ဒူးနာျခင္းရဲ့ အစပိုင္းအဆင့္ေတြမွာ အေနအထိုင္ဆင္ျခင္ကာ ကုသမူေတြ မလုပ္ႏိုင္လွ်င္၊ ပိုဆိုးလာၿပီး ခြဲစိပ္ရတဲ့အဆင့္ေတြကို ေရာက္ႏိုင္တယ္လို႔ က်န္းမာေရးပညာရွင္ေတြက သတိေပးေျပာဆိုေနပါတယ္။
ဒူးနာျခင္း အဆင့္ (၁) မွာ ေဆးေသာက္ၿပီး သက္သာလာခ်ိန္၊ ဒူးကို ထပ္မံ အသံုးျပဳမူမ်ားကာ၊ အေနအထိုင္ မဆင္ျခင္ႏိုင္လွ်င္ ဒူးဆစ္ စက်ဥ္းလာတဲ့ အဆင့္ (၂) ကို ေရာက္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒီ အဆင့္ (၂) မွာေတာ့ ေနာက္ထပ္ ပိုမဆိုးေအာင္ ပိုသတိထားဖို႔လိုလာၿပီး၊ အေသအခ်ာ အနားယူကာ၊ ဆရာဝန္ျပသင့္ပါတယ္။ ဆရာဝန္ညႊန္ၾကားတဲ့အတိုင္း ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ၿပီး၊ ဒူးကို အသံုးျပဳတာလည္း ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ လိုလာပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အဆင့္ (၁) မွာ ကတည္းက လုပ္သင့္တဲ့ အေနအထိုင္ ဆင္ျခင္မူေတြကို ပိုသတိထား လုပ္ဖို႔လိုရာမွာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ဒူးေကြးမထိုင္ဘဲ ကုလားထိုင္နဲ႔ထိုင္တာ (ဒူးကို ၉၀ ဒီဂရီထက္ ပိုမေကြးမိေစရန္)၊ ေလွကားအတက္အဆင္းကိုလည္း အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေရွာင္က်ဥ္ကာ မျဖစ္မေန လိုအပ္မွာသာ တစ္ႀကိမ္ပဲလုပ္တာ၊ ေလွကားတက္ရာမွာလည္း လက္ကိုင္တန္းကို အားျပဳတက္တာ၊ နာေနတဲ့ဒူးနဲ႔ စမတက္ဘဲ မနာတဲ့ ဒူးနဲ႔စတက္ကာ နာတဲ့ဘက္ကို ဆြဲယူစံုရပ္ၿပီး တဆင့္စီတက္တာ၊ ထမင္းစားရာမွာ ထမင္းစားပြဲနိမ့္နိမ့္မွာ ဒူးေကြးထိုင္မစားတာ၊ လၻက္ရည္ဆိုင္ စားေသာက္ဆိုင္ထိုင္ရာမွာလည္း ခံုအပုနဲ႔ မထိုင္ဘဲ ခံုအျမင့္နဲ႔ထိုင္တာေတြ လုပ္ေပးဖို႔လိုပါတယ္။ ဒူးနာၿပီး ေရာင္ေနခ်ိန္မွာေတာ့ ဒူးပ်က္စီးတာ ပိုမျဖစ္ရေအာင္ ေတာင္ေဝွး (သို႔မဟုတ္) ဒုတ္ေကာက္သံုးတာ၊ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အနားယူတာ၊ ေရခဲကပ္ေပးတာ၊ ကုလားထိုင္နဲ႔ ထိုင္ခ်ိန္ ဒူးကိုေျဖာင့္ေအာင္ ေရွ ႔မွာ ခံုတခုထားၿပီး ေျခေထာက္တင္ ထိုင္တာ၊ ညအိပ္ခ်ိန္မွာလည္း ဒူးကိုမေကြးမိေစဘဲ ေျဖာင့္ေနေအာင္ ေျခေထာက္ကိုဆန္႔ၿပီး ဖေနာင့္ (၂)စခုလံုးေအာက္မွာ ဖက္လံုး (သို႔မဟုတ္) ေခါင္းအံုး ခုေပးကာ ပက္လက္အိပ္တာမ်ဳိးေတြ လုပ္ေပးသင့္ပါတယ္။
အဆင့္ (၂) မွာ ကုသမူအေနနဲ႔ ဆရာဝန္ေပးတဲ့ အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆး (ပါရာစီတေမာ သို႔မဟုတ္ NSAID ေခၚ Steroid မဟုတ္တဲ႔ အေရာင္က်ေဆး) ေတြေသာက္တာအျပင္၊ အခုေနာက္ပိုင္းမွာ ေခတ္စားလာတဲ့ အရိုးႏုအားေဆး Glucosamine ကိုလည္း ေသာက္သင့္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရိုးႏုအားေဆး အာနိသင္က လနဲ႔ခ်ီေသာက္ၿပီးမွ ျပတာမို႔၊ ခ်က္ခ်င္းနာက်င္တာ မသက္သာေစႏိုင္ပါဘူး။ ခ်က္ခ်င္းနာက်င္တာ သက္သာဖို႔က အနားယူတာနဲ႔ အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးေတြက လုပ္ေဆာင္ေပးပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဒူးထဲ ေဆးထိုးတာကိုလည္း စနစ္တက် ပိုးသန္႔စင္ထားတဲ့ေနရာမွာ ခံယူႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆီးခ်ိဳေရာဂါရွိသူ၊ ကူးစက္ေရာဂါခံစားေနရသူနဲ႔ ဖ်ားနာေနသူေတြမွာေတာ့ ဒူးကိုေဆးထိုးတာကေန ပိုးဝင္လာမွာကို သတိျပဳသင့္ပါတယ္။
အထက္ပါ အဆင့္ (၂) မွာ စနစ္တက် ဆင္ျခင္ေနထိုင္ ကုသမူေတြ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့လ်င္ေတာ့၊ ပိုဆိုးလာၿပီး အဆင့္ (၃) နဲ႔ (၄) ကို ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီဆိုးလာတဲ့ ေနာက္ပိုင္းအဆင့္ေတြမွာ ဒူးထဲက အရိုးႏုေတြ အကုန္လံုးပ်က္စီးသြားၿပီး အရိုးခ်င္းသြားထိကာ၊ ေကြးတာဆန္႔တာ မလုပ္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ အေျခအေနေရာက္သြားတတ္ပါတယ္။ ဒီအဆင့္မွာ ခြဲစိပ္ၿပီး ဒူးေခါင္းအစားထိုး ကုသဖို႔ လိုအပ္လာပါတယ္။ ဒီခြဲစိပ္မူက ကုန္က်စရိတ္မ်ားၿပီး ခြဲတဲ့ဒဏ္ခံရေပမဲ့၊ အႏၱရာယ္ေတာ့ မရွိပါဘူး။
ဒီေရာဂါအေၾကာင္း ပိုမိုသိရိွႏိုင္ဖို႔ ကိုဝင္းမင္းက အရိုးနဲ႔ အေရးေပၚအထူးကု၊ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေမာ္ေမာ္ဦး ကို ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားပါတယ္။
