(Zawgyi / Unicode)
ဝူဟန်မြို့ကနေ ပြန်လာတဲ့ မြန်မာကျောင်းသား ကျောင်းသူ ၅၉ ဦးလုံး ကျန်းမာရေးကောင်းမွန်နေပြီး ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ်ပိုးရှိမရှိ ၁၄ ရက် စောင့်ကြည့်စစ်ဆေးခံသွားဖို့ရှိကြောင်း ဝူဟန်တက္ကသိုလ်က ပြန်ရောက်လာတဲ့ ဆေးပညာ မဟာသိပ္ပံကျောင်းသူ ဒေါက်တာ ခင်သီရိသန့်ဇင်က ဗွီအိုအေကို ပြောပါတယ်။ တချိန်တည်းမှာပဲ သူတို့နဲ့ပတ်သက်တဲ့ သတင်းအမှားတချို့ ထုတ်လွှင့်ခဲ့တဲ့အပေါ်မှာ အလွန်ပဲ စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ရပြီး သတင်းတွေကို မှန်မှန်ကန်ကန် ထုတ်ပြန်စေချင်တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။
မအင်ကြင်းနိုင်က ဆက်သွယ်မေးမြန်းရာမှာ မန္တလေးမြို့ ကန်တော်နဒီဆေးရုံမှာ သူတို့ ၅၉ ဦးလုံးကို ၁၄ ရက်ကြာ သီးသန့်စောင့်ကြည့်နေတဲ့ အခြေအနေကို ဒေါက်တာ ခင်သီရိသန့်ဇင်က အခုလိုစပြောပါတယ်။
ဒေါက်တာ ခင်သီရိသန့်ဇင် - “ကန်တော်နဒီကို ဒီနေ့မနက် ၆ နာရီလောက်က ရောက်တယ်။ ညီမတို့ မနက်စာကျွေးတယ်။ နောက် ရောက်ရောက်ချင်းမှာ နှစ်ယောက် နှစ်ယောက်ချင်းစီ အခန်းတခန်း၊ မိန်းကလေးတွေက အပေါ်ထပ်၊ ယောက်ျားလေးတွေက အောက်ထပ် အဲလိုခွဲထားတယ်။ မနက်စာ နန်းကြီးသုပ်ကျွေးတယ်၊ နေ့လယ်စာလည်း သူတို့ ပြင်ဆင်ထားပါတယ်။ သူတို့ဘဲလ်တီးပြီဆိုရင် အောက်ကိုဆင်းယူပေးကြပါဆို ညီမတို့ ဆင်းယူတယ်။ ဆင်းလို့ရပါပြီဆိုမှ ညီမတို့ ဆင်းတယ်။”
“ညနေပိုင်းတို့ နေ့လယ်ပိုင်းတို့ဆိုလည်း အစားအသောက်တွေ အရမ်းကောင်းတယ်။ နေ့လယ်ပိုင်းဆိုလည်း ကျောင်းသားတွေထဲက အလှူရှင်၊ ညီမအဖေရယ်၊ ညီမသူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့ အဖေရယ်၊ အဲဒါကျတော့ ခုံတွေ၊ အင်္ကျီချိတ်တို့၊ ခြေသုတ်ခုံတို့၊ အင်္ကျီနဲ့ ထဘီနဲ့၊ ယောက်ျားလေးဆို အင်္ကျီနဲ့ ပုဆိုးနဲ့ လှူတယ်။ နောက် Energy Drink လေးတွေ လာလှူပေးတယ်။ နောက် ဆရာဦးရဲလွင်ကိုယ်တိုင်လည်း Viber Group ဖွဲ့ပြီးတော့ ညီမတို့ တယောက်ချင်းဆီ ဘာလိုအပ်ချက်ရှိလဲ၊ အခန်းတခန်းမှာ ဘာတွေလိုအပ်လဲဆိုတာကို သူ အကုန်ဖြည့်ဆည်းပေးတယ်။”
