။ အကဆိုတာက ခွဆေဈလကျဆဈ၊ ခွခြေိုးလကျခြိုး သငျပေးလို့ရတယျ။ အသံမှာကွတော့ နညျးနညျးလေး အခကျအခဲတှေ့တယျ။ ဘာဖွဈလို့လဲဆိုတော့ အသံပါရမီကွတော့ ပွည့ျတဲ့လူကွတော့ တအားပွည့ျတယျ။ အသံပါရမီနညျးနတေဲ့ လူကွတော့ သငျရတာကွတော့ နညျးနညျးပါးပါးတော့ အခကျတှေ့တယျ။ ဒါပမေဲ့ ရအောငျသငျတယျ။ ဒီနေ့မရရငျ မနကျဖွနျ သူတို့ရရမယျ။ မနကျဖွနျမရရငျ နောကျရကျကို ရရမယျဆိုတဲ့စိတျနဲ့ သငျပေးပါတယျ။ ရှေ့လူထကျ နောကျလူက တောျရမယျ။ ဆရာထကျ တပည့ျကတောျရမယျ။ မိဘထကျ သားသမီးက တောျရမယျဆိုတဲ့ အစိတျအပိုငျးလေးတှေ ရှိနတေော့ အမတေို့က ဒီအနုပညာကို အမတေို့ရဲ့ မွနျမာ့ရိုးရာ၊ လူမြိုးတိုငျး လူမြိုးတိုငျးဟာ ရိုးရာဆိုတာ ရှိကွတယျ။ အဲဒီတော့ တခွားလူမြိုးတှကေလဲ သူတို့ရိုးရာကို ထိနျးသိမျးသလို၊ အမတေို့ဘကျက မွနျမာ့ရိုးရာကိုလညျး ထိနျးသိမျးရမယျဆိုတဲ့ မွနျမာ့အနုပညာ - စောစောက ဘဘပွောသှားသလို၊ ကြေးလကျဂီတ၊ မွနျမာ့ဂီတ၊ မဟာဂီတ သီခငြျးမြိုးတှေ ပြောကျပကြျမသှားရအောငျ အမတေို့က ထိနျးသိမျးသလို၊ ကနြျတဲ့မြိုးဆကျသဈတှလေညျး ထိနျးသိမျးနိုငျပါစလေို့ပဲ အမကေ ဆန်ဒပွုပါတယျ။
မေး ။ ။ ကလေးသူငယျတှရေဲ့ အခှင့ျအရေး မွှင့ျတငျပေးထိုကျတာတှကေအစ ကြောငျးအုပျခြုပျရေးအဆုံး တာဝနျယူပေးနတေဲ့ ကြောငျးအုပျဆရာမလေး ဒေါျဌေးဌေးနဲ့ မိတျဆကျပေးခငြျပါတယျ။
ဖွေ ။ ။ နောကျပိုငျးမှာ သူတို့ကို လုပျပေးခငြျတာလေးတှေ ရှိတယျ။ စကေးပိုငျး Sexual Education, Child Production ပိုငျးနဲ့ ကလေးတှအေတှကျ Child Rights သူတို့ကိုယျသူတို့ ကာကှယျတတျအောငျ၊ သူတို့ရဲ့ အခှင့ျအရေးတှကေို နားလညျတတျအောငျ ဒါမြိုးတှကေို လုပျပေးခငြျတာရှိတယျ။ ပွီးနောကျ Self-awareness လေးတှပေါ။ အခုလောလောဆယျ လုပျပေးနိုငျသလောကျ လုပျပေးထားတာတှကေတော့ Publicity & Privacy ဘယျလိုမြိုး နထေိုငျကငြ့ျသုံးရမလဲ။ ဘယျလိုမြိုး အခကြျအလကျတှကေို လိုကျနာရမယျဆိုတာတှကေို အဲဒါမြိုးလောကျတော့ လုပျပေးထားပါတယျ။ လုပျပေးခငြျတာတှကေတော့ အမြားကွီးပါ။ ဒီကြောငျးကို ကိုယျကိုယျတိုငျ ကြောငျးအုပျလုပျပွီး ဒီကလေးတှကေိုကွည့ျပွီးတော့ တောျတောျခကျတယျ - သူတို့တှေ တကယျကို Talent ရှိလို့သာလြှငျ လုပျနိုငျတယျ။ တကယျလဲစိတျဝငျစားလို့ - သူတို့တှကေို တကယျကိုခြီးကြူးတယျ။ အရမျးလညျးဂုဏျယူတယျ။ အဲဒီလိုမြိုး မွနျမာအကကို အနယျနယျအရပျရပျမှာရှိတဲ့ ကလေးငယျတှေ စိတျဝငျစားတယျဆိုရငျ ကွိုဆိုပါတယျ။ တောျတောျမြားမြားက ညီမလို မွနျမာအက ကလှယျတယျ။ သငျ်ကွနျအကလောကျပဲ ထငျထားတာဆိုတော့ အဲဒီလောကျက လှယျတယျလို့ ထငျထားတာဆိုတော့ တကယျတမျး နှိုကျနှိုကျခြှတျခြှတျ လေ့လာကွည့ျပါ။ မွနျမာအကက အရမျးကို သူ့နညျးသူ့စနဈနဲ့ ရှိတယျ။ အဲဒါတှကေို ထဲထဲဝငျဝငျသိအောငျ မွနျမာလူမြိုးတှေ လာရောကျပွီးလေ့လာကွပါလို့ ပွောခငြျပါတယျ။
မေး ။ ။ အငျးဝအကသငျတနျးကြောငျးရဲ့ မနျနဂြော ကိုအောငျကြောျထှနျးကတော့ ခတျေပွောငျးလာတာနဲ့အမြှ မိဘတှကေလညျး သားသမီးတှကေို အနုပညာနဲ့ အသကျမှေးဝမျးကြောငျးကွမှာကို ဘဝငျမကတြာတှလေဲ ရှိနတောမို့ ဆိုကရေးတီး ဝါသနာရှငျတှေ ရှာရတာ ခကျခဲလာတယျလို့ ဆိုပါတယျ။
ဖွေ ။ ။ အဓိက စိတျဝငျစားမှုရှိတဲ့ ကြောငျးသားတှေ ရှာရတာ အခကျအခဲတှေ ရှိပါတယျ။ ဒီနှဈမှာ ကြောငျးသား (၁၃) ယောကျ ရှိပါတယျ။ အမြားဆုံး (၁၃) ယောကျမှာဆိုရငျ (၁၂) ယောကျက နယျကကြောငျးသားတှေ။ ကနြောျတို့က နယျတှကေိုလိုကျပွီးတော့ ကြောငျးသားရှာရတယျ။ ကြောငျးသားရှာရတဲ့နရောမှာ တခြို့ကလေးတှကေ ဝါသနာပါတယျ။ ဒါပမေဲ့ တခြို့မိဘတှကေ သားသမီးတှကေို အနုပညာနဲ့ အသကျမှေးဝမျးကြောငျးတာကို မလုပျစခေငြျကွဘူး။ တခြို့ကလေးတှဆေိုရငျ ကြောငျးကိုရောကျလာတယျ။ မိဘတှမေသိဘဲနဲ့ ခိုးပွီးလာကွတယျ။ အဲဒီလူတှကေို ပွနျလှှတျရတာတှလေညျး ရှိပါတယျ။ အဓိကတော့ ကြောငျးသားရှာတဲ့နရောမှာ ရိုးရိုးကြောငျးသားရှာတာနဲ့ မတူဘူး။ အနုပညာ ပါရမီ ရှိမရှိကို ကနြောျတို့ စဈရပါတယျ။ တခြို့ကြောငျးသားတှေ လာကွတယျ။ သူတို့ကို စဈကွည့ျတဲ့အခါမှာ အသံက မကိုကျဘူး။ အကမှာလညျး စညျးခကြျဝါးကြ မရှိဘူး။ အဲဒီအခါကွတော့ ပါရမီ မရှိတဲ့ကလေးဆို သငျလို့မရဘူး။ အဲဒီလိုမြိုး ကလေးတှလေညျး ရှိပါတယျ။ အဓိကခွုံပွီးပွောရရငျတော့ ကြောငျးသားရှာရတဲ့ အခကျအခဲပါ။
