ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ ႔တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေတြရဲ ႔ ျပႆနာ ေတြဟာ ႏိုဝင္ဘာလ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီးမွာ ေျပေျပလည္လည္ ျဖစ္သြားႏိုင္မလား ဆုိတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဒီတပတ္ ျမန္မာ့အေရး ဒီမုိကေရစီေရးရာ ေဆြးေႏြးခန္းမွာ ဦးသန္းလြင္ထြန္းက ၁၉၉၀ ဖယ္ခံု ၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ ခြန္မားကိုဘန္းနဲ႔ ေဆြးေႏြး တင္ျပထားပါတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ ႏိုဝင္ဘာလ (၇) ရက္ေန႔ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီးမွာ ထြက္ေပၚလာမယ့္ အစိုးရသစ္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အေရးႀကီးဆံုး ျပႆနာတရပ္ျဖစ္တဲ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုအေရးကို ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းႏိုင္ပါမလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းတခု ရွိေနပါတယ္။ စစ္အစိုးရ လက္ထက္မွာေတာ့ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးမေဆြးေႏြးဘဲ ေနာက္တက္တဲ့ အစိုးရနဲ႔ ၫႇိႏိႈင္းၾကလို႔ ဆိုပါတယ္။ အခုတက္လာမယ့္ အစိုးရသစ္ထဲမွာလည္း စစ္တပ္ထဲက လူေတြသာ မ်ားမွာမို႔ သူတုိ႔နဲ႔သာ ျပန္ၫႇိရမယ့္ သေဘာျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒနဲ႔ ေျပလည္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ေရာက္ႏိုင္ပါ့မလား ဆိုတာကို ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္မွာရွိတဲ့ တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္တဦးျဖစ္တဲ့ ဦးခြန္မားကုိဘန္းကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္း ေဆြးေႏြးထားပါတယ္။
ဦးခြန္မားကိုဘန္း။ ။ က်ေနာ္က ဖယ္ခံုၿမိဳ ႔နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးခြန္မားကိုဘန္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကယန္းအမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီၫႊတ္ေရး ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္တဦးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ န၊ ဝ၊ တရဲ ႔ အမ်ဳိးသားညီလာခံကိုလည္း တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ အမ်ဳိးသားညီလာခံထဲကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ဦးတည္ခ်က္ ၆ ခ်က္ထဲမွာ ျပည္ေထာင္စုမၿပိဳကြဲေရး၊ တုိင္းရင္းသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရး မၿပိဳကြဲေရး၊ အခ်ဳပ္အျခာ တည္တ့ံခိုင္ၿမဲေရး၊ ပါတီစံု ဒီမုိကေရစီ ထြန္းကားေရး၊ ေလာကပါလတရား မွ်တေရးနဲ႔ ေနာက္ဆံုးအခ်က္ကေတာ့ အာဏာရ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈ တပ္မေတာ္က ပါဝင္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေရး စတ့ဲ ၆ ခ်က္ကို ခ်မွတ္ ထားပါတယ္။
ပထမ ၅ ခ်က္က ဟုတ္မလိုလိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အဲဒီအခ်က္ကေတာ့ တပ္မေတာ္ ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑ကို ပါရွိလာတဲ့အခ်က္ေၾကာင့္ က်ေနာ္လည္း အဲဒီအခ်က္ကို လံုးဝလက္မခံႏိုင္လို႔ အမ်ဳိးသားညီလာခံကေန ပထမဦးဆံုး ထြက္ခြာလာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ညီလာခံ ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ NLD, SNLD နဲ႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီအဖြဲ႔အစည္း ကုိယ္စားလွယ္ ၉၉ ေယာက္ တက္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ အဲဒီ ဦးတည္ခ်က္ (၆) ရပ္အထဲက (၁၀၄) ခ်က္ အေျခခံမႈကို ခ်မွတ္တဲ့ေနရာမွာ တကယ့္ ဒီမုိကေရစီအေရးတို႔၊ ပါတီစံုအေရးတို႔ မထည့္ဘဲနဲ႔ တပ္မေတာ္ ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑ကိုပဲ အဓိက ပါဝင္ထည့္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ NLD, SNLD တို႔က ဒီ ၆ ခ်က္နဲ႔ ၁၀၄ ခ်က္ကို ျပန္လည္သံုးသပ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုတဲ့ေနရာမွာ တခါတည္း လံုးဝလက္မခံဘဲ NLD, SNLD ကို ထုတ္ပစ္လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီ ညီလာခံကေန ေရးဆြဲလုိက္တဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ အခ်က္ ၅ ခ်က္ လံုးဝအႏွစ္သာရ မပါေတာ့ဘဲနဲ႔ တပ္မေတာ္ ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑ သက္သက္ကိုပဲ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ ေရးဆြဲထားတာကို ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပန္ၾကည့္ ရင္ ဒီမုိကေရစီအေရးတို႔၊ တုိင္းရင္းသားအေရးေတြ ဘာတခုမွ မပါပါဘူး။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဟာ တုိင္းရင္းသား ျပႆနာကို ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းတာမဟုတ္ဘဲ တပ္မေတာ္ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑ကိုပဲ အသားေပးထားတာအျပင္ တျခား ဘယ္လို အခ်က္ေတြကို ေထာက္ျပလို႔ ရႏိုင္ပါသလဲ။
ဦးခြန္မားကိုဘန္း။ ။ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းရင္းသားေတြအားလံုးက ပင္လံုစိတ္ဓာတ္ပါအတိုင္း တိုင္းရင္းသားေတြအားလံုးဟာ တန္းတူရည္တူ နဲ႔ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမုိကေရစီ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကို က်ေနာ္တုိ႔ လိုလားၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ဖြဲ႔စည္းပံုထဲကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ ရင္ေတာ့ တုိင္းနဲ႔ျပည္နယ္ ၇ ခု ထားရွိတဲ့အျပင္မွာ အဲဒီ ျပည္ေထာင္စုကေန အကုန္လံုးကုိ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားပါတယ္။ ဥပမာ ဥပေဒျပဳ အာဏာ ပိုင္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ စစ္တပ္ယူနီေဖာင္းက ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ယူထားတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်န္တာကို ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္း သတ္မွတ္ထားတယ္။
အဲဒီမွာ သူတုိ႔ရဲ ႔ပါတီျဖစ္တဲ့ ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီ ဝင္မယ္၊ တစညေတြ ဝင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ဒီဖြဲ႔စည္းပံု တခုျပင္ဖို႔က ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ ဆိုတဲ့ေနရာမွာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္းမွာ ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ အၿပီးအပိုင္ သူတို႔က အေသပိတ္ ရယူထားၿပီ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္တခါ အဲဒီအုပ္ခ်ဳပ္အာဏာပိုင္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီဆိုၿပီး ၁၁ ဦး၊ သမၼတ၊ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး၊ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီး၊ နယ္စပ္ေရးရာဝန္ႀကီး၊ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး၊ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္၊ ဒု-စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္တို႔ကို အကုန္လံုး ခ်ဳပ္ကိုင္ထားၿပီးေတာ့ ျပည္နယ္ေတြ၊ တုိင္းေတြ၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြကို အကုန္လံုး ခန္႔ႏိုင္တယ္၊ ျဖဳတ္ႏိုင္တယ္။ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေဒသကိုလည္း အဲဒီမွာ ခန္႔ႏိုင္တယ္၊ ျဖဳတ္ႏိုင္တယ္။ ဒီလိုဆုိကတည္းက ဒီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာလည္း တခ်က္မွမရွိဘူး။