အင်ကြင်းနိုင် - အခုလိုသိရတဲ့အတွက် ဝမ်းသာမိပါတယ်။ ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်စ်ပိုး အရင်ဆုံး စပြန့်ခဲ့တဲ့ ဝူဟန်ကနေ ပြန်လာခဲ့ရတာဆိုတော့ ညီမတို့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ စိုးရိမ်၊ ထိခိုက်မှု အခြေအနေတွေရော ဘယ်လိုရှိလဲ။
ဒေါက်တာ ခင်သီရိသန့်ဇင် - “ဟိုမှာနေရတာနဲ့ ဒီမှာနေရတာနဲ့ ကွာတော့ကွာတာပေါ့။ ဟိုမှာနေရတာတော့ ကြောက်နေရတာပေါ့။ ကိုယ်တွေ အပြင်ထွက်ရင် ရောဂါပိုးကူးမလား။ ဒီမှာနေရတာတော့ အဲဒီထက် တဝက်လောက်နီးပါး သက်သာသွားတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ညီမတို့က ၁၄ ရက် Exposure ကာလဆိုတော့၊ ကိုယ်တွေကတော့ သေချာတယ်၊ မပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ၁ ရာခိုင်နှုန်းကတော့ မသိဘူး။ အဲလိုမျိုး စိုးရိမ်စိတ်ကလေး ဖြစ်တယ်။ ကိုယ်ဖျားလိုက်ရင် သူတို့က ဆေးရုံပို့မယ် ဒီလိုမျိုး စိုးရိမ်စိတ် ရှိတဲ့အခါကြတော့ နည်းနည်း Stress တော့ရှိသေးတယ်။ ၁၄ ရက်ကာလပြီးမှပဲ ညီမတို့လည်း သေချာ စိတ်အေးကြရမှာပေါ့။ ဒါပေမယ့် သူတို့တွေ အကုန်လုံး ဆရာဝန် ဆရာမတွေ ဆရာဦးရဲလွင်ရော အကုန်လုံး အဘက်ဘက်က ညီမတို့ကို လိုက်ဖြည့်ဆည်းပေးတဲ့အတွက် တော်တော်လေး စိတ်သက်သာရာ ရတယ်။”
အင်ကြင်းနိုင် - ဝူဟန်ကနေ အထွက်မှာ မြန်မာကျောင်းသားတဦးနဲ့ ကျောင်းသူတဦး ကျန်ခဲ့တဲ့အကြောင်း ပြောပြပါဦး။ သူတို့ ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး အဲဒီမှာ ကျန်ခဲ့တာလဲ။
ဒေါက်တာ ခင်သီရိသန့်ဇင် - “သူတို့ ဗိုင်းရပ်စ်ရှိလို့ အဖျားတက်တာလည်း မဟုတ်ဘူး။ အဖျားလည်း မတက်ဘူး။ ညီမတို့က အယောက် ၆၀ ဆိုတော့ Immigration ဖြတ်ဖို့အတွက် စီဆိုတော့ နံပါတ်တွေနဲ့ စီလိုက်ကြတယ်။ ညီမတို့က ရှေ့ဆုံးက သွားတော့ အကုန်လုံးပြီးသွားတယ်။ သူတို့ရှေ့နားရောက်တော့ ရှေ့ကလူတွေက တီတီတီနဲ့ တချို့လူတွေ မြည်ကြတာရှိတယ်။ အဲဒီအခါကြတော့ သူတို့က နည်းနည်း Nervous