မေး ။ ။ မှနျပွညျနယျ၊ မောျလမွိုငျမွို့ကနေ သငျတနျးကြောငျး လာတကျတဲ့ မောငျမွတျသူအောငျကတော့ … Facebook မှာ ဒီကြောငျးရဲ့ ကွောျငွာကိုတှေ့ပွီးတော့ ဇာတျမငျးသားအဖွဈ ကိုယျတိုငျသရုပျဆောငျပွီးတော့ ဧည့ျခံဖြောျဖွခေငြျပါတယျ။
ဖွေ ။ ။ မွနျမာအကကို ဘာကွောင့ျ ကွိုကျရသလဲဆိုရငျ ကနြောျတို့ငယျငယျတုနျးဆိုရငျ ရှာမှာဇာတျပှဲတှေ လာကကွတယျ။ ဇာတျပှဲတှေ ကွည့ျတာမြားတော့ စငျပေါျမှာ ပရိတျသတျတှကေို ဖြောျဖွနေရေတဲ့ အရသာကို ကိုယျတိုငျကိုယျကွိုကျပွီးတော့ ကိုယျတိုငျကိုယျကြ ဖြောျဖွခေငြျတယျ။ အဲဒါကတခကြျ။ နောကျထပျ မွနျမာအကဆိုတာ … မွနျမာလူမြိုးလညျး ဖွဈနတေယျ။ မွနျမာ့အမှေးအနဈကိုလဲ ကမ်ဘာကသိအောငျ ပွခငြျနတေဲ့သဘောကွောင့ျ မွနျမာအကကို ဝါသနာပါတာပါ။ မိဘက သဘောတူသလားဆိုတော့ ငယျငယျကတညျးက ခှင့ျတောငျးခဲ့တယျ။ မိဘတှကေ ခှင့ျမပွုဘူး - (၇) တနျးကြောငျးထှကျပွီး အသကျ (၁၈) လောကျရမှ ဒီကိုလာဖို့ ခှင့ျပွုတယျ။ ပွောတာတော့ ခဏခဏပါ မွနျမာအကကို ဝါသနာပါပွီးတော့ တကျခငြျတဲ့အမေ။ အမကေတော့ မတတျနဲ့ ဘာညာပေါ့ -- မခှဲခှါခငြျတာလဲ ပါတယျ။ အဲဒီလိုနဲ့ ခှင့ျမပွုဘူး ဖွဈခဲ့တယျ။ တကျခငြျတယျဆိုရငျ အငျတာဗြူးသှားဖွေ။ ဖွလေို့အောငျရငျ အမလေိုကျပို့ပေးမယျဆိုတော့ အငျတာဗြူးဖွတေယျ၊ အောငျတော့ အမေ လိုကျပို့ပေးတယျ။
မေး ။ ။ ကခငြျပွညျနယျ ပူတာအိုမွို့ကနေ အငျးဝအကသငျတနျးကြောငျးကို လာတကျသူကတော့ ဝါသနာရှငျ မဖွူဖွူဝေ ဖွဈပါတယျ။
ဖွေ ။ ။ သှေးက အဲဒီလိုပဲ ပါလာတာ။ အဖကေ အတီးတှဘောတှေ လိုကျတယျ။ နိုငျငံကြောငျ ဖွဈခငြျတယျ။ အောငျမွငျကြောျကွားခငြျတယျ။
မေး ။ ။ အငျးဝသငျတနျးကြောငျးက သငျတနျးသူ၊ သငျတနျးသားတှအေတှကျ စားဝတျနရေေးကအစ တာဝနျယူထားပေးပွီးတော့ ဂီတနဲ့ သဘငျပညာ အခွခေံတှကေို သငျယူရငျနဲ့ တဘကျကလဲ အလယျတနျးနဲ့ အထကျတနျးကြောငျးတှမှော ပညာဆကျလကျသငျယူနိုငျအောငျ စီစဉျပေးထားတယျလို့ ကြောငျးအုပျခြုပျရေးမှူးအဖှဲ့က ရှငျးပွပါတယျ။ ဒီကြောငျးအတှကျ တဘကျတလမျးက ဝငျငှရေအောငျ။ နောကျသငျတနျးသား၊ သငျတနျးသူတှကေလဲ သူတို့တတျထားတဲ့ ပညာတှကေို လကျတှေ့အစှမျးပွနိုငျအောငျအတှကျ ညနခေငျးတှမှော ကမ်ဘာလှည့ျခရီးသှားတှကေို ဖြောျဖွတေဲ့ အစီအစဉျတှနေဲ့ ရှေ့မူမပကြျ နယျလှည့ျဖြောျဖွနေတေယျလို့ ကြောငျးမနျနဂြော ကိုအောငျကြောျထှနျးက ရှငျးပွပါတယျ။
ဖွေ ။ ။ သငျတနျးကြောငျးရဲ့ အဓိကရညျရှယျခကြျကတော့ မွနျမာ့ရိုးရာ ယဉျကြေးမှုအမှအေနဈတှေ - အထူးသဖွင့ျ ဆရာကွီး၊ ဆရာမကွီးက သူတို့ရဲ့ ပညာရပျတှကေို မြိုးဆကျသဈတှကေို လကျဆင့ျကမျးလှမျးတာကတော့ အဓိက ဖွဈပါတယျ။
လကျဆင့ျကမျးတာကို မြိုးဆကျသဈတှကေ လိုကျနာခံယူပွီးတော့ အဲဒါတှကေို အသကျမှေးလမျးကွောငျးပွုမယျ။ အဲဒါမြိုး အသကျမှေးလမျးကွောငျး ပွုနိုငျတဲ့အထိကို အသကျလမျးကွောငျး ပွုနိုငျဖို့ - အဲဒါတှကေို တိုးခြဲ့ဖို့။ ဒီနှဈမှာဆိုရငျ ပွီးခဲ့နှဈက အောငျမွငျတဲ့ လမျးကွောငျးရှိတယျ။ မွနျမာ့ကဇာတျရုံ ရှိမယျ။ ဒီနှဈမှ အသဈတခု ထပျတိုးတာ ဘာလဲဆိုတော့ အက ဘာလဲဆိုတော့ အငျးဝမွဝေိုငျးသဘငျဆိုတာလေးကို ဖှဲ့လိုကျတယျ။ ဖှဲ့လိုကျတာလဲ ကနြောျတို့မှာ ကြောငျးပွီးတဲ့ ကြောငျးသား (၅) ယောကျနဲ့ အငျးဝမွဝေိုငျးသဘငျ ဆိုတာကိုဖှဲ့တယျ။ ဖှဲ့ပွီးတော့ သူတို့ကိုယျတိုငျ ပါဝငျတဲ့ ကြောငျးသားတှအေပေါျ။ ရပျကှကျဘုရားပှဲတှမှော လိုကျလံကပွပွီးတော့၊ နောကျပွီးတော့ ကွညောထားရှိပွီး ကြောငျးသားတှကေိုလညျး အလုပျအကိုငျပေးပွီးတော့ မွနျမာ့ယဉျကြေးမှုကို လူထုကွားမှာ ပွန့ျခပြွတာမြိုး လောလောဆယျဆိုရငျ မွဈကွီးနားဘကျမှာ ကပွီးပွီ။ နပွေညျတောျမှာ ကပွီးပွီ။ ဆကျလကျပွိး လူတှရေဲ့ တုံ့ပွနျမှုက ဘာလဲဆိုရငျ မွနျမာ့ယဉျကြေးမှုစဈစဈကို ကွည့ျရတဲ့အတှကျ သူတို့ ဝမျးမွောကျကွပါတယျ။ မွဝေိုငျးသဘငျဆိုတဲ့အတိုငျး မွကွေီးပေါျမှာ ကောဇောလေးတှေ ခငျးလိုကျတယျ။ စပီကာလေးတှေ ထောငျလိုကျတယျ။ ပတ်တလာလေးနဲ့ ဒိုးကွောငျးလေး၊ အုတျစုံလေးနဲ့ လူတဈရာနှဈရာလောကျ အေးအေးဆေး ရှိပါတယျ။ အဲဒါလေးတှတေော့ ထပျပွီးတော့ တိုးခြဲ့ထားပါတယျ။