တုိင္းရင္းသားေတြအေနနဲ႔ ျပန္္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ စာေပယဥ္ေက်းမႈမွာေတာ့ ျပည္ေထာင္စုက လုပ္ေပးရမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ မ၊ ဆ၊ လ ၁၉၇၄ ပါတီဖြဲ႔စည္းပံုတုန္းကဆိုရင္ေတာ့ တုိင္းရင္းသားမ်ားဟာ ဒီ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္ရွိတယ္လို႔သာ ေဖာ္ျပထားတယ္။ တကယ္ တမ္း လုပ္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ သူပုန္ေတြ ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ဆက္သြယ္တယ္ဆုိၿပီး ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္းျခင္း ခံရတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အမ်ား အျပား ခံရတယ္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ၃ ႀကိမ္ အဖမ္းခံရတယ္။
အခုလည္း ျပည္ေထာင္စုက လုပ္ေပးရမယ္ဆိုတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ စာေပယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ သူ႔အတြက္ စာေပယဥ္ေက်းမႈ ျပတိုက္ ထိန္းသိမ္းပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္ဆိုတာ ပါရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ စာေပယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ရွိရင္ ဒီေလာက္ပဲ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္။ ေနာက္တခု သံယံဇာတေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေဖာ္ျပလိုက္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ အဲဒီမွာ ကြ်ဲစားကြက္၊ ႏြားစားကြက္ေတြ ထိန္းသိမ္းပိုင္ခြင့္ ရွိ တယ္ ဆုိၿပီးေတာ့ ျပည္နယ္တို႔ တုိင္းတို႔မွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ဒါပဲရွိတယ္ဆိုတာ ႏြားေက်ာင္းသားအဆင့္ပဲ ရွိတယ္။ တခါ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ အဆင့္မွာလည္း ေက်ာက္ေသြးပိုင္ခြင့္ရွိတယ္ဆုိေတာ့ မႏၱေလးက လမ္းေဘးက ေက်ာက္ေသြးတဲ့အဆင့္ေလာက္ရွိတာကို ေတြ႔ရတယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ ဟုတ္ကဲ့။ အခုနကေျပာထားတဲ့ ေဒသဆုိင္ရာ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႔ အခြင့္အေရးေတြဟာ ေနာက္ေပၚထြက္လာမယ့္ ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္း ေဒသအတြင္း လႊတ္ေတာ္ေတြမွာ ဥပေဒေတြ တင္သြင္းျပဌာန္းၿပီးေတာ့ တျဖည္းျဖည္းလုပ္ေဆာင္သြားရမယ့္ အခ်က္ေတြလို႔ မျမင္ဘူးလား။
ဦးခြန္မားကိုဘန္း။ ။ အဲဒါက အခုနေျပာသလုိပဲ သူတို႔က ဗဟိုကေနၿပီး အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီကေန အားလံုး ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတယ္။ သူတို႔ ခန္႔ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္၊ ျဖဳတ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္။ အားလံုး သူတုိ႔လက္ထဲမွာပဲ ရွိတယ္။ ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္းေကာင္စီမွာဆို ဘာတခုမွ လုပ္ပိုင္ခြင့္မရွိဘူး။ ဥပေဒျပဳ အာဏာပိုင္ခြင့္လည္း မရွိဘူး။ အုပ္ခ်ဳပ္အာဏာပိုင္ခြင့္လည္း မရွိဘူး။ ဘာတခုမွ က်ေနာ္တို႔ ရယူႏိုင္တာ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္းေကာင္စီ မေျပာနဲ႔ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္အဆင့္တို႔၊ ကရင့္လႊတ္ေတာ္အဆင့္ေတာင္မွ ဘာတခုမွ လုပ္ပိုင္ခြင့္ မရွိပါဘူး။ အဲဒီ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ ပိတ္ထားေတာ့ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္က ဘယ္လိုမွ ဖြဲ႔စည္းပံုေတြျပင္ပိုင္ခြင့္ မရွိဘူး။ ဥပေဒ ျပင္ပိုင္ခြင့္ မရွိဘူး။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ ေလာေလာဆယ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ တုိင္းရင္းသားအမ်ားစု ေနထိုင္တဲ့ ျပည္နယ္ေဒသေတြအတြင္းမွာ ေဒသခံလူထု ကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားလွယ္ စစ္စစ္ေတြ ေပၚထြက္လာမယ့္ အလားအလာ ဘယ္လိုရွိပါသလဲ။