ဖြစ်တာပေါ့။ ဝတ်ထားတာလည်း အင်္ကျီတွေက အထူကြီးတွေ။ လောယဉ်ကွင်းထဲမှာလည်း အရမ်းအိုက်တဲ့အခါကြတော့ Temperature နည်းနည်းမြင့်သွားတာပေါ့။ မြင့်သွားတော့ သူတို့က ညီမတို့ကို ဟိုးနောက်ကနေ ပြန်စီခိုင်းတယ်။ စီခိုင်းတဲ့အခါကြတော့ အဲဒါတွေကို ညီမတို့ စောင့်ရတယ်၊ အကြာကြီး။ အဲဒီမှာ လေယာဉ်ပေါ်တက်တဲ့အခါကြတော့ Custom မှာ နည်းနည်း ပြဿနာတက်သွားတယ်၊ သူတို့ကို လေယာဉ်ပေါ် ပေးမတက်ဘူးဆိုပြီး။ ခုလည်း သူတို့နှစ်ယောက် အဆောင်ကို ချောချောမောမော ပြန်ရောက်သွားပါပြီ။”
အင်ကြင်းနိုင် - လက်ရှိ ကန်တော်နဒီဆေးရုံမှာ ညီမတို့ကို ဘယ်လိုပုံစံမျိုးနဲ့ စောင့်ကြည့်စစ်ဆေးနေတာလဲရှင့်။
ဒေါက်တာ ခင်သီရိသန့်ဇင် - “ရောဂါကာကွယ်ရေး အစီအစဉ်နဲ့ ပတ်သက်လို့တော့ သေသေချာချာ ဆောင်ရွက်နေပါတယ်။ ညီမတို့ကို အမြဲ နှာခေါင်းစည်း တပ်ခိုင်းထားတယ်။ သူတို့တွေ ဘဲလ်တီးခေါ်မှ ကိုယ့်အခန်းကနေ ကိုယ်ထွက်လာရပါတယ်။ အဆောင်ထဲကို အပြင်လူ လုံးဝမ၀င်ခိုင်းဘူး။ ဝင်တယ်ဆိုရင်လည်း ဗိုင်းရပ်စ်ပိုး ကာကွယ်ရေး အထူးသီးသန့်ဝတ်စုံတွေနဲ့ ဝင်ကြတယ်။ တခါသုံး ဘူးတွေနဲ့ပဲ ကျွေးတယ်။ မနက်တခါ၊ ညတခါ အပူချိန်တိုင်းတယ်။ အပူချိန်တက်တယ်ဆိုရင် ချက်ချင်းခေါ်ထုတ်ပြီး သီးသန့် ကုသဆောင်မှာ ထားမယ်၊ ဒါမှမဟုတ် ဆေးရုံကြီးခေါ် စစ်ဆေးမယ်လို့ ပြောတယ်။ ဒီနေ့ကတော့ ပထမဆုံးနေ့ဆိုတော့ အားလုံးကတော့ ကျန်းမာရေးကောင်းနေကြတယ်။”
အင်ကြင်းနိုင် - ညီမတို့ကို ၁၄ ရက်ကြာ စောင့်ကြည့်ပြီးသွားရင် ဘာဆက်လုပ်မလဲ။ ဝူဟန်တက္ကသိုလ်မှာ ပညာဆက်သင်နေရတဲ့ အခြအနေတွေကရော ဘယ်လိုဖြစ်မလဲ။
ဒေါက်တာ ခင်သီရိသန့်ဇင် - “ညီမတို့ quarantine ၁၄ ရက် ပြီးရင်တော့ အစီအစဉ်တခုတော့ရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် သိပ်တော့ မသေချာပါဘူး။ သုခကမ္ဘာဆေးရုံကနေ ညီမတို့အကုန်လုံးကို medical check up လုပ်ပေးမယ်ဆိုတဲ့ အစီအစဉ်တခုတော့ရှိပါတယ်။ လောလောဆယ်တော့ အစီအစဉ်ဆွဲနေတုန်း ရှိပါသေးတယ်။ နောက်တခုက ကျောင်းဖွင့်တဲ့အချိန် ဘယ်အချိန်ဖြစ်မယ်မှန်း မသိသေးတော့ သူတို့ကတော့ ဖေဖော်ဝါရီ သို့မဟုတ် မတ်လ ပြန်ဖွင့်မယ်လို့တော့ ပြောပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ညီမတို့ဘက်ကကျတော့ ဒီဗိုင်းရပ်စ်ကို ထိန်းချုပ်နိုင်ပြီဆိုမှ ပြန်မှာပါ။ အခုတော့ ကိုယ့်နိုင်ငံမှာ ကိုယ်ပဲ လေ့လာစရာရှိတာ လေ့လာထားမယ်ပေါ့။ ကျောင်းပြန်ဖွင့်ပြီး အားလုံးကောင်းသွားတဲ့ အချိန်ရောက်ရင် ပြန်သွားမှာပါ။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ညီမတို့အားလုံးလည်း ဘွဲ့ရဖို့နီးနေပြီဆိုတော့ ရပ်လိုက်ဖို့အတွက်က ခက်ပါတယ်။”
အင်ကြင်းနိုင် - အခု ညီမတို့ ဝူဟန်ကပြန်လာတဲ့ ကျောင်းသူကျောင်းသားတွေနဲ့ ပတ်သက်လို့ သတင်းအမှားတချို့ ထုတ်ပြန်ခဲ့တာ၊ ဥပမာ ဒီကနေ့ မနက်ကဆိုရင် ရန်ကုန် ဝေဘာဂီဆေးရုံမှာ ဝူဟန်ကပြန်လာတဲ့ ကျောင်းသူကျောင်းသား ငါးယောက် ရောက်ရှိနေတယ် ဆိုတာမျိုး၊ သတင်းအမှားတွေနဲ့ ပတ်သက်လို့ ညီမတို့ဘက်က ပြင်းပြင်းထန်ထန်ကန့်ကွက်တာ တွေ့ရပါတယ်။ ဒီလို သတင်းအမှားတွေက ညီမတို့ကို ဘယ်လောက်ထိ ရိုက်ခတ်လဲ။”
ဒေါက်တာ ခင်သီရိသန့်ဇင် - ဟုတ်တယ်အမ။ ဒီ ဝေဘာဂီကိစ္စကတော့ လုံးဝကန့်ကွက်ပါတယ်။ တကယ်ကို ငါတို့မသိတာလားပေါ့၊ ငါးယောက်ပျောက်သွားတယ်ဆိုတာ၊ ကိုယ့်ဘာကိုယ်လည်း လူတွေ လိုက်စစ်ကြတာပေါ့။ ကြောင်သွားတာပေါ့နော်။ သူကအတည်ကြီးလို ပြောထားတဲ့အခါကျတော့။ ဒါပေမယ့် ညီမတို့ဘက်ကတော့ အခုထက်ထိ သေချာတယ်။ ၅၉ ယောက်လုံး ဒီမှာရှိတယ်။ အားလုံးလည်း အဖျားမရှိဘူး။ ကျန်းမာရေးလည်း ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ပဲ။ အဲဒီလို သတင်းအမှားတွေက တခါမဟုတ်ဘူး၊ နှစ်ခါလည်းမဟုတ်ဘူး ဖြစ်နေတာ။ ညီမတို့ ချောချောမောမောနဲ့ ပြန်ရောက်တယ်။ မီဒီယာတွေရဲ့ ကျေးဇူးအများကြီး ပါပါတယ်။ အဲဒီအတွက်လည်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း သတင်းအမှန်ကိုတော့ ဖြန့်စေချင်ပါတယ်။ သတင်းအမှားတွေ ထွက်လာတဲ့အခါကျတော့ ဆွေမျိုးတွေက ညီမတို့ အခု စောင့်ကြည့်နေတဲ့ကာလမှာ မတွေ့ရဘူးဆိုတော့ ဘယ်သူဘာဖြစ်လဲဆိုတာ အမေ၊ အဖေတွေကလည်း စိတ်ပူပါတယ်။ မလိုလားအပ်တာတွေလည်း ဖြစ်တဲ့အခါကျတော့ ညီမတို့ စိတ်အနှောင့်အယှက် ဖြစ်ရပါတယ်။”
ဝူဟန်တက္ကသိုလ်က ပြန်ရောက်လာတဲ့ ဆေးပညာ မဟာသိပ္ပံကျောင်းသူ ဒေါက်တာ ခင်သီရိသန့်ဇင် ဗွီအိုအေကို ပြောပြသွားတာ ဖြစ်ပါတယ်။
---------------------------------------
(Unicode)
ဝူဟနျပွနျ မွနျမာဆေးကြောငျးသူ ကိုယျတှေ့ ကိုရိုနာဗိုငျးရပျဈ ကာကှယျရေး
ဝူဟနျမွို့ကနေ ပွနျလာတဲ့ မွနျမာကြောငျးသာ ကြောငျးသူ ၅၉ ဦးလုံး ကနြျးမာရေးကောငျးမှနျနပွေီး ကိုရိုနာဗိုငျးရပျဈပိုးရှိမရှိ ၁၄ ရကျ စောင့ျကွည့ျစဈဆေးခံသှားဖို့ရှိကွောငျး ဝူဟနျတက်ကသိုလျက ပွနျရောကျလာတဲ့ ဆေးပညာ မဟာသိပ်ပံကြောငျးသူ ဒေါကျတာ ခငျသီရိသန့ျဇငျက ဗှီအိုအကေို ပွောပါတယျ။ တခြိနျတညျးမှာပဲ သူတို့နဲ့ပတျသကျတဲ့ သတငျးအမှားတခြို့ ထုတျလှှင့ျခဲ့တဲ့အပေါျမှာ အလှနျပဲ စိတျအနှောင့ျအယှကျဖွဈရပွီး သတငျးတှကေို မှနျမှနျကနျကနျ ထုတျပွနျစခေငြျတယျလို့ ဆိုပါတယျ။
မအငျကွငျးနိုငျက ဆကျသှယျမေးမွနျးရာမှာ မန်တလေးမွို့ ကနျတောျနဒီဆေးရုံမှာ သူတို့ ၅၉ ဦးလုံးကို ၁၄ ရကျကွာ သီးသန့ျစောင့ျကွည့ျနတေဲ့ အခွအေနကေို မခငျသီရိသန့ျဇငျက အခုလိုစပွောပါတယျ။
ဒေါကျတာ ခငျသီရိသန့ျဇငျ - “ကနျတောျနဒီကို ဒီနေ့မနကျ ၆ နာရီလောကျက ရောကျတယျ။ ညီမတို့ မနကျစာကြှေးတယျ။ နောကျ ရောကျရောကျခငြျးမှာ နှဈယောကျ နှဈယောကျခငြျးစီ အခနျးတခနျး၊ မိနျးကလေးတှကေ အပေါျထပျ၊ ယောကျြားလေးတှကေ အောကျထပျ အဲလိုခှဲထားတယျ။ မနကျစာ နနျးကွီးသုပျကြှေးတယျ၊ နေ့လယျစာလညျး သူတို့ ပွငျဆငျထားပါတယျ။ သူတို့ဘဲလျတီးပွီဆိုရငျ အောကျကိုဆငျးယူပေးကွပါဆို ညီမတို့ ဆငျးယူတယျ။ ဆငျးလို့ရပါပွီဆိုမှ ညီမတို့ ဆငျးတယျ။”
“ညနပေိုငျးတို့ နေ့လယျပိုငျးတို့ဆိုလညျး အစားအသောကျတှေ အရမျးကောငျးတယျ။ နေ့လယျပိုငျးဆိုလညျး ကြောငျးသားတှထေဲက အလှူရှငျ၊ ညီမအဖရေယျ၊ ညီမသူငယျခငြျးတယောကျရဲ့ အဖရေယျ၊ အဲဒါကတြော့ ခုံတှေ၊ အငျ်ကြီခြိတျတို့၊ ခွသေုတျခုံတို့၊ အငျ်ကြီနဲ့ ထဘီနဲ့၊ ယောကျြားလေးဆို အငျ်ကြီနဲ့ ပုဆိုးနဲ့ လှူတယျ။ နောကျ Energy Drink လေးတှေ လာလှူပေးတယျ။ နောကျ ဆရာဦးရဲလှငျကိုယျတိုငျလညျး Viber Group ဖှဲ့ပွီးတော့ ညီမတို့ တယောကျခငြျးဆီ ဘာလိုအပျခကြျရှိလဲ၊ အခနျးတခနျးမှာ ဘာတှလေိုအပျလဲဆိုတာကို သူ အကုနျဖွည့ျဆညျးပေးတယျ။”