ဦးခြန္မားကိုဘန္း။ ။ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္တဲ့ေနရာကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ေထာင္တဲ့ေနရာမွာ၊ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္တဲ့ေနရာမွာ အရင္ တုန္းက ၉၀ ခုႏွစ္တုန္းက အျပတ္အသတ္ အႏိုင္ရတဲ့ NLD ပါတီ မပါဘူး။ UNLD ပါတီတို႔လည္း မပါဘူး။ အခု ေနာက္ထပ္ဝင္တဲ့ ပါတီ ေတြက (၃၀) ေက်ာ္ (၄၀) ေလာက္ရွိပါတယ္။ ဒီမွာ ဒီမုိကေရစီအင္အားစု နဲ႔ တုိင္းရင္းသားအင္အားစုေတြ ပါပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အထဲ မွာ က်ေနာ္တို႔ ျပန္ၾကည့္ရင္ ႏိုင္ငံေရးမွတ္ပံုတင္ၿပီးေတာ့ ဒီ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မယ့္ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို က်ေနာ္တုိ႔ ျပန္သံုးသပ္ၾကည့္ရင္ သံုးမ်ဳိးသံုးစား ရွိေနတယ္။
တမ်ဳိးက နအဖစစ္အုပ္စုရဲ ႔ တကယ့္အမာခံ အုပ္စုျဖစ္တယ့္ ႀကံ့ဖြံ႔၊ တစည တုိ႔ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ပါတီတခ်ဳိ ႔ကေတာ့ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္တုိ႔ ရသေလာက္နဲ႔ တိုးဝင္ၾကည့္မယ္၊ လႊတ္ေတာ္မွာ ေျပာေရးဆုိခြင့္ တခုတ္ႏွစ္ခုတ္ ရမလားဆုိၿပီး စမ္းသပ္ၿပီးဝင္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း ရွိသလို တခ်ဳိ႕ကလည္း ငါတို႔ပါတီေထာင္တယ္ ငါတို႔လူမ်ဳိးရွိပါတယ္။ ငါတုိ႔လူမ်ဳိး လႊတ္ေတာ္ေနရာ တေယာက္ႏွစ္ေယာက္ ရမလားဆိုၿပီး ျပသႏိုင္ခ်င္တဲ့အေနနဲ႔ ဝင္တဲ့ ပါတီေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အခုန လႊတ္ေတာ္မွာတုိးၿပီး ေျပာခ်င္တဲ့ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔ အစည္းမ်ားနဲ႔ တုိင္းရင္းသားေတြက အဖြဲ႔အစည္းရွိတယ္ဆုိၿပီး ျပသခ်င္လို႔ လႊတ္ေတာ္ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ရတယ္၊ ပါတီရွိတယ္ဆိုတာ ျပသ ခ်င္တဲ့ သေဘာထားေလာက္ပဲ ရမယ္။ တကယ့္ ဥပေဒျပဳအာဏာ လႊတ္ေတာ္မွာ၊ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္မွာ ဘာတခုမွ ေျပာေရးဆိုခြင့္ ရႏိုင္မယ္ မဟုတ္ဘူး။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ တုိင္းရင္းသားေဒသေတြမွာ ရွိတဲ့ လူထုရဲ ႔မဲဆႏၵေပးပိုင္ခြင့္အေနနဲ႔ လံုၿခံဳေရးအရ ေရြးေကာက္ပြဲ မက်င္းပႏိုင္တဲ့ နယ္ေျမ အေတာ္မ်ားမ်ားကို စစ္အစိုးရက ေၾကညာထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူထုအေနနဲ႔ ရပိုင္ခြင့္ ဆံုးရႈံးမႈေတြ ရွိေနပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒီေနေျမေတြကို အမည္းေရာင္နယ္ေျမအျဖစ္ သတ္မွတ္ၿပီးေတာ့ လံုၿခံဳေရးအရ ပိုၿပီးႏွိပ္ကြပ္လာမယ့္ အလားအလာေတြ ရွိေနပါသလား။
ဦးခြန္မားကိုဘန္း။ ။ က်ေနာ္ျမင္တာကေတာ့ ဒါသက္သက္ ဟန္ျပလုပ္တာျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ တကယ္မဲထည့္တာလည္း တကယ္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ အားလံုးကို သူတုိ႔က မဲထည့္ခိုင္းမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အတည္ျပဳ တုန္းကလည္း အဲဒီလိုပါပဲ။ တရြာမွာ တေယာက္ သူႀကီးေတြထည့္ခိုင္းၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုးမွာ ၉၂ ရာခိုင္ႏႈန္း ေအာင္ျမင္တယ္။ လူထု ေထာက္ခံတယ္လို႔ ဒီလုိပဲ ျပဌာန္းသတ္မွတ္သြားပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာ သူတို႔လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လိုရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလုိ အနက္ေရာင္နယ္ေျမေတြ လိုက္ေလွ်ာက္လုပ္တဲ့ကိစၥက ျပည္သူလူထု ဆႏၵမဲ ဆံုးရႈံးတယ္လို႔ က်ေနာ္တုိ႔ မျမင္ပါဘူး။ ဒါေတြက က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္သူလူထုေတြသြားၿပီးေတာ့ ထည့္သည္ျဖစ္ေစ၊ မထည့္သည္ျဖစ္ေစ သူတုိ႔ ၉၉ ရာခိုင္ႏႈန္း ေအာင္ျမင္တယ္လို႔ ထုတ္ျပန္ အုံးမွာပါ။ ဒါေတြဟာ အခုန သူတို႔ခ်န္ထားတဲ့ကိစၥေတြဟာ သက္သက္ သူတို႔အေနနဲ႔ မေအာင္ျမင္မွာဆိုလို႔ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ တခုခုနဲ႔ လံုၿခံဳေရးနယ္ေျမကို အေၾကာင္းျပၿပီးေတာ့ ဒါေတြက ျပည္သူကို ဖိႏွိပ္ဖို႔အတြက္ လုပ္ေဆာင္သြားတဲ့ လုပ္ရပ္တခုပဲလို႔ ျမင္တယ္။
ဦးသန္းလြင္ထြန္း။ ။ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းေရး စစ္အစိုးရနဲ႔ ေျပလည္မႈမရေသးတဲ့ အပစ္ရပ္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြရဲ႕ အလားအလာ ကေရာ ဘယ္လုိရွိသလဲ။ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡေတြ ျပန္မ်ားဖို႔ ရွိေနတယ္လို႔ တခ်ဳိ ႔က ဆုိပါတယ္။
ဦးခြန္မားကိုဘန္း ။ ။ က်ေနာ္တို႔ အခုနေျပာတဲ့ ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ကရင္၊ မြန္၊ ရခိုင္ စတဲ့ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး ေပၚေပါက္လာတာ တကယ္ကို အမ်ဳိးသားေတာ္လွန္ေရးကေန ေပၚေပါက္လာတာ။ တကယ္ကို ဒီမုိကေရစီအေရးနဲ႔ တိုင္းရင္းသား တန္းတူအေရးလိုခ်င္လို႔ ေပၚေပါက္လာတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ နအဖ က မတရား ျဖတ္ေလးျဖတ္ေတြလုပ္၊ ရြာမီးရႈိ ႔ သတ္ျဖတ္ၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆံုး ျပည္သူလူထု ေတြ၊ ဘုန္း ရဟန္းေတြ ဖိအားေပးၿပီး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေအာင္လုပ္ဖို႔ ဆုိၿပီးလုပ္လာေတာ့ ျပည္သူ႕ေျခေထာက္ေပၚမွာ ရပ္တည္ေနရတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြက အပစ္အခတ္ရပ္စဲကို လုပ္ရျခင္းျဖစ္တယ္။
ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ရွင္းမယ္ဆုိေတာ့လည္း ညီလာခံမွာရွင္းခိုင္းတယ္။ ညီလာခံမွာလည္း တုိင္းရင္းသား ၁၃ ဖြဲ႔ကေန ဒီမုိ ကေရစီ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ဖို႔၊ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ဖို႔ တင္ျပတာကို သူတုိ႔ လက္မခံဘူး။ ေနာက္ အခုဟာက နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ဖိအားေပးၿပီ။ အခု ေနာက္ဆံုး ေနာက္ဆံုးဆုိတာက (၆) ႀကိမ္ ရွိသြားပါၿပီ။ ဒါေတြဟာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး အဖြဲ႔ေတြကို ျပန္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ျမင္တာက အရင္တုန္းက အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ရပ္ဟာ န၊ အ၊ ဖ က ဓါး႐ိုးဘက္ ကိုင္ထားၿပီးေတာ့ တုိင္းရင္း သားေတြက ဓါးသြားဘက္ ဆုပ္ထားတယ္လို႔ အဲဒီလို ျမင္ခဲ့ေပမယ့္ အခုတခါ ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ နအဖ က ဓါးအသြားဘက္ ဆုပ္ထားၿပီး ေတာ့ တိုင္းရင္းသား အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြက ဓါးအ႐ိုးဘက္ကိုင္မိၿပီးဆိုတာ ေပၚလြင္ထင္ရွားေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို တဖတ္သတ္နဲ႔ ဂရုစိုက္လုပ္သြားေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးစကားေျပာမယ္ဆုိတဲ့အခ်ိန္ၾကေတာ့လည္း တကယ့္ ႏုိင္ငံေရး အႏွစ္သာရျဖစ္တဲ့ ပင္လံုစိတ္ဓါတ္ - ဒီမုိကေရစီ၊ တန္တူရည္တူ၊ အမ်ဳိးသား တန္တူရည္တူ မရဘူးဆုိရင္ေတာ့ ဘယ္လိုမွ ေျပလည္ ႏိုင္မယ္ မဟုတ္ဘူး။ ဒါကို သူတုိ႔က လက္နက္အားကုိးနဲ႔ အႏုိင္က်င့္ရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ တိုင္းရင္းသားေတြက လက္ခံ ႏိုင္မယ္ မဟုတ္ဘူး။ ခုခံေတာ္လွန္ေရးေတာ့ လုပ္သြားမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။