အငျကွငျးနိုငျ - အခုလိုသိရတဲ့အတှကျ ဝမျးသာမိပါတယျ။ ကိုရိုနာဗိုငျးရပျဈပိုး အရငျဆုံး စပွန့ျခဲ့တဲ့ ဝူဟနျကနေ ပွနျလာခဲ့ရတာဆိုတော့ ညီမတို့ စိတျပိုငျးဆိုငျရာ စိုးရိမျ၊ ထိခိုကျမှု အခွအေနတှေရေော ဘယျလိုရှိလဲ။
ဒေါကျတာ ခငျသီရိသန့ျဇငျ - “ဟိုမှာနရေတာနဲ့ ဒီမှာနရေတာနဲ့ ကှာတော့ကှာတာပေါ့။ ဟိုမှာနရေတာတော့ ကွောကျနရေတာပေါ့။ ကိုယျတှေ အပွငျထှကျရငျ ရောဂါပိုးကူးမလား။ ဒီမှာနရေတာတော့ အဲဒီထကျ တဝကျလောကျနီးပါး သကျသာသှားတာပေါ့။ ဒါပမေယ့ျ ညီမတို့က ၁၄ ရကျ Exposure ကာလဆိုတော့၊ ကိုယျတှကေတော့ သခြောတယျ၊ မပါဘူး။ ဒါပမေယ့ျ ၁ ရာခိုငျနှုနျးလောကျကတော့ မသိဘူး။ အဲလိုမြိုး စိုးရိမျစိတျကလေး ဖွဈတယျ။ ကိုယျဖြားလိုကျရငျ သူတို့က ဆေးရုံပို့မယျ ဒီလိုမြိုး စိုးရိမျစိတျ ရှိတဲ့အခါကွတော့ နညျးနညျး Stress တော့ရှိသေးတယျ။ ၁၄ ရကျကာလပွီးမှပဲ ညီမတို့လညျး သခြော စိတျအေးကွရမှာပေါ့။ ဒါပမေယ့ျ သူတို့တှေ အကုနျလုံး ဆရာဝနျ ဆရာမတှေ ဆရာဦးရဲလှငျရော အကုနျလုံး အဘကျဘကျက ညီမတို့ကို လိုကျဖွည့ျဆညျးပေးတဲ့အတှကျ တောျတောျလေး စိတျသကျသာရာ ရတယျ။”
အငျကွငျးနိုငျ - ဝူဟနျကနေ အထှကျမှာ မွနျမာကြောငျးသားတဦးနဲ့ ကြောငျးသူတဦး ကနြျခဲ့တဲ့အကွောငျး ပွောပွပါဦး။ သူတို့ ဘယျလိုဖွဈပွီး အဲဒီမှာ ကနြျခဲ့တာလဲ။
ဒေါကျတာ ခငျသီရိသန့ျဇငျ - “သူတို့ ဗိုငျးရပျဈရှိလို့ အဖြားတကျတာလညျး မဟုတျဘူး။ အဖြားလညျး မတကျဘူး။ ညီမတို့က အယောကျ ၆၀ ဆိုတော့ Immigration ဖွတျဖို့အတှကျ စီဆိုတော့ နံပါတျတှနေဲ့ စီလိုကျကွတယျ။ ညီမတို့က ရှေ့ဆုံးက သှားတော့ အကုနျလုံးပွီးသှားတယျ။ သူတို့ရှေ့နားရောကျတော့ ရှေ့ကလူတှကေ တီတီတီနဲ့ တခြို့လူတှေ မွညျကွတာရှိတယျ။ အဲဒီအခါကွတော့ သူတို့က နညျးနညျး Nervous ဖွဈတာပေါ့။ ဝတျထားတာလညျး အငျ်ကြီတှကေ အထူကွီးတှေ။ လောယဉျကှငျးထဲမှာလညျး အရမျးအိုကျတဲ့အခါကွတော့ Temperature နညျးနညျးမွင့ျသှားတာပေါ့။ မွင့ျသှားတော့ သူတို့က ညီမတို့ကို ဟိုးနောကျကနေ ပွနျစီခိုငျးတယျ။ စီခိုငျးတဲ့အခါကွတော့ အဲဒါတှကေို ညီမတို့ စောင့ျရတယျ၊ အကွာကွီး။ အဲဒီမှာ လယောဉျပေါျတကျတဲ့အခါကွတော့ Custom မှာ နညျးနညျး ပွူနာတကျသှားတယျ၊ သူတို့ကို လယောဉျပေါျ ပေးမတကျဘူးဆိုပွီး။ ခုလညျး သူတို့နှဈယောကျ အဆောငျကို ခြောခြောမောမော ပွနျရောကျသှားပါပွီ။”
အငျကွငျးနိုငျ - လကျရှိ ကနျတောျနဒီဆေးရုံမှာ ညီမတို့ကို ဘယျလိုပုံစံမြိုးနဲ့ စောင့ျကွည့ျစဈဆေးနတောလဲရှင့ျ။
ဒေါကျတာ ခငျသီရိသန့ျဇငျ - “ရောဂါကာကှယျရေး အစီအစဉျနဲ့ ပတျသကျလို့တော့ သသေခြောခြာ ဆောငျရှကျနပေါတယျ။ ညီမတို့ကို အမွဲ နှာခေါငျးစညျး တပျခိုငျးထားတယျ။ သူတို့တှေ ဘဲလျတီးခေါျမှ ကိုယ့ျအခနျးကနေ ကိုယျထှကျလာရပါတယျ။ အဆောငျထဲကို အပွငျလူ လုံးဝမဝငျခိုငျးဘူး။ ဝငျတယျဆိုရငျလညျး ဗိုငျးရပျဈပိုး ကာကှယျရေး အထူးသီးသန့ျဝတျစုံတှနေဲ့ ဝငျကွတယျ။ တခါသုံး ဘူးတှနေဲ့ပဲ ကြှေးတယျ။ မနကျတခါ၊ ညတခါ အပူခြိနျတိုငျးတယျ။ အပူခြိနျတကျတယျဆိုရငျ ခကြျခငြျးခေါျထုတျပွီး သီးသန့ျ ကုသဆောငျမှာ ထားမယျ၊ ဒါမှမဟုတျ ဆေးရုံကွီးခေါျ စဈဆေးမယျလို့ ပွောတယျ။ ဒီနေ့ကတော့ ပထမဆုံးနေ့ဆိုတော့ အားလုံးကတော့ ကနြျးမာရေးကောငျးနကွေတယျ။”
အငျကွငျးနိုငျ - ညီမတို့ကို ၁၄ ရကျကွာ စောင့ျကွည့ျပွီးသှားရငျ ဘာဆကျလုပျမလဲ။ ဝူဟနျတက်ကသိုလျမှာ ပညာဆကျသငျနရေတဲ့ အခွအနတှေကေရော ဘယျလိုဖွဈမလဲ။
ဒေါကျတာ ခငျသီရိသန့ျဇငျ - “ညီမတို့ quarantine ၁၄ ရကျ ပွီးရငျတော့ အစီအစဉျတခုတော့ရှိတယျ။ ဒါပမေယ့ျ သိပျတော့ မသခြောပါဘူး။ သုခကမ်ဘာဆေးရုံကနေ ညီမတို့အကုနျလုံးကို medical check up လုပျပေးမယျဆိုတဲ့ အစီအစဉျတခုတော့ရှိပါတယျ။ လောလောဆယျတော့ အစီအစဉျဆှဲနတေုနျး ရှိပါသေးတယျ။ နောကျတခုက ကြောငျးဖှင့ျတဲ့အခြိနျ ဘယျအခြိနျဖွဈမယျမှနျး မသိသေးတော့ သူတို့ကတော့ ဖဖေောျဝါရီ သို့မဟုတျ မတျလ ပွနျဖှင့ျမယျလို့တော့ ပွောပါတယျ။ ဒါပမေယ့ျ ညီမတို့ဘကျကကတြော့ ဒီဗိုငျးရပျဈကို ထိနျးခြုပျနိုငျပွီဆိုမှ ပွနျမှာပါ။ အခုတော့ ကိုယ့ျနိုငျငံမှာ ကိုယျပဲ လေ့လာစရာရှိတာ လေ့လာထားမယျပေါ့။ ကြောငျးပွနျဖှင့ျပွီး အားလုံးကောငျးသှားတဲ့ အခြိနျရောကျရငျ ပွနျသှားမှာပါ။ ဘာဖွဈလို့လဲဆိုတော့ ညီမတို့အားလုံးလညျး ဘှဲ့ရဖို့နီးနပွေီဆိုတော့ ရပျလိုကျဖို့အတှကျက ခကျပါတယျ။”
အငျကွငျးနိုငျ - အခု ညီမတို့ ဝူဟနျကပွနျလာတဲ့ ကြောငျးသူကြောငျးသားတှနေဲ့ ပတျသကျလို့ သတငျးအမှားတခြို့ ထုတျပွနျခဲ့တာ၊ ဥပမာ ဒီကနေ့ မနကျကဆိုရငျ ရနျကုနျ ဝဘောဂီဆေးရုံမှာ ဝူဟနျကပွနျလာတဲ့ ကြောငျးသူကြောငျးသား ငါးယောကျ ရောကျရှိနတေယျ ဆိုတာမြိုး၊ သတငျးအမှားတှနေဲ့ ပတျသကျလို့ ညီမတို့ဘကျက ပွငျးပွငျးထနျထနျကန့ျကှကျတာ တှေ့ရပါတယျ။ ဒီလို သတငျးအမှားတှကေ ညီမတို့ကို ဘယျလောကျထိ ရိုကျခတျလဲ။
ဒေါကျတာ ခငျသီရိသန့ျဇငျ - "ဟုတျတယျအမ။ ဒီ ဝဘောဂီကိစ်စကတော့ လုံးဝကန့ျကှကျပါတယျ။ တကယျကို ငါတို့မသိတာလားပေါ့၊ ငါးယောကျပြောကျသှားတယျဆိုတာ၊ ကိုယ့ျဘာကိုယျလညျး လူတှေ လိုကျစဈကွတာပေါ့။ ကွောငျသှားတာပေါ့နောျ။ သူကအတညျကွီးလို ပွောထားတဲ့အခါကတြော့။ ဒါပမေယ့ျ ညီမတို့ဘကျကတော့ အခုထကျထိ သခြောတယျ။ ၅၉ ယောကျလုံး ဒီမှာရှိတယျ။ အားလုံးလညျး အဖြားမရှိဘူး။ ကနြျးမာရေးလညျး ကောငျးကောငျးမှနျမှနျပဲ။ အဲဒီလို သတငျးအမှားတှကေ တခါမဟုတျဘူး၊ နှဈခါလညျးမဟုတျဘူး ဖွဈနတော။ ညီမတို့ ခြောခြောမောမောနဲ့ ပွနျရောကျတယျ။ မီဒီယာတှရေဲ့ ကြေးဇူးအမြားကွီး ပါပါတယျ။ အဲဒီအတှကျလညျး ကြေးဇူးတငျပါတယျ။ ဒါပမေယ့ျလညျး သတငျးအမှနျကိုတော့ ဖွန့ျစခေငြျပါတယျ။ သတငျးအမှားတှေ ထှကျလာတဲ့အခါကတြော့ ဆှမြေိုးတှကေ ညီမတို့ အခု စောင့ျကွည့ျနတေဲ့ကာလမှာ မတှေ့ရဘူးဆိုတော့ ဘယျသူဘာဖွဈလဲဆိုတာ အမေ၊ အဖတှေကေလညျး စိတျပူပါတယျ။ မလိုလားအပျတာတှလေညျး ဖွဈတဲ့အခါကတြော့ ညီမတို့ စိတျအနှောင့ျအယှကျ ဖွဈရပါတယျ။”
ဝူဟနျတက်ကသိုလျက ပွနျရောကျလာတဲ့ ဆေးပညာ မဟာသိပ်ပံကြောငျးသူ ဒေါကျတာ ခငျသီရိသန့ျဇငျ ဗှီအိုအကေို ပွောပွသှားတာ ဖွဈပါတယျ။